برادوی هرگز نمایشی مانند همیلتون را به خود ندیده بود.

این نمایش موزیکال رپ و هیپ هاپ که درباره زندگی و مرگ الکساندر همیلتون، یک کودک یتیم و مهاجر فقیر از منطقه کارائیب که در جنگ های استقلال ایالات متحده به اوج رسید، از قانون اساسی ایالات متحده دفاع کرد، و به نخستین وزیر خزانه داری ایالات متحده تبدیل شد، موفق به کسب تعداد بی سابقه ١٦ نامزدی برای دریافت جوایز تونی شد و تعداد ١١ جایزه را برد.

علاقه مندان به تئاتر – که بیشتر آنها در دوران کودکی حقایقی را درباره پدران بنیانگذار از کتاب های درسی فرا گرفته اند – اکنون درس های تازه ای را می آموزند. بازیگران رنگین پوست همه نقش های اصلی را در همیلتون ایفا می کنند. (البته در واقعیت پدران بنیانگذار سفید پوست بودند. برخی از آنها برده دار بودند. و هیچ یک از آنها خواننده رپ نبودند.)

لین مانوئل میراندا (عکس از آسوشیتدپرس)
لین مانوئل میراندا، نویسنده و ستاره نمایش “همیلتون” پیش از یک تمرین در نیویورک. این نمایش آهنگین موفق به کسب یک جایزه پلیتزر شد. (عکس از آسوشیتدپرس)

اما از زمان تشکیل ایالات متحده تاکنون تخولات بسیاری رخ داده است. لین مانوئل میراندا، نویسنده، آهنگساز، و ستاره این نمایش که خود فرزند یک خانواده پورتوریکویی است، می گوید: “مجموعه بازیگران ما همانند آمریکا است.”

تهیه بلیت این نمایش تقریبا غیرممکن است، مگر آن که شما یکی از ٢٠هزار دانش آموزی باشید که در قالب کلاس های تاریخ آمریکا با پرداخت مبلغ ١٠ دلار به تماشای آن می نشینید. پرداخت هزینه این بلیت ها برای این مدارس را بنیاد راکفلر تقبل کرده است و خود این مدارس نیز به خاطر گوناگونی فرهنگی برگزیده شده اند. (علاقه مندان به تئاتر مبلغ بسیار بیشتری را می پردازند.)

جرمی مک کارتر، یکی از نویسندگان کتاب “همیلتون،یک انقلاب” که متن این نمایشنامه را با داستان شکل گیری این نمایش آهنگین ادغام کرده است، می نویسد که موفقیت این نمایش “این که چه کسی می تواند داستان بنیانگذاران ما را بازگو کند، را تغییر می دهد [و] به ما اجازه می دهد تا به آمریکای نوین و گوناگون تری که به سرعت به سوی ما می آید، نگاهی گذرا بیاندازیم.”

گوناگونی نمایشی

همیلتون تنها نمایش برادوی که گوناگونی را به تصویر می کشد، نیست. از میان ٤٠ بازیگری که به تازگی برای دریافت جوایز تونی برگزیده شدند، چهارده تن را آمریکاییان آفریقایی تبار، هیسپانیک، و یا آمریکاییان آسیایی تبار تشکیل می دهند.

لوپیتا نیانگو، یک خانم بازیگر کنیایی متولد مکزیک که به خاطر نمایش “محروم” (تحت الشعاع قرار گرفته یا Eclipsed) – که نمایشی است درباره زنانی که برای جان به در بردن از جنگ داخلی لیبریا تقلا می کنند، نامزد دریافت جایزه شده است، به واشنگتن پست گفت: “من به تماشاچیان گوناگونی که آمده اند نگاه می کنم … و از این بابت که بخشی از به اشتراک گذاشتن این داستان مهم با جهان هستم، به خود می بالم.”

لوپیتا نیانگو (عکس از آسوشیتدپرس)
لوپیتا نیانگو، بازیگر کنیایی متولد مکزیک، به پرسش های خبرنگاران پاسخ می دهد. (عکس از آسوشیتدپرس)

یک بازآفرینی از نمایش آهنگین موسیقی راک به نام بیداری بهاری  با حضور مارلی ماتلین، بازیگر برنده جایزه اسکار، و دیگر بازیگران ناشنوا که نقش های خود را به زبان اشاره ایفا می کنند، برای دریافت سه جایزه تونی نامزد شد. (حضور یک بازیگر دچار ناتوانی حرکتی به نام الی استروکر، که از صندلی چرخدار استفاده می کند، برای نخستین بار است که در برادوی روی می دهد.)

گوناگونی در نمایش با وضعیت صنعت فیلم که به تازگی نامزدی اسکارهای برتر خود را تنها به بازیگران سفیدپوست اختصاص داد و موجب تحریم و تمسخر در رسانه های اجتماعی شد، در تضاد است. این اعلان تونی از سوی روزنامه ورایتی که روزنامه ای ویژه حرفه نمایش است، با طعنه ای نه چندان ملایم به هالیوود، بازتاب یافت.

مقاله های مرتبطمطالبی بیشتر از این نویسنده