هر روز مردم به دوستانشان پیامک ارسال می کنند، از کیبورد استفاده می کنند یا به کتاب های صوتی گوش می دهند.
اگر به خاطر تحقیق و توسعه محصولات به ویژه طراحی شده برای افراد دارای معلولیت نبود، ما نمی توانستیم هیچ یک از این کارها را انجام دهیم.
در واقع، ۱٬۳ میلیارد افراد دارای معلولیت در سراسر جهان الهام بخش نوآوری ها هستند و در بسیاری از موارد، خود دارندگان حق ثبت اختراعاتی می باشند که هنگام مواجه با یک مشکل برای آن راه حل پیدا کرده و به مردم در همه جا کمک میکند.
در اینجا به چند نمونه اشاره می شود.
ماشین نویسی
اینکه چه کسی اولین نمونه اولیه ماشین تحریر را طراحی کرده است هنوز مورد بحث است. با این حال، پلگرینو توری ایتالیایی که در سال ۱۸۰۸ دستگاهی را برای دوست نابینای خود کنتس کارولینا فانتونی دا فیویزانو ساخت – یکی از اشخاصی است به عنوان مخترع آن محسوب می شوند. نامه های تایپ شده کنتس بر روی کاغذ کربن در بایگانی اسناد او در رجیو امیلیا، ایتالیا موجود است.

با توسعه بیشتر ماشین تحریر در قرن بیستم، این دستگاه برای افراد دارای ناتوانی های بینایی و حرکتی قابل دسترس تر شد. امروزه تقریباً همه روزانه از کیبورد استفاده میکنند و رایانه ها و لپ تاپ ها اکنون مجموعه ای از فناوری های تطبیقی مانند کیبورد بریل و محاسبات صوتی به متن را ارائه می دهند.
ارسال پیامک
هنگامی که الکساندر گراهام بل در ۱۸۷۶ تلفن را اختراع کرد، قصد داشت از آن برای کمک به افراد کم شنوا کمک کند. در حالی که این طرح به نتیجه نرسید، تقریبا یک قرن بعد، جیمز ماستررز، متخصص ارتودنسی که در دوران نوزادی شنوایی خود را از دست داده بود، دستگاهی اختراع کرد که مکالمات تایپ شده را از طریق تلفن پخش می کرد. سیستم TTY Marsters ده ها هزار ناشنوا را قادر می سازد تا مرتب با افراد شنوا ارتباط برقرار کنند. در سال های دهه ۱۹۹۰، این فناوری توسط پیام های کوتاه متنی یا همان پیامک (SMS) که برای کمک به افراد ناشنوا یا کم شنوا ابداع شد و توسط کاربران تلفن همراه در همه جا مورد استفاده قرار گرفت، پیشی گرفت.

در ۲۰۰۱، یک پروژه سه ساله در میان چندین تیم تحقیقاتی اروپایی، سازمان هایی که از افراد ناشنوا حمایت میکنند، و Vodafone UK آغاز شد تا اطمینان حاصل شود که پیامک های نسل سوم (G3) نه تنها در دسترس افراد ناشنوا و کم شنوا خواهد بود، بلکه برای استفاده آسان و بهبود بخشیدن به زندگی روزانه آنها به کار گرفته خواهند شد. فناوری حاصل امروزه توسط میلیاردها نفر در سراسر جهان – چه ناشنوا، چه کم شنوا یا کم شنوا در پیامک های نسل پنجم (5G) استفاده می شود.
نی نوشیدنی
نیهای خم دار برای افراد بیمار یا حتی کاملاً متحرک ساخته شده اند تا نوشیدن مایعات را بدون بلند کردن لیوان یا نی صاف آسان تر کنند. جوزف فریدمن طرح این نوع نی را در سال های دهه ۱۹۳۰ ارائه داد و چند سال بعد آن را اصلاح کرد. در سال های دهه ۱۹۴۰، نی های کاغذی و خم دار او به طور گسترده توسط بیماران در بیمارستان های ایالات متحده استفاده می شد.

امروزه نی های خم دار برخی از افراد دارای معلولیت را قادر می سازند تا غذا و نوشیدنی مصرف کنند. بسیاری از افراد دیگر فقط برای راحتی از آنها استفاده می کنند. در ایالات متحده، برخی از مناطق به دلیل نگرانی در مورد ریخته شدن زباله های پلاستیکی در آبراه ها، نی های پلاستیکی را ممنوع کرده اند.
کتاب صوتی
در ۱۹۳۲، فدراسیون نابینایان آمریکا کتاب های صوتی روی صفحه وینیل برای نابینایان ایجاد کرد. (اگر مخترع آمریکایی توماس ادیسون که خود دارای معلولیت بود، گرامافون را خیلی زودتر در ۱۸۷۷توسعه نمی داد، این کار امکان پذیر نبود.) هر طرف صفحه دارای ۱۵ دقیقه متن صوتی بود، و صفحه ها به طور مجموعه ای حاوی متن کامل آثار مانند نمایشنامه های شکسپیر یا قانون اساسی ایالات متحده ارائه می شدند. در سال ۱۹۳۲، کنگره قانونی را تصویب کرد که کتابخانه کنگره را قادر ساخت کتاب های صوتی تولید کند و در نتیجه تعداد عناوین موجود را افزایش دهد.

امروزه، کتاب های صوتی بین همه افراد – نه فقط افراد دارای معلولیت – به عنوان راهی برای لذت بردن از نویسندگان مورد علاقهشان محبوبیت دارند. انجمن ناشران صوتی تخمین می زند که نیمی از آمریکایی ها حداقل به یک کتاب صوتی گوش داده اند.
آشپزی

سام فاربر، بنیانگذار وسایل آشپزخانه OXO از تجربه همسرش بتسی که مبتلا به آرتروز بود و به سختی می توانست سبزیجات را پوست کندن، الهام گرفت. او تصمیم گرفت وسایل آشپزخانه با کاربرد آسان تر را برای همه مردم، به ویژه برای مبتلایان به بیماری های مزمن مانند بتسی بسازد.
دو دهه بعد، وسایل آشپرخانه OXO توسط افراد دارای معلولیت جسمی و بدون معلولیت در سراسر جهان استفاده می شود.
فاربر در سال ۲۰۰۰ گفت: “تصور این که یک پوست کن سبزیجات می تواند تغییر ایجاد کند سخت بود. اما حدس من درست بود.”