این زنان راه حل های اقلیمی ارائه می دهند

زنان و دختران در سراسر جهان از مهارت های خود در علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) برای یافتن راه حل های آب و هوایی استفاده می کنند.

این چهار زن توسط ابتکار ایستگاه نوآوری وزارت امور خارجه ایالات متحده که شبکه ای جهانی متشکل از زنان و دختران مبتکر در مقابله با تغییرات اقلیمی ایجاد کرده است، به رسمیت شناخته شده اند.

 (Courtesy of Anika Puri)
آنیکا پوری یک پهپاد شبیه به پهپادهایی که مقامات برای نظارت بر جمعیت حیات وحش استفاده می‌کنند را در پارکی نزدیک خانه‌اش در نیویورک به پرواز در می‌آورد. (Courtesy Anika Purl)

وقتی آنیکا پوری در دوران کودکی همراه با خانواده خود به هند سفر کرد، از دیدن فروش قطعات عاج حکاکی و کنده کاری شده که در بازار بمبئی تحت تأثیر قرار گرفت. این تجربه به پوری برای یافتن یک راهکار برای کمک به مقامات در ردیابی و دستگیری شکارچیان غیرقانونی فیل در آفریقا و هند الهام بخشید. پهپادهایی که برای ردیابی شکارچیان غیرقانونی استفاده می شوند، در تشخیص انسان و حیوان با مشکل مواجهند. اپلیکیشن پوری به نام ElSa  (مخفف(Elephant Savior  برای تمایز بین این دو از هوش مصنوعی استفاده می کند. این اپلیکیشن در شناسایی شکارچیان در پارک های حیات وحش موفقیت ۹۰ درصدی داشته است. پوری امیدوار است ElSa  در سراسر جهان برای شناسایی راحت ‌تر شکارچیان و در نتیجه محافظت از جمعیت فیل‌ های در معرض خطر به کار گرفته شود. او گفت: “ایده اصلی با ElSa پیاده‌سازی این روش و این مدل با سیستم‌هایی است که از قبل در پارک‌های ملی وجود داشتند.”

(Left: © Rob Williams. Right: © Ryan Tidman)
ارین اَش به عنوان بخشی از تحقیقات خود در قالب ابتکار اقیانوس ها در پیوجت ساند از نفس دلفین ها نمونه برداری می کند. (چپ: © Rob Williams، راست: © Ryan Tidman)

ارین اَش در سواحل شمال غربی اقیانوس آرام بزرگ شد و به یاد می‌آورد که در کودکی با عمه‌اش نهنگ‌ های اورکا را در ساحل جزیره سان خوان تماشا می‌کرد. او می‌گوید: “خاطره آن لحظه واقعاً در ذهن من ماند، احساس می‌کردم با نهنگ‌ها تنها بودیم. من پی بردم که این نهنگ های قاتل در معرض خطر قرار دارند و تعداد آنها رو به کاهش هستند. پس از دریافت مدرک دکترای خود در زیست شناسی دریایی از دانشگاه سنت اندروز در اسکاتلند، اَش تصمیم گرفت حفاظت از اقیانوس ها را در مقیاسی فراتر از تحقیقات دکترای خود دنبال کند. او و همسرش، راب ویلیامز، برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد جمعیت پستانداران دریایی و مشکلات روز افزون در اقیانوس آرام ابتکار اقیانوس ها را راه اندازی کردند. یافته‌های آنها به سیاستگذاران کمک می‌کند تا درک بهتری از تأثیرات تغییرات اقلیمی، آلودگی صوتی و آلودگی پلاستیکی بر زندگی اقیانوس ‌ها پیدا کنند. او گفت: “ما همیشه برای راهنمایی و جذب زنان به عرصه علم ارزش خاصی قائل بوده ایم و بر این مسئله تأکید می کنیم که مشکلات پیش رو در زمینه حفاظت از محیط زیست قابل توجه و مستلزم مشارکت همگی برای رسیدگی و رفع آنها هستند.

فاطمه آلزلزلا، اهل کویت لحظه ای را که متوجه شد خاک چال های کشورش به چه سرعت پر می شوند را به یاد می آورد. او گفت: “می‌دانستم که برای رسیدگی به این مسئله کاری انجام خواهم. می‌دانستم که می‌خواستم دست به اقدام زنم، ولی دقیقاً نمی دانستم چه اقدامی.” آلزلزلا و خواهرش تصمیم گرفتند با استفاده از پس انداز های خود برای ایجاد یک سازمان غیردولتی به نام EcoStar استفاده کنند تا ثابت کند یک سیستم بازیافت سراسر ی در کشور امکان پذیر است. آلزلزلا داوطلبان، عمدتاً زن و دختر را برای کمک استخدام کرد و در مدت کمی آنها صدها تن زباله را بازیافت کردند. او امیدوار است فعالیت های این سازمان را در آینده گسترش دهد و برای ایجاد زیرساخت های دائمی برای بازیافت با دولت کشورش همکاری بیشتری داشته باشد. او گفت: “زنان کویتی بسیار قوی هستند. ما توانمند هستیم.”

 (Courtesy of Patricia Kombo)
پاتریشیا کومبو با یکی از نهال های بسیاری که دانش آموزان با کمک سازمانش کاشته اند. (Courtesy of Patricia Kombo)

پاتریشیا کومبو در طول یک سفر به شمال کنیا متوجه آب و هوای خشک‌تر آن منطقه و دسترسی کم کودکان محلی به فضای سبز یا آب شد. وقتی او در ۲۰۱۹ به اِمبونی بازگشت، سازمان خود به نام PaTree را با هدف مشارکت دادن دانش آموزان محلی در کاشت درخت در شهرک های خود راه اندازی کرد. تا کنون، PaTree  با ۱۵مدرسه برای کاشت ۱۵ هزار درخت کار کرده است. در طول همه‌گیری، این سازمان به دانش آموزان در زمینه پرورش گیاهان جدید مانند دانه‌های انبه و آووکادو نیز آموزش داد. او می‌گوید: “ما متوجه شدیم که در تغذیه و رساندن مواد غذایی به خانواده‌ها برای سالم ماندن شکاف وجود دارد. کومبو گفت: “من بیشترین تأثیر را در کار با کودکان دیده ام. شما انرژی مثبت آنها را یه چشم می بینید.” کومبو می خواهد سازمان خود را گسترش و یک برنامه درسی برای آموزش کودکان در مورد محیط زیست توسعه دهد. او معتقد است اقدام مستقیم بهترین راه برای مبارزه با بحران آب و هوا است. او گفت: “جوامع فقط با آنچه که می بینند تغییر می کنند. وقتی شما بروید و درخت بکارید، مردم هم درخت می کارند. وقتی شاهد انجام کاری باشند، آنها نیز برای انجام آن کار گام برمی دارند.”