دزیره کورمیه اسمیث، نماینده ویژه تازه منصوب شده برای عدالت و برابری نژادی در وزارت امور خارجه ایالات متحده، اولین فردی که این سمت را بر عهده گرفته است به همه توضیح خواهد داد که عدالت نژادی چگونه با سیاست خارجی ایالات متحده ارتباط دارد.
همانطور که کورمیه اسمیث توضیح می دهد، این شغل وظایف دوگانه ای را شامل می شود: اول، ترویج حقوق اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و حقوق بشر جوامعی که از لحاظ نژادی و قومی به حاشیه رانده شده (از جمله مردمان بومی) در سراسر جهان؛ و دوم، مبارزه با نژادپرستی، تبعیض و بیگانه هراسی.
اغلب، اعضای جوامعی که از لحاظ نژادی و قومی به حاشیه رانده شده اند، از تصمیم گیری در دولت و دیگر عرصه ها محروم می مانند. برای کمک به تغییر این وضعیت، کورمیه اسمیث در نقش جدید خود هنگام سفر به خارج از کشور با فعالان محلی و همچنین مقامات دولتی ملاقات می کند.
او می گوید: “اعضای این جوامع بهتر از هر کسی می دانند که چه مسائلی بیشتر آنها را تحت تأثیر قرار می دهند. وظیفه من این است که به آنها گوش دهم و مشارکت و شمول آنها را در تصمیماتی که زندگی آنها را شکل می دهند، تقویت کنم. در عین حال، وظیفه من نکوهش یا محکوم کردن سایر دولت ها در مورد رفتارشان با جوامع به حاشیه رانده شده نیست. در حالیکه ایالات متحده امیدوار است با الگوی رفتاری خود رهبری کند، من اذعان خواهم کرد که ما بی نقص نیستیم و هنوز چیزهای بسیاری را باید بیاموزیم. من با خوشحالی از بهترین عملکردهای سایر کشورها استقبال خواهم کرد و در ازا بهترین عملکردهای کشورمان را به اشتراک خواهم گذاشت.”
به گفته کورمیه اسمیث، سیاست خارجی ایالات متحده می تواند دموکراسی ها را با تشویق به مشارکت گروه های به حاشیه رانده شده تقویت کند. او می گوید: “من از اصطلاح «اقلیت» استفاده نمی کنم، زیرا در برخی مکان ها، این گروه ها از نظر تعداد نفرات اکثریت را تشکیل می دهند.”
تداوم میراث
برای کورمیه اسمیث، ترویج عدالت و برابری نژادی فقط یک شغل نیست، بلکه در خون اوست. او می گوید: “پدربزرگ من [لری اوبری، ستون‌نویس روزنامه لس آنجلس سنتینل] یک فعال حقوق مدنی و نویسنده مشهور بود. در دوران کودکی، او به مدرسه ادغام شده سفیدپوستان رفت و اعتراض والدین خشمگینی که علیه حضور دانش آموزان سیاهپوست بیرون مدرسه جمع شده بودند را از نزدیک تجربه کرد.”
در حالی که پدربزرگ او در سطح محلی روی عدالت نژادی در لس آنجلس و حومه آن شهر متمرکز بود، کورمیه اسمیث رویکرد متفاوتی را پیش گرفت. “من به خاطر تحصیل در مؤسساتی مانند دانشگاه استنفورد [جایی که مدرک لیسانس خود را کسب کرد]، دانشگاه هاروارد [جایی که مدرک کارشناسی ارشد خود را کسب کرد] و خدمت دروزارت امور خارجه، خود را خوشبخت می دانم،” همه این نهادها از یک دیدگاه جهانی با نابرابری های نژادی مقابله می کنند.
خدمت در دیگر پست های دیپلماتیک در مکزیک و آفریقای جنوبی نیز احساس وظیفه برای ترویج عدالت و برابری نژادی را تقویت کرد. او می گوید که اعضای جوامع به حاشیه رانده شده، چه در خارج و چه در داخل کشور، “بیشتر تحت تاثیر همه گونه نابرابری، ازجمله نرخ بیکاری، همه گیری کووید-۱۹، ناامنیتی غذایی، و پسرفت اصول دموکراتیک قرار دارند.”
او می گوید: “ما در داخل کشور با مسائلی دست و پنجه نرم می کنیم که در خارج از کشور به عنوان مسائل مربوط به توسعه تلقی می کنیم.”
به گفته کورمیه اسمیث، ترویج عدالت در سرتاسر جهان، “برای وزارت امور خارجه یک کار مرزی و یک مفهوم جدید، به رسمیت شناختن و پرداختن به اثرات نامتناسب مشکلات اجتماعی بر جوامع به حاشیه رانده شده در همه جای دنیا است که مدت ها پیش باید صورت می گرفت.” او می خواهد همکارانش در وزارت امور خارجه بدانند که مانند زنان و دختران در سراسر جهان، اعضای جوامع نژادی و قومی به حاشیه رانده شده، از نابرابری های جهانی شدیدتر رنج می برند.
او می گوید: “این کار برای من افتخار است. این کار واقعاً برای من هیجان انگیز است و به من انرژی می دهد. ممکن است کلیشه ای به نظر برسد، اما این کار برای من، راهی برای تبدیل جهان به مکانی بهتر و ادامه میراث پدربزرگم است.”
