آهنگسازان سیاهپوست: شکل دهندگان موسیقی آمریکا

هدف لارا داونز، پیانیست کلاسیک آمریکایی این است که موسیقی کلاسیک آهنگسازان سیاهپوست آمریکایی را رایج و محبوب کند.

داونز که مجری برنامه رادیویی خود است، از اسکات جاپلین (۱۹۱۷-۱۸۶۸) به عنوان یکی از چهره های مهم در این چشم انداز یاد می کند. در حالی که تأثیر او در درجه اول در موسیقی محبوب آمریکا احساس می شود، داونز او را در قلمرو  موسیقی کلاسیک نیز قرار می دهد.

جاپلین به عنوان “پادشاه رگتایم” شناخته می شود و معروف ترین آثار خود ازجملهMaple Leaf Rag  (۱۸۹۹) و The Entertainer  (۱۹۰۲) را برای پیانو خلق کرده است. اما او همچنین اپرایی به نام Treemonisha  (۱۹۱۱) ساخت که شامل عناصری از ترانه‌های عامیانه سیاهپوستان و موسیقی‌های معنوی، همراه با گروه کر و آریا بود.

داونز می گوید، وقتی جاپلین در نمایشگاه جهانی ۱۸۹۳در شیکاگو حضور یافت، “رگتایم برای اولین بار به گوش عموم مردم رسید” و شور و هیجان زیادی ایجاد کرد. او توضیح می‌دهد که رگتایم پیش از جاز، “پلی بین قرن‌های نوزدهم و بیستم بود،” و جاپلین بر پیانیست‌های جاز مانند جلی رول مورتون (۱۹۴۱-۱۸۹۰) و دوک الینگتون (۱۹۷۴-۱۸۹۹) نیز تأثیرگذار بود.

به گفته داونز، سنکپ رگتایم یک “نوآوری بود” و تخیل جهان را به خود جلب کرد. او می‌گوید: “هر نوع موسیقی پرطرفداری که به آن گوش می‌دهیم، سنکپ دارد” که نخست در رگتایم به کار گرفته شد. جاز، بلوز، راک اند رول و هیپ هاپ. همه این سبک ها به رگتایم بر می گردند.

میراث غنی موسیقی

در حالی که موسیقی دانان و آهنگسازان سیاهپوست به‌ خاطر نقش بزرگ خود در موسیقی عامه‌پسند آمریکا به‌طور گسترده‌ای شناخته می‌شوند، آنها در محافل کلاسیک نیز نفوذ قابل توجهی داشته‌اند.

داونز اعتراف می کند که خودش با این فکر بزرگ شده که موسیقی کلاسیک یک سنت اروپایی است. پس از یادگیری پیانو در بیشتر  طول عمر خود، در جوانی با جستجوی آثار آهنگسازان سیاهپوست، میراث آفریقایی- آمریکایی خود را کشف کرد و پی برد که سیاهپوستان آمریکایی کنسرتو، سمفونی و اپرا نیز ساخته اند.

داونز علاوه بر کشف Treemonisha ، اثر جاپلین (که به نظر بسیاری از محققان الهام‌بخش اپرای Porgy and Bess جورج گرشوین در ۱۹۳۵بود)، با آثار فلورانس پرایس (۱۹۵۳–۱۸۸۷)، اولین زن آفریقایی آمریکایی که موسیقی‌اش توسط یک ارکستر سمفونیک بزرگ اجرا شد؛ و ویلیام گرانت استیل (۱۹۷۸-۱۸۹۵) که آثار درخشانش شامل پنج سمفونی و هشت اپرا شامل می شود، آشنا شد.

داونز گفت که در سال های اخیر، آگاهی آهنگسازان آمریکایی آفریقایی تبار “در جامعه هنرمندان [کلاسیک] و دوستداران موسیقی رو به افزایش بوده است”.

ترتیبات قرن بیست و یکم

داونز با اشاره به کارلوس سیمون، آهنگساز مرکز هنرهای نمایشی جان اف کندی در واشنگتن؛ و جسی مونتگومری، آهنگساز ارکستر سمفونیک شیکاگو می‌گوید که آهنگسازان کلاسیک آفریقایی-آمریکایی امروزی دیدگاه تازه‌ای به ارمغان می‌آورند.

سیمون، اهل آتلانتا که در موسیقی گاسپل ریشه دارد، اغلب برای ارکستر سمفونیک ملی و اپرای ملی واشنگتن آهنگسازی می کند و برای ارکستر فیلارمونیک نیویورک و لس آنجلس قطعات سفارشی نوشته است. او به واشنگتن پست گفت: “موسیقی منبر من است. من از طریق آن موعظه می کنم.”

مونتگومری، اهل نیویورک آثار انفرادی، مجلسی، آواز و ارکستر نوشته است. بر اساس وب سایت ارکستر سمفونیک شیکاگو، “موسیقی او موسیقی کلاسیک را با عناصر موسیقی بومی، بداهه نوازی، شعر و آگاهی اجتماعی در هم می آمیزد و او را به یک مترجم دقیق صدا و تجربه آمریکایی قرن بیست و یکم تبدیل می کند.”

داونز می‌گوید، موسیقی نوشته‌شده توسط آهنگسازان سیاهپوست امروزی حاوی “پژواک‌هایی از موسیقی جاز و معنوی است که تمام موسیقی آمریکایی را در بر می‌گیرد.” برای مثال، او به موسیقی مایکل آبلز شامل قطعات ارکسترال، کنسرتو، اپرا و موسیقی متن فیلم‌هایی که در هیچ سبک خاصی دسته بندی نمی شوند، اشاره کرد. او همچنین خاطرنشان می‌کند که ریانون گیدنز، که اپرا خوانده است، سنت‌های موسیقی گسترده‌ای را نیز در آثارش بررسی می‌کند.

داونز می‌گوید که با بسیاری از آهنگسازان سیاهپوست همکاری می‌کند که “دنیایی که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم و انسانیت مشترک ما” را با خلق “اثری زیبا و جاودانه” از تلخ‌ترین تجربیاتشان منعکس می‌کنند. او می‌افزاید: “چیزی که باعث افتخار من در مورد موسیقی آمریکایی است، ظرفیت آن برای تصور چیزی بهتر و انتقال این امید به مخاطبان است.”