وقتی رئیس جمهور وقت فرانکلین دی. روزولت، فرانسیس پرکینز را به سمت وزیر کار منصوب کرد، او به نخستین زنی تبدیل شد که به عنوان عضو هیئت دولت آمریکا به خدمت پرداخت و طولانی تر از دیگر وزیران کار تا این تاریخ در این سمت باقی ماند.
در آن زمان در ۱۹۳۳، زنان در آمریکا برای بیش از یک دهه از حق رأی برخوردار بودند و جایگاه فزاینده ای در عرصه سیاست پیدا می کردند- ۳۱ زن در سنا و مجلس نمایندگان ایالات متحده خدمت کرده بودند.
پرکینز به نوبه خود در توسعه برنامه های متمرکز بر کارگران در طرح نیو دیل به فرانکلین روزولت کمک کرد. او حفاظت از اتحادیه های صنفی، کمک به کشاورزان و تضمین امنیت برای معیشت افراد مسن را در برنامه های نیو دیل گنجاند. او به نقل از خودش “عمیقاً تحت تأثیر مشکلات فقر، غم و اندوه جهان، افراد و گروه های نادیده گرفته شده قرار گرفته شده بود.”
از زمان تصدی پرکینز، شش نفر از دیگر وزیران کار زن بوده اند. اخیراً رئیس جمهور بایدن نفر هفتمین زن، جولی سو را که در حال حاضر در این سمت خدمت می کند را منصوب کرد. (زنان بیش از نیمی از هیئت دولت بایدن را تشکیل می دهند.)
یک عمر خدمت
پرکینز در سال ۱۸۸۰ در بوستون از والدینی از طبقه متوسط به دنیا آمد. پدرش، فردریک پرکینز در دوران کودکی او خانواده را به ووستر، ماساچوست منتقل کرد و در آنجا به عنوان مالک یک فروشگاه لوازم اداری شروع به کار کرد.
پرکینز یک دانش آموز ممتاز بود و سپس مانند مادرش، در کالج مونت هولیوک، یک کالج زنانه در ایالت خود ادامه تحصیل داد. امروزه، بورسیه تحصیلی فرانسیس پرکینز برای کمک به زنانی که سن شان بالاتر از دانشجویان معمولی است، برای کسب مدرک اعطا می شود.
پرکینز پس از فارغ التحصیلی از مونت هولیوک، مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته اقتصاد و جامعه شناسی در دانشگاه کلمبیا در نیویورک به دست آورد.
پرکینز در زمان آتش سوزی کارخانه بلوز تری انگل در ۱۹۱۱ که منجر به کشته شدن ۱۴۶ کارگر شد، رهبری یک انجمن مصرف کنندگان را بر عهده داشت. این رخداد علاقه او را به ایمن تر کردن محیط کاری برانگیخت.
پرکینز به توصیه رئیس جمهور ایالات متحده و فرماندار سابق ایالت نیویورک، تئودور روزولت در ۱۹۱۲ مسئولیت دبیر اجرایی کمیته ایمنی نیویورک سیتی را پذیرفت. او در این سمت در تدوین و تصویب قوانین برای ایمن تر ساختن محیط کار در کارخانجات ایالت نیویورک، تعیین حداقل دستمزد، و محدود کردن ساعات کار در هفته نقش مهمی ایفا نمود.
او سال ها بعد گفت که این قانون یک راه برای ادای دین جامعه به جوانانی است که در آتش سوزی کارخانه بلوز تری انگل جان خود را از دست دادند.
کار با فرانکلین دی. روزولت
پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، فرانکلین روزولت با توجه به دستاوردهای پرکینز در نیویورک او را به سمت وزیر کار ایالات متحده منصوب کرد.
فرانکلین روزولت به عنوان بخشی از نیو دیل– برنامه های اقتصادی و اجتماعی و قوانین برای کمک به آمریکایی ها در بازیابی از رکود بزرگ – به پرکینز مأموریت داد تا رشد شغلی را تحریک و وضعیت معیشتی کارگران را تقویت کند.
او دقیقاً همین کار را انجام داد. پرکینز معمار کلیدی قوانین تأمین اجتماعی و استانداردهای کار منصفانه بود. این قوانین به تصویب یک الگو برای مزایای بیکاری، محدود کردن کار کودکان، تعیین اولین حداقل دستمزد در سطح ملی، و ایجاد برنامه های رفاهی برای فقرا و مستمری بازنشستگان منجر گشتند.
پس از مرگ فرانکلین روزولت در ۱۹۴۵، پرکینز وزارت کار را ترک کرد و در کمیسیون خدمات مدنی برای از بین بردن تبعیض در روند استخدام فدرال به کار پرداخت.
پرکینز ماموریت خود را چنین توضیح داد: “مهم برای دولت مردم است و یک دولت باید هدفش این باشد که در چهارچوب قضایی و قدرت خود برای همه مردم بهترین زندگی ممکن را برای آنها فراهم کند.”
