ایالات متحده دو حزب سیاسی عمده دارد: حزب دموکرات و حزب جمهوریخواه. اما اگر از یک رای دهنده آمریکایی بپرسید که او طرفدار کدامیک از این احزاب است، محتمل ترین پاسخ “هیچکدام” است.
نظرسنجی های اخیر نشان می دهند از هر ۱۰ آمریکایی دست کم ۴ نفر به لحاظ سیاسی مستقل هستند، حتی اگر آنها در مسائل مختلف به سوی جمهوریخواهان یا دموکرات ها “تمایل” داشته باشند. از هر ۱۰ نفر تنها ۳ نفر به خود را دموکرات می دانند و۳ نفر دیگر جمهوریخواه هستند. سازمان نظرسنجی گالوپ این را برای هر دو حزب نزدیک به “پایین ترین حد در تاریخ” می داند.
بنیانگذاران آمریکا وجود احزاب سیاسی را پیش بینی نکرده بودند. اما حتی در دوران جورج واشنگتن، نخستین رئیس جمهوری آمریکا نیز جناح هایی به وجود آمدند و آمریکایی ها بر سر این موضوع که دولت مرکزی جدید باید چه مقدار قدرت داشته باشد، به گروه های مختلف تقسیم شدند.
نسل جدید باعث این تحول است
چه عاملی موجب افزایش رای دهندگان غیروابسته با “مستقل” شده است؟ ادم مورفلد، سناتور ایالت نبراسکا، می گوید که دلیل این امر جوانان هستند. او می گوید احتمال اینکه رای دهندگانی که در سنین ٢۰ و ۳۰ سالگی قرار دارند به یک حزب سیاسی تعلق خاطر داشته باشند.
مورفلد می افزاید: “من فکر می کنم این مسئله ای است که به نسل جدید مربوط است. مردم – و به ویژه جوانان – کمتر و کمتر با نهادها و بیشتر و بیشتر با اهداف همراه می شوند. و این مورد تنها در رابطه با نهادهای سیاسی صدق نمی کند، بلکه نهادها را به طور کلی شامل می شود.” او هم به عنوان یک نامزد سیاسی و هم به عنوان مدیر اجرایی یک سازمان غیرانتفاعی مشوق مشارکت سیاسی جوانان، این روند را مشاهده کرده است.
مورفیلد ظهور منابع خبری پیچیده تر و متنوع تر را به عنوان یکی از دلایل سست شدن روابط حزبی عنوان می کند. او می گوید که پیش از در دسترس قرار گرفتن اطلاعات ارزان و نامحدود از طریق اینترنت، سازمان های سیاسی نقش بسیار بزرگتری را در گردآوردن رای دهندگان همفکر و انگیزه بخشیدن به آنها برای حمایت از یک نامزد یا یک برنامه انتخاباتی ایفا می کردند.
دو حزب همچنان زیرساخت سیاسی را کنترل می کنند
به رغم شمار فزاینده افراد به لحاظ سیاسی مستقل، کماکان مزایایی برای وابسته بودن به یکی از دو حزب بزرگ وجود دارد. یکی از این مزایا انتخاب نامزد است: برخی از ایالات انتخابات مقدماتی حزبی “بسته” دارند که در آنها تنها اعضای نام نویسی شده یک حزب می توانند رای بدهند.
با وجود این، دموکرات ها و جمهوریخواهان همچنان سعی در برقراری ارتباط با رای دهندگان مستقل دارند – زیرا آرا نزد آنها هستند.
