طرح اقدام پکن که در کنفرانس سازمان ملل در سال ١٩٩٥ به تصویب رسید، یک برنامه کاری را برای توانمندسازی زنان تعیین و ١٢ زمینه اساسی مورد نگرانی را شناسایی می کند. طی ماه تاریخ زنان، ShareAmerica پیشرفت هایی را که در هر یک از این زمینه ها در سطح جهانی صورت گرفته اند ارزیابی می کند. مقاله امروز بر بستن شکاف اقتصادی بین مردان و زنان تمرکز دارد.
درآمد زنان همچنان از درآمد مردان کمتر است
زنان نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند، ولی درآمد آنها به طور متوسط نصف درآمد مردان است. آنها برای عمده کارهایشان- بچه داری، خانه داری، و فراهم آوردن الزامات زندگی، پولی دریافت نمی کنند. گزارش جهانی شکاف جنسیتی سال ٢٠١٤ حاکی از پیشرفت هایی است که در جهت بستن این شکاف در سطح جهانی انجام گرفته اند: نیکاراگوا و رواندا ازجمله کشورهایی هستند که بهترین نتایج را به دست آورده اند؛ در عوض در خاورمیانه و آفریقا این شکاف همچنان عمیق و وسیع باقی مانده است.
در کل، زنان در کشورهای توسعه یافته از وضعیت مناسبی برخوردارند، مالک دارایی هستند، کسب و کارهای خود را راه می اندازند، و حتی تصمیمگیری های مربوط به خرید کالاهای مصرفی را بر عهده دارند. ولی داده های کنونی سازمان ملل نشان می دهند که زنان در کشورهای در حال توسعه اغلب در تصمیم ها اقتصادی و سیاستگذاری به خوبی نمایندگی نمی شوند.
سیاست های دولتی که دسترسی زنان به دسترسی برابر به وام، سرمایه، و مالکیت را تضمین می کنند هم برابری اقتصادی زنان را پیش می برند و هم رشد اقتصادی که همه شهروندان از آن بهره مند می شود.
مشارکت زنان در بخش خصوصی نیروی محرک اقتصادی مهمی برای جوامع، در هرکجای جهان است. امنیت اقتصادی برای زنان، بهداشت و سلامت، آموزش و پویایی خانواده ها را بهبود می بخشد. تضمین آزادی زنان برای خریداری، تولید، مشارکت کامل در جامعه مدنی و تحولات سیاسی به نفع همه افراد جامعه است.
بستن شکاف جنسیتی زمان خواهد برد
نشانه های امیدبخشی وجود دارد، ولی شاخص شکاف جنسیتی سال ٢٠١٥ پیش بینی می کند که این شکاف تا سال ٢٠٩٥ بسته نخواهد شد. در سطح جهانی، رهبران زن به سختی در تلاشند تا هر چه زودتر به این برابری دست یابند. سوزان عارف، مدیریت سازمان توانمندسازی زنان (WEO) را در کردستان عراق، که در آن چالش های داعش و بحران سوریه پیشرفت اقتصادی زنان را تهدید می کنند، بر عهده دارد. پیش از جنگ داخلی که در جریان است، این سازمان، به زنان آموزش و تعلیم می داد و به آنها در تأمین وام های خرده برای راه انداختن کسب و کارهای کوچک خود یاری می رساند. امروزه، زنان در اردوگاه های پناهندگان آواره شده اند. عارف در مصاحبه ای که اخیرا انجام داد گفت: “ما باید طرح هایی را به آنها ارائه دهیم که به هر گونه ای که شده کسب درآمد کنند، چرا که زندگی در این شرایط و بدون درآمد بسیار دشوار است. به ویژه باید برای محافظت از زنان و نجات دادن آنها از قاچاق انسان، باید آنها را از لحاظ اقتصادی توانمند سازیم.”
لبنا اولایان، مدیر شرکت اولایان فایننسینگ در عربستان سعودی از سازمان های محلی که زنان را در حهان عرب توانمند می سازند حمایت به عمل می آورد. او می گوید: “آموزش تنها و مهمترین نیروی محرک برای بهبود جامعه در عربستان سعودی و در همه جای جهان است. … و باید اطمینان حاصل کرد تا زنان برای مشارکت در توسعه اقتصادی کشورشان از فرصت های برابر برخوردار باشند.
زنان موفق می توانند به پیشرفت سایر زنان کمک کنند. مشارکت فورچون/ طرح وزارت امور خارجه ایالات متحده برای مربیگری جهانی زنان فعالانه به دنبال زنان کارآفرین نوپا در سراسر جهان است، و به آنها کمک مالی و فرصت هایی می دهد تا از دیگر زنانی که در حرفه خود موفق شده اند بیاموزند. مشارکت جهانی صداهای حیاتی نیز برنامه های مشابهی برای فرارسی دارد.
مهارت های زنان برای ایجاد تحول و تغییر و بهبود شرایط اقتصادی در سطح جهانی لازم می باشند. از طریق تلاش های هماهنگ شده بین بخش خصوصی و دولتی در مقیاس جهانی، برابری اقتصادی بین زنان و مردان می تواند به تحقق بپیوندد.
