اِرین گرووِل می گوید، بردباری واژه اشتباهی است. آنچه که مردم می توانند بیاموزند و آنچه او امیدوار است نوزادان با آن به دنیا می آیند، پذیرش است. این آموزگار سابق در سال ۱۹۹۹ با دانش آموزان دبیرستانی اش یک کتاب پر فروش منتشر کرد- مجموعه ای از نوشتارها در دفترچه های خاطرات که  همتایانی را که زمانی با هم تفرقه داشتند قادر ساخت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

دانش آموزان با الهام از اتوبوس سواران آزادی، فعالانی که در طی جنبش حقوق مدنی با تفکیک نژادی مقابله کردند، خود را “نویسندگان آزادی” نامیدند. دفترچه خاطرات آنها فیلمسازان هالیوود را به خود جلب کرد و منجر به تشکیل بنیاد نویسندگان آزادی، که به آموزگاران و دانش آموزان تعلیم می دهد گشت.

گرووِل گفت: “برای آموختن پذیرش سعی داریم از رفتار غیرانسانی درس بگیریم.” به نظر او، آموزگاران بهترین و بزرگترین منبع آموزشی برای دانش آموزان هستند. (بررسی ها و مطالعات نیز به همین نتیجه رسیده اند.) در زیر چندی از مؤثرترین تکنیک های گرووِل برای آموزش پذیرش افرادی که ممکن است از آنها متنفر باشید، نام برده شده است:

آموزگار و دانش آموزان  در کنار یک خط ایستاده اند (عکس اهدایی از بنیاد نویسندگان آزادی)
ارین گرووِل به دانش آموزانش بازی خط را یاد می دهد (عکس اهدایی از بنیاد نویسندگان آزادی)

بازی خط: دانش آموزان در سکوت روبروی یکدیگر در دو طرف خطی که روی زمین کشیده شده است می ایستند. برای جلب توجه دانش آموزان، سؤال های جالب بپرسید و سپس پرسش های جدی تر مطرح کنید. گرووِل از آنها می پرسد، “اگر زمانی بی خانمان بوده اید، روی خط بایستید،” یا برای اینکه دانش آموزان راحت تر بتوانند پاسخ دهند، گاهی اوقات می گوید، “یا اگر کسی را می شناسید که زمانی بی خانمان بوده است، روی خط بایستید.” در آخر بازی، به هر دلیلی همه روی خط می ایستند و به وجوه مشترکشان پی می برند.

 

دفترچه خاطرات: ویرگول و صفت و موصوف را فراموش کنید، آنچه را که لازم است بنویسید.” گرووِل دانش آموزانش را تشویق می کند تا از طریق داستان نویسی افکار و عقاید خود را بیان کنند. اگر دانش آموزان موافقت کنند همه از یک فونت و اندازه و تنظیمات فایل وورد استفاده کنند، داستان ها می توانند بی نام ارائه داده شوند. با ویرایش داستان های یکدیگر، دانش آموزان می توانند پی ببرند که چگونه یک تجربه شخصی می تواند همگانی باشد.

کتاب های خوب و مناسب: از دانش آموزان بخواهید کتاب هایی بخوانند که به مشکلات و تجربیاتشان ربط دارند. برای نمونه، رومئو و ژولیت، یک تراژدی درباره کشمکش های مدنی؛ یا خاطرات آن فرانک، کتابی که درباره نابردباری و انزوا صحبت می کند.

ارین گرووِل جامی در دست دارد و لبخند می زند (عکس اهدایی از بنیاد نویسندگان آزادی)
گرووِل به امید آینده می نوشد. (عکس اهدایی از بنیاد نویسندگان آزادی)

جهان امروز: با اشاره به مشکلات واقعی جهان و رویدادهای کنونی، درک و بردباری را تقویت و ترویج کنید. در واکنش به حملات تروریستی در پاریس، گرووِل گفت که از زاویه های مختلف به این موضوع خواهد پرداخت. او گفت: “درباره آزادی بیان صحبت کنید. یک مسلمان و یک غیرمسلمان را پیدا کنید و آنها را به کلاس خود دعوت کنید. ببینید حرفشان چیست.”

 

به امید تغییر در آینده: لیوان های کاغذی یا پلاستیکی را با آب میوه پر کنید. گردهم بایستید. اجازه دهید داوطلبان قدم پیش گذارند و حرف دلشان را درباره آنچه مایل به تغییرش هستند آنطور که می خواهند بیان کنند. به آنها بگویید که هیچوقت برای آغاز کار دیر نیست. از امروز شروع کنید. و بعد از قول همه، به امید آن بنوشید.