جمهوری خلق چین در حال ساخت نیروگاه های جدید با سوخت زغال سنگ در سراسر جهان است، و علیرغم پیامدهای زیست محیطی ، الگوی توسعه انرژی ناپاک خود را صادر می کند.
بنا به گزارش های خبری، چین در حال برنامه ریزی یا ساخت بیش از ۳۰۰ کارخانه ذغال سنگ در سراسر جهان است، در حالیکه بقیه جهان به منابع انرژی کم خطرتر رو می آورند.
بنا به سازمان غیردولتی نظارت بر انرژی جهانی، چین بیش از هر دولت دیگری در جهان از پروژه های فرآوری ذغال سنگ حمایت می کند، و در حال حاضر هزینه بیش از ۵۳ گیگاوات نیروگاه زغال سنگ در خارج از کشور را تأمین می کند.
چین همچنین در حال افزایش اتکاء به زغال سنگ در داخل کشور است. در نیمه اول سال ۲۰۲۰، چین پیشنهاد ۸͵۴۰ گیگاوات نیروگاه جدید ذغال سنگ را ارائه داد – تقریباً معادل کل ناوگان معادن ذغال سنگ آفریقای جنوبی.
ادوارد کانینگهام، مدرس دانشگاه هاروارد و متخصص بازارهای انرژی چین در آوریل ۲۰۱۹ به رادیوی عمومی ملی گفت که کارخانه های جدید زغال سنگ در کشورهایی از جمله ترکیه، بنگلادش و ویتنام می توانند محیط زیست را برای دهه های آتی آلوده کنند.
کانینگهام گفت: “وقتی شما سرمایه گذاری می کنید و ساخت و ساز یک نیروگاه برق با سوخت زغال سنگ را آغاز می کنید، این یک تعهد ۴۰ یا ۵۰ ساله است.”
Too much of the Chinese Communist Party’s economy is built on willful disregard for air, land, and water quality. The Chinese people– and the world– deserve better. pic.twitter.com/HDndBMNVJH
— Secretary Pompeo (@SecPompeo) August 29, 2020
انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از صنعت انرژی چین که بین ۲۰۰۵ و ۲۰۱۹ بیش از ۸۰ درصد افزایش یافته، جمهوری خلق چین را به بزرگترین عامل انتشار گازهای گلخانه ای در سال تبدیل کرده است.
جمهوری خلق چین همچنین بزرگترین عامل انتشار جیوه در هوا ناشی از نیروگاه های برق با سوخت زغال سنگ در داخل و خارج از کشور است. به عنوان بزرگترین حامی مالی کارخانه های فرآوری زغال سنگ در جهان، چین به عنوان بخشی از طرح “یک کمربند، یک جاده” (OBOR)و با ارائه وام های دولتی در حال صادر کردن انرژی ناپاک خود به کشورهای در حال توسعه است.
طرح “یک کمربند، یک جاده” سرمایه گذاری های جدید را به کشورهای در حال توسعه وعده می دهد اما همچنین ساخت و سازهای نامناسب، سوءاستفاده از نیروی کار، بدهی های ناپایدار و آسیب های زیست محیطی را که کشورهای میزبان برای سال های آینده باید با آنها مقابله کنند، به همراه می آورد.
گزینه ای بهتر
ایالات متحده با شرکای بین المللی و بخش خصوصی همکاری می کند تا از طریق پروژه های زیرساختی با کیفیت بالا از توسعه انرژی پاک و مقرون به صرفه در کشورها با درآمد کم و متوسط حمایت به عمل آورد.
ابتکار دولت ایالات متحده برای تقویت توسعه و رشد از طریق انرژی آسیا (EDGE) بیش از ۱۴۰ میلیون دلار کمک فنی به حمایت از امنیت انرژی، متنوع سازی، دسترسی و تجارت در سراسر منطقه هند- آرام اختصاص داده است.
تا نوامبر ۲۰۱۹، این برنامه بیش از ۵͵۱ میلیارد دلار سرمایه گذاری خصوصی و دولتی برای ۱۱ پروژه انرژی تجدیدپذیر در اندونزی، از جمله اولین مزرعه بادی کشور در استان سولاوسی جنوبی ارائه داده بود. آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده همچنین در حال همکاری با بانک توسعه آسیا برای تأمین ۷ میلیارد دلار برای سرمایه گذاری در پروژه های انرژی در منطقه است.
شرکت بین المللی توسعه مالی ایالات متحده (DFC) حداکثر ۲ میلیارد دلار سرمایه گذاری خواهد کرد تا به ۸۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان که در حال حاضر فاقد برق هستند و ۸͵۲ میلیارد نفر دیگر که دسترسی غیرقابل اطمینان به برق دارند، انرژی قابل اتکا و پایدار تحویل دهد. شرکت بین المللی توسعه مالی یک نهاد دولتی ایالات متحده است که از بخش خصوصی برای طرح های زیرساخت و توسعه در کشورهای کم درآمد حمایت می کند.
