عضویت با مزایای خاصی همراه است. پیوستن به اتاق های بازرگانی محلی یکی از راه های رونق یافتن برای کسب و کارهای آمریکایی است. تقریبا ۱۳ بازرگانی کسب و کارهای محلی را در شهرها، مناطق یا ایالت ها نمایندگی می کنند.
اتاق های بازرگانی به اعضای خود فرصت هایی برای شبکه سازی ارائه می دهند، و به آنها در درخواست کمک مالی از دولت و لابی گری نزد قانونگذاران و نهادهای نظارتی برای تصویب قوانین یا سیاست هایی که راه اندازی و مدیریت کسب و کار را آسان تر می کنند، یاری می رسانند. کسب و کارها به نوبه خود سالانه حق عضویت پرداخت می کنند. این مبلغ آن که می تواند چند صد دلار تا بسیار بیشتر باشد توسط هر اتاق بازرگانی محلی تعیین می شود.
بسیاری از اعضای اتاق های بازرگانی کسب و کارهای کوچک و خیابانی هستند، اما کسب و کارهای بزرگ نیز در اتاق ها عضویت دارند. برای مثال، دو بیمارستان، یک توزیع کننده بین المللی آجیل، یک منطقه بزرگ آموزشی، و چندین سازمان خدمات اجتماعی از جمله ۵۵۰ عضو اتاق بازرگانی منطقه اِلجین در حومه شیکاگو هستند.
ارول گیسک، مدیر اتاق بازرگانی اِلجین گفت: “کارآفرینان، کسب و کارهای کوچک، خرده فروشان، تولیدکنندگان، شرکت های محلی و سازمان های غیر انتفاعی اعضای اتاق مار ا تشکیل می دهند. تنوع جامعه ما بسیار جالب است.”
پارک سیتی، یوتا، منافع مشترک شهر، ساکنان، و کسب و کارهای محلی را به خوبی نمایندگی می کند. اتاق بازرگانی پارک سیتی که دارای هزار عضو است و در سال ۱۹۶۵ تأسیس شد، در رشد صنعت گردشگری و تفریحی این شهر نقش مهمی ایفا کرد. دان هوارد، سخنگوی اتاق بازرگانی پارک سیتی گفت، اتاق بازرگانی در امتداد راه در ۱۹۸۱، با دفتر کنوانسیون و کسب و کار ادغام شد تا نفوذ بیشتری در سیاستگذاری محلی پیدا کند.
امروزه، پارک سیتی با ۸۰۰۰ جمعیت، میزبان جشنواره بین المللی فیلم ساندنس و دارای دو پیست اسکی بزرگ، ۴۰۰ مایل مسیر دوچرخه سواری و پیاده روی، بالاترین تعداد هتل های لوکس در یوتا، تولید کنندگان تجهیزات اسکی، و صنعت مرتبط با تعلیم و تمرین ورزشکاران برتر در سطح جهانی است.
از لحاظ تاریخی، اتاق بازرگانی این شهر با مقامات محلی برای توسعه کمپین های تبلیغاتی به منظور جذب گردشگران همکاری کرده است. امروزه این اتاق از گردشگری مسئولانه و سازگار با محیط زیست و ایجاد مشاغل دائمی (نه فصلی) برای ساکنان محلی حمایت می کند.
هاوارد گفت: “مسئله واقعاً ایجاد تعادل و ارتقاء کیفیت زندگی ساکنان محلی و همچنین داشتن یک پایگاه خوب [مشتریان] برای کسب و کارها است.”
بستر اقتصادی
قدمت اتاق های بازرگانی به سال ۱۵۹۹ باز می گردد، زمانی که این اصطلاح برای اولین بار در شهر مارسی، فرانسه استفاده شد. اتاق بازرگانی نیویورک قدیمی ترین اتاق بازرگانی ایالات متحده است که وسط تجار و بازرگان ها در سال ۱۷۶۸ تأسیس گشت و در ۱۷۷۰ توسط جورج سوم پادشاه بریانیا به رسمیت شناخته شد.
امروزه، اتاق بازرگانی ملی ایالات متحده که در ۱۹۱۲ تأسیس شد، بزرگترین فدراسیون تجاری جهان است. به گفته سخنگو میشل کوپ، اتاق بازرگانی ملی حدود ۱۵۰۰ اتاق بازرگانی ایالتی و محلی را با تدبیرگران و مشاوران ارتباطات، و وکلای خود که مرتب با مقامات واشنگتن تعامل می کنند، در ارتباط قرار می دهد. اتاق بازرگانی ایالات متحده ۳ میلیون کسب و کار را نمایندگی می کند.
باب راس، معاون ارشد مدیر اتاق بازرگانی توپیکا در کانزاس گفت: “اتاق های بازرگانی در سراسر کشور در طول تاریخ بستر اقتصاد آمریکا بوده اند. آنها کسب و کارها را قادر می سازند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و برای منافع خود اقدام کنند. آنها همچنین رفاه اجتماعی و برابری را ارتقاء می دهند.”
اتاق های بازرگانی نمونه ای از سازمان های بسیاری در ایالات متحده است که از کارآفرینان و کسب و کارها حمایت می کنند. چندی دیگر از این سازمان های عبارتند از فدراسیون ملی کسب و کارهای مستقل، اتاق بازرگانی اقلیت ایالات متحده، و مرکز توسعه کسب و کارهای زنان.
