وقتی استیون هاوکینگ در سن بیست و یک سالگی پی برد که به بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) که به نام بیماری لو گهریک نیز شناخته می شود، مبتلا است، پزشکان به او گفتند که دو سال بیشتر زنده نخواهد ماند. او نه تنها تشخیص متخصصان پزشکی را به چالش کشید، بلکه به یکی از مشهورترین دانشمندان جهان تبدیل شد و دیدگاه ما را نسبت به کهکشان تغییر داد. “فرضیۀ همه چیز،” فیلم سینمایی که اخیراً به اکران گذاشته شده است، داستان زندگی او را باز گو می کند.
هاوکینگ که در هشتم ژانویه، هفتاد و سومین سالروز تولد خود را جشن می گیرد تنها فرد دچار ناتوانی نیست که در راه کسب آموزش و حرفه ای در عرصه علوم با مانع مواجه بوده است. افراد دچار ناتوانی های جسمی بخشی از منابع دست نخورده ای از دانشمندان، مهندسین و تکنیسین های بالقوه هستند. با اینحال، آنها آنطور که باید نمایندگی نمی شوند چرا که ناتوانی هایشان مشارکت آنها را در برنامه های دانشگاهی، به ویژه واحدهای درسی با تعلیم های عملی را مانند آزمایشگاه ها و آزمایش های میدانی دشوار می سازند.
برای افزایش آگاهی درباره ناتوانی های معلولین و ترویج دسترسی برابر به تحصیل در رشته های علمی و حرفه در این زمینه، کاخ سفید از ١٤ قهرمان تغییر برای پیشگامی و هموار کردن راه برای دیگران، تمجید کرده است. با چند نفر از آنها آشنایی پیدا کنید:
رافائل سان میگل مانند بسیاری از کودکان می خواست فضانورد شود، ولی به دلیل ناشنوا بودنش نتوانست به آرزوی خود برسد. بنابراین کاری را که برایش امکان پذیر بود انجام داد و به عنوان یک دانشمند به برنامه فضاپیمای ناسا پیوست. در حال حاضر، او به عنوان شیمیدان مسئول طعم برای شرکت کوکاکولا مشغول به کار است. سان میگل مجموعه ای از آزمایش های آموزشی و سرگرم کننده را برای دانش آموزان جوان توسعه داده است تا آنها را به تحصیل در رشته های علوم و ریاضیات تشویق کند.
نسرین طائی دانشجوی رشته زیست شیمی است و در جهت کاهش موارد حملات قلبی در جوانان مشغول پژوهش است. او از بابت امکانات و وسایل راحتی که تحت قانون آمریکایی های دچار ناتوانی، اساسنامه برجسته ای که در ١٩٩٠ به تصویب رسید در اختیار او گذاشته شد سپاسگزار و قدرشناس است. طائی علاوه بر تدریس داوطلبانه در رشته علوم به دانش آموزان دبیرستانی دچار ناتوانی مشاوره و آموزش ارائه می دهد.
رالف براون در سنین پایین دچار یک اختلال نخاع شد. او که در دوران جوانی اش از یک صندلی چرخدار سنتی استفاده می کرد، تصمیم گرفت یک صندلی چرخدار موتوری اختراع کند. چند سال بعد، براون استعداد خود را باری دیگر به کار بست و بالابری را توسعه داد که صندلی های چرخدار را در خودروهای ون قرار می دهد. امروز، شرکت او یکی از شرکت های پیشگام جهان برای عرضه وسایل نقلیه قابل دسترس و بالابر صندلی چرخدار برای معلولین است.
این پیشگامان ثابت می کنند که اگر فرصت ها برابر و زمینه هموار باشد، افراد دچار ناتوانی می توانند در عرصه علوم بدرخشند، اخترعات جدید و نوآوری ارائه دهند، کسب و کارهای موفقیت آمیز راه اندازی و مدیریت کنند، و به طور برابر در جامعه و اقتصاد مشارکت کنند.
