پنجاه سال پیش، شهر سلما در ایالت آلاباما صحنه مرکزی جنبش حقوق شهروندی آمریکا بود.
یکی از هدف های اصلی این جنبش، تضمین حق رأی دادن بود که بر پایه اصل پانزدهم قانون اساسی ایالات متحده به افراد داده شده بود. ولی به رغم الزام قانونی آن توسط دولت فدرال، برخی ایالت ها و حوزه های قضایی محلی با ایجاد موانع قانونی، رأی دادن را برای آمریکایی های آفریقایی تبار دشوار کرده بودند.
روز ٧مارس ١٩٦٥، حدود ٦٠٠ تن از مردم برای پشتیبانی از حق رأی دادن از شهر سلما تا شهر مونتگمری که پایتخت ایالت است، راهپیمایی کردند. این راهپیمایان هنگامی که از پل ادموند پتوس بیرون از سلما گذر می کردند، به زور توسط پلیس متوقف شدند.
“اگرشاهد وضعیتی هستید که عادلانه و منصفانه نیست … وظیفه اخلاقی شماست که در باره آن کاری انجام دهید.”
جان لوئیس، نماینده مجلس نمایندگان
راهپیمایان به رهبری مارتین لوتر کینگ جونیور به کار خود ادامه دادند؛ دو هفته بعد آنها به یک راهپیمایی ٨٧ کیلومتری پرداختند. زمانی که به شهر مونتگمری رسیدند، شمار آنان به ٢٥ هزار تن رسیده بود. آن تظاهرات به پیدایش عزم سیاسی برای تصویب قانون تاریخی حق رأی سال ١٩٦٥ کمک کرد.
جان لوئیس نماینده مجلس نمایندگان ایالات متحده، یکی از رهبران نخستین راهپیمایی بود که در درگیری های “یک شنبه خونین” دچار شکستگی استخوان کاسه سر شد. وی در همین اواخر در یک گفتگوی تلویزیونی اظهار داشت: “من فکر می کنم که ما به عنوان یک گروه هیچ نمی دانستیم که گام های ما در آن راهپیمایی، ٥٠ سال بعد از برگزاری آن، چنین تاثیر شگرفی داشته باشد.”
پرزیدنت اوباما در نظر دارد برای گرامیداشت پنجاهمین سالگرد راهپیمایی ها در سلما به لوئیس و دیگران بپیوندد. فیلم سینمایی سلما که به تازگی به نمایش درآمده، رویدادهای جانبی آن راهپیمایی ها را به تصویر می کشد.
