آیووا که انجمن های انتخاباتی خود را برای دموکرات ها و جمهوریخواهان روز اول فوریه تشکیل می دهد، نه وسعت خاصی دارد و نه پرجمعیت است. با این همه نقش بزرگی در گزینش نامزدهای ریاست جمهوری هر دو حذب ایفا می کند.
انجمن انتخاباتی چیست و چرا آیووا اول رای می دهد؟
حزب ها مقررات خاص خود را وضع می کنند
انتخاب رئیس جمهوری و دیگر مقامات فدرال طبق قانون اساسی و دیگر قوانین ایالات متحده صورت می گیرد، ولی چگونگی گزینش نامزدهای حزب ها به تصمیم خود آنها وابسته است.
هر دو حزب عمده نامزدهای ریاست جمهوری و معاون ریاست جمهوری را در کنوانسیونی که در تابستان پیش از برگزاری انتخابات تشکیل می شود، انتخاب می کنند. هر ایالت با استفاده از فرمولی که توسط هر یک از احزاب تعیین شده دارای تعدادی سهم از نمایندگان کنوانسیون است. (این سهم بر اساس ترکیبی از جمعیت یک ایالت و این که هر ایالت در انتخابات اخیر به چه میزان برای حزب رای داده است تعیین می شود.)
بخش عمده مبارزات انتخاباتی که شما در ماه های پیش مشاهده کرده اید پیرامون رقابت در سطح ایالت ها برای انتخاب آن نمایندگان صورت می گیرد.
برای مدتی طولانی، نمایندگان ایالت ها توسط مقامات حزب انتخاب می شدند. به این ترتیب انتخاب نامزدهای ریاست جمهوری بر مبنای اجماعی میان مقامات بلندپایه حزب صورت می گرفت.
از آغاز سال های دهه ١٩٧٠ به این سو، حزب ها فرایندی را برای مشارکت دادن بیشتر رای دهندگان به اجرا گذاشتند.
اکثریت ایالت ها در حال حاضر یک انتخابات مقدماتی برگزار می کنند. رای دهندگان نمایندگانی را که به پشتیبانی از نامزد حزب در کنوانسیون “متعهد شده اند” انتخاب می کنند. تعیین نامزد حزب برای دموکرات ها از سال ١٩٣٦ و برای جمهوریخواهان حتی زودتر از آن، با اکثریت ساده آرای نمایندگان انجام گرفته است.
آیووا و معدودی دیگر از ایالت ها به جای این روش، نمایندگان را از طریق انجمن های انتخاباتی بر می گزینند. رای دهندگان در نزدیک به دو هزار مکان تعیین شده – معمولا یک مدرسه یا ساختمان دولتی ولی گاه یک خانه خصوصی- گرد هم می آیند و مطالبی را در پشتیبانی از نامزد دلخواه خود عنوان می کنند. بحث ها ممکن است جدی و پر شور باشند، ولی در پایان هر شرکت کننده یک رای به صندوق می ندازد. (جمهوریخواهان نام نامزد مورد نظر خود را روی برگه می نویسند و در صندوق می اندازند؛ دموکرات ها در بخش های مختلفی از تالار برای مشخص کردن این که چه کسی را برگزیده اند جمع می شوند.)
جمهوریخواهان و دموکرات ها مقررات متفاوتی دارند. در مورد دموکرات ها، اگر نامزدی نتواتد پشتیبانی ١٥ درصد از انجمن انتخاباتی را در یک مکان جلب کند، هواداران او می توانند از نامزد دیگری پشتیبانی کنند. این فرمولی برای متقاعد ساختن، بده و بستان و سیاست بازی به سبک قدیمی است. مقامات حزب نتایج نهایی هر انجمن انتخاباتی را دریافت و از آنها برای تعیین نمایندگان آیووا از میان نامزدها در کنوانسیون استفاده می کنند.
در حالی که بعضی ها نظام انجمن انتخاباتی را کمتر از انتخابات مقدماتی دموکراتیک می دانند؛ بسیاری از اهالی آیووا با این نظر مخالفند. نامزدها برای کسب موفقیت در انجمن های انتخاباتی باید از توانایی ایجاد انگیزه برای هواداران خود و به ویژه سازمان دادن آنها بر خوردار باشند- و این از مهارت های سودمند برای رئیس جمهوری آینده شمرده می شود.
چارلی سزولد، یک مقام جمهوریخواه در آیووا به نشریه Business Insider گفت: “فکر گردهمایی گروهی از همسایگان برای گفتگو و تصمیم گیری درباره تمایل خود به این که چه کسی رئیس جمهوری ما یا نامزد بعدی ما باشد، اصل و اساسی است که آمریکا بر پایه آن بنیان یافته است.”
پای چه منافعی در میان است؟
در عالم فرض منافع چندان مهمی مطرح نیست. آیووا ٥٢ نماینده از مجموع ٤٫٧٦٤ نماینده را به کنوانسیون حزب دموکرات و ٣٠ نماینده از مجموع ٢٫٤٧٢ نماینده را به کنوانسیون حزب جمهوریخواه خواهد فرستاد.
در عمل آیووا اهمیتی به مراتب بیشتر از این دارد. موقعیت آن به عنوان نخستین ایالت به این معنا است که دایره نامزدهای بالقوه را محدود می کند. نامزدها به سختی و برای مدتی طولانی در آیووا کمپین انتخاباتی برگزار می کنند. اگر آنها در اینجا نتایج مطلوبی به دست نیاورند، پشتیبانان و حامیان مالی به طور مکرر به انتخاب اولیه خود به سود یک نامزد قوی تر پشت پا می زنند.
این که چرا آیووا پیش از همه رای می دهد اندکی پیچیده است. بیشتر شاید از این جهت است که در گذشته اول بودن چندان اهمیتی نداشته است. یک روایت این است که در سال ١٩٧٢، رئیس حزب دموکرات می خواسته است مقررات طولانی و پیشنهادهای اصولی حزب را به یکایک نامزدهای برگزیده در انجمن های انتخاباتی بفرستد. این جریان به دوران پیش از کامپیوتر باز می گردد. او فکر می کرد که برای تکثیر همه آن مطالب توسط ماشین های استنسیل که پیشرفته ترین وسیله در آن زمان بوده اند چهار ماه وقت لازم خواهد بود. به همین دلیل برگزاری انجمن های انتخاباتی را به ماه ژانویه انداخت.
تنها پس از این که موفقیت جیمی کارتر در سال ١٩٧٦ در آیووا راه او را برای رسیدن به ریاست جمهوری هموار ساخت بود که نامزدها و ایالت ها به مزیت این که اول وارد میدان شوند پی بردند. و به این ترتیب بود که یک سابقه برقرار شد. آیووا اول از همه رای می دهد. این ایالت حتی قانونی برای جلو انداختن انجمن های انتخاباتی که لازمه حفظ موقعیت آن از این نظر است وضع کرد.
