طی ٢۵ سال گذشته، ریچارد بیلین در موریس تاون نیوجرسی، که طی مدتی از جنگ استقلال (۱٧۸۳- ۱٧٧۵) مقر ستاد مرکزی نیروهای ژنرال جورج واشنگتن بود، مشغول وکالت بوده است. امروزه این شهر یک جامعه محلی کوچک و پر از خانه هایی به سبک ویکتوریایی، ساختمان های اداری، فروشگاه و رستوران است.
موریس تاون همچنین به عنوان مرکز شهرستان، محل یک دادگاه بزرگ است که سرشار از فعالیت های روزانه است.
وقتی از بیلین سوال می شود که چه تفاوتی میان وکالت در دنیای واقعی و آن چه در تلویزیون و فیلم ها دیده می شود وجود دارد، بیلین می خندد. او می گوید: “تنها باری که الی مکبیل [مجموعه ای تلویزیونی درباره یک وکیل مدافع تخیلی] را تماشا کردم، خیلی حرص خوردم چون موکل به دفتر وکالت مراجعه می کرد و درست فردای آن روز محاکمه برگزار می شد.”
او می گوید که واقعیت بسیار متفاوت است؛ چرا که ممکن است ماه ها و یا حتی سال ها طول بکشد تا یک پرونده وارد جریان محاکمه شود. “بسیاری از وکلایی که من می شناسم و در دادگاه ها حضور می یابند، در سال بیش از یک یا دو پرونده در دادگاه ندارند.”
فیلم ها و برنامه های تلویزیونی همچنین به ندرت بیانگر مدت زمانی هستند که وکلا در یک دادگاه منتظر می مانند تا پرونده هایشان مورد بررسی قرار گیرند.
“یادم می آید زمانی در دادگاه ورشکستگی سرم خیلی شلوغ بود. گاه می شد که شما ساعت ٩ صبح به دادگاه برسید و ببینید که پرونده شما در نوبت ۱۱۵ برای رسیدگی قرار دارد. مجبور بودید سه ساعت و نیم بنشینید تا پرونده شما را صدا کنند. من همیشه کارهای دیگر خود یا مطالبی را برای مطالعه در موقع انتظار همراه خود می بردم.”
“اما آنها هرگز [در برنامه های تلویزیونی] نشان نمی دهند که ممکن است کسی مجبور شود سه ساعت بنشیند و کار دیگری برای انجام دادن نداشته باشد. آنها نشان نمی دهند که وقتی نوبت بررسی پرونده شما نیست، کاری برای انجام دادن ندارید.”
بیلین می گوید که این روزها او خیلی به ندرت در دادگاه حاضر می شود؛ چرا که بخش عمده کار او ماهیت معاضدت حقوقی ندارد.
بیلین مرتبا وکالت انجمن های صاحبان خانه ها (شامل هیئت های آپارتمانی) و شهرداری ها را بر عهده می گیرد. وی پیشنویس احکام و قطعنامه هایی را که بعدها به قوانین شهرها تبدیل می شوند، تدوین می کند. وی همچنین به مسائل روزمره ای که در ارتباط با اعمال این مقررات روی می دهند، رسیدگی می کند.
بیشتر وقت بیلین صرف شرکت در جلسات شبانه شورای شهر می شود. طی ماه های پس از معرفی یک حکم و پیش از آن که شورا در مورد پذیرش یا عدم پذیرش آن رای بدهد، چندین جلسه همگانی برگزار می شود.
وی اشاره می کند که وقتی قرار است که یک حکم حداکثر سرعت مجاز در یک خیابان را تغییر دهد، “باورتان نمی شود که چند نفر [در آن جلسه] حضور پیدا می کنند.
“در نهایت شما باید واقعا برای کسانی که وکالت آنها را بر عهده دارید، اهمیت قائل شوید.”
وی ادامه می دهد: “در جلسات شهرداری ها می بینید که مهم ترین موضوع برای یک فرد خاص چیست و واقعا به آن پرداخته نشده و کسی آن را نمی شنود. اعضای شورا مشکلات مردم، مانند دسترسی یک خیابان به خدمات جلوگیری از آتش سوزی را بررسی می کنند ، و می کوشند تا آنها را حل کنند.”
“من صادقانه این را دوست دارم که می بینم بسیاری از اعضای شوراها و هیئت ها داوطلب هستند و کاری را انجام می دهند که در بسیاری از موارد از آن قدردانی نمی شود، اما آنها واقعا با همه توان خود تلاش می کنند. آنها مردمی عمیقا صادق هستند. شاید این حرف به نظر شعارگونه و لوس بیاید، اما کمک کردن به مردم چیز زیبایی است.”
بیلین می افزاید که او توانسته است تا از طریق بیان نیازهای افراد، به غنای روحی فراوانی دست یابد و او این مسئله را باعلاقه زیاد به مکالمه ای که ٢٠ سال پیش با یکی از موکلین راضی خود داشت، ارتباط می دهد. “وقتی که من در زمینه قانون ورشکستگی کار می کردم، یک موکل به من زنگ زد و گفت: دیشب برای نخستین بار در چند ماه خوب خوابیدم. سپاسگزارم.”
یکی از چیزهایی که به باور بیلین برای یک وکیل مدافع خوب بودن ضروری است، “داشتن توانایی جدا کردن چیزهای مهم از چیزهای کم اهمیت” است. وی همچنین می گوید: “این مهم است که بدانید چه زمانی حق با شما است و بر آن پافشاری کنید. اما همچنین باید بدانید که چه زمانی حق با شما نیست و توان این را داشته باشید که به مردم توضیح دهید که چرا حق با آنها هست یا نیست.”
وی نتیجه می گیرد: “در نهایت شما باید واقعا برای کسانی که وکالت آنها را بر عهده دارید، اهمیت قائل شوید.”
متن فوق، مقاله فکر می کنید با تماشا کردن برنامه های تلویزیونی همه چیز را درباره آمریکایی ها می دانید؟ زود قضاوت نکنید! را همراهی می کند. این مقاله از “فرهنگ عامه در برابر آمریکای واقعی” برگرفته شده است که در سال ٢٠۱٠ توسط اداره برنامه های اطلاعات بین المللی به انتشار رسید.
نویسنده این مقاله کارن هافستین است که در نیویورک سیتی زندگی می کند.