قبل از این که قانون آمریکایی های دچار معلولیت (ADA) در ۱٩٩٠ به امضا برسد، دیدن افراد معلولی که اشتغال داشتند امری نسبتا نادر بود.
ولی این مسئله دیگر مطرح نیست. به موهبت قانون آمریکایی های دچار معلولیت که تبعیض را در محل کار ممنوع می کند، ٢٩ میلیون نفر دارای معلولیت در ادارات و کسب و کارها در سرتاسر ایالات متحده استخدام شده اند و توان بالقوه خود را در طیف وسیعی از مشاغل گوناگون به کار می بندند.
مزایای حاصل از این اقدام دو جانبه هستند: افراد دچار معلولیت از استقلال و کرامت انسانی برخوردار می شوند و کسب و کارها نیز کارمندان از خود گذشته و قابل اعتمادی به دست می آورند.
ژیژی موهان، هماهنگ کننده پرسنل در وال مارت، می تواند در اینباره گواهی دهد. او از انیس اقبال که در یکی از شعب وال مارت کار می کند به عنوان نمونه ای از این که چرا استخدام افراد معلول کاری منطقی است نام می برد. موهان می گوید: “او درست مانند هر کارمند دیگر در این ساختمان است. او می تواند هر کاری را انجام دهد. “
بنا به گفته کنان آدن، معاون اجرایی MVLE، یک سازمان غیرانتفاعی که به معلولان برای یافتن کار کمک می کند، صاحبان کسب و کارها به این نکته پی می برند که “مشتریان برای شرکت هایی که افراد دچار معلولیت را در نیروی کارشان مشارکت می دهند ارزش بیشتری قائل می شوند.”
آدن می افزاید: “بازدهی سرمایه گذاری چنین کسب و کارها این است که کارکنان شان نه تنها به سختی کار می کنند بلکه بسیار کارآمد هم هستند.”
قانون آمریکایی های دچار معلولیت با کمک به معولان برای تبدیل شدن به مشارکت کنندگان تمام عیار در جوامع خود یاری می رساند، و به ایالات متحده نیز برای تبدیل شدن به جامعه ای بهتر، عادلانه تر و دموکراتیک تر، و به مرفه تر شدن کارمندان کمک می کند.
