در آزمایشگاهی در شهر بارانی اشلند ایالت اورگان، جام های کنده کاری شده، دسته دشنه ها و جواهرات تزیینی در انتظار آنند که مورد بازرسی قرار بگیرند. امروزه این اشیا به جای جعبه های لاک و مهر شده قدیمی در جعبه هایی که با نوارهای سرخ رنگ ضد دستکاری مهر و موم شده اند وارد و در یک راهروی بلند سفید رنگ بین ١٤ دانشمند تقسیم می شوند.
در اینجا مانند هر آزمایشگاه جرم شناسی دیگر، گروهی از کارشناسان ماهر می کوشند تا از ماجرای قتل ها پرده بردارند، و قربانیان را شناسایی کنند، و چگونگی مرگ، زمان و مکان آن و این که چه کسی آنها را کشته است مشخص کنند. ولی این کارشناسان تنها با خز، پر، عاج و چنگال حیوانات سر و کار دارند، اشیایی که برخی از آنها به صورت آثار هنری در آمده اند.
تجارت حیات وحش یکی از کهن ترین اشکال کسب در آمد به شمار می رود، ولی امروزه شکار غیر قانونی و قاچاق حیات وحش به یک تجارت جدی تبدیل شده و یکی از سودآورترین جرایم بین المللی است که درآمد سالانه آن به ٨ تا ١٠ میلیارد دلاربالغ می شود. از لاک پشت گرفته تا ببر، گونه های بی شماری از جانوران تا مرز انقراض شکار شده اند. افزوده بر آن، جمعیت این جانوران بر اثر از بین رفتن زیستگاه و آسیب رسیدن به بوم سامانه که از بریدن غیرقانونی درختان و فشارهای ناشی از توسعه سرچشمه گرفته، بیش از پیش در معرض خطر قرار گرفته است.
پیش از گشایش آزمایشگاه جرم شناسی شیلات و حیات وحش ایالات متحده در ایالت اورگان، تلاش ها برای پیگرد قانونی خلافکاران با مانع رو به رو می شد. از سال ١٩٨٩ آزمایشگاه به فراهم آوردن خدمات تحلیلی و گواهی کارشناسان اشتغال داشته، تا کسانی که به طورغیرقانونی شکار می کنند به پرداخت جریمه و گذراندن دوره ای در زندان محکوم شوند.
کن گودارد، مدیرکل آزمایشگاه، که ٣٧٢٠ متر مربع مساحت دارد می گوید: “کار شما گفتن حقیقت و چیزهایی است که دانش شما به آنها دست یافته است، و آیا شما توانسته اید مظنون، قربانی و صحنه جرم را به شواهد فیزیکی ارتباط دهید؟”
هرساله نزدیک به ١٥٠ هزار قطعه به آزمایشگاه فرستاده می شود. در آغاز کار موارد بیشتر شکارهای بزرگ و به طور معمول یک شکارچی و یک شکار را شامل می شدند. ولی این روزها، آزمایشگاه مدارکی دریافت می کند که نشان دهنده تقاضای فزاینده برای قطعات بدن حیوانات وحشی است: شاخ کرگدن که هر گرم آن از طلا هم گران تر است، عاج فیل و کیسه صفرای خرس.
ولی دانشمندان از کجا می فهمند که یک دست بند از عاج فیل، یا از اجزای نهنگ شاخدار، ماموت و یا اسب آبی ساخته شده است؟
دسته سوسک های گوشت خوار آزمایشگاه که استخوان ها را برای شناسایی می خورند، همیشه کافی نیست. اسکن کردن سه بعدی نمونه های گرانبهای موزه ها برای مقایسه جمجمه و دیگر استخوان ها نیز نمی تواند پاسخگو پاسخگو باشد.
ولی یکی از تجهیزات آزمایشگاهی که به طرزی هنرمندانه ساخته شده اجزای شیمیایی هر قلم را مشخص و به دانشمندان در تشخیص گونه ها کمک می کند. و یک وسیله دیگر با تاباندن لیزر فرابنفش بر یک لکه خون می تواند مولکول های هموگلوبین را که در هر یک از گونه های جانوران اختصاصی است شناسایی کند.
در بیرون از آزمایشگاه، زرادخانه ای از فناوری نوآورانه قاچاق غیرقانونی حیات وحش را هدف قرار می دهد از مشاغل قانونی وابسته به حیات وحش پشتیبانی می کند. تام اسنیچ، دانشمند علوم کامپیوتری در مریلند می گوید: “١٣ میلیون نفر در جنوب آفریقا به طور مستقیم در پارک های سفری به کار اشتغال دارند و احتمالا دو برابر این تعداد نیز به طور غیر مستقیم از این راه زندگی می کنند. اگر هیچ حیوانی زنده نماند این مشاغل نابود می شوند. “اسنیچ با بهره گیری از راهکارهای گام به گام، یعنی هواپیماهای بدون سرنشین که بر پایه محاسبات وی برنامه ریزی شده اند، محیط بانان را برای متوقف ساختن کار قاچاق چیان بسیج کرده است. داده های تاریخی درباره الگوهای قاچاق، جا به جایی حیات وحش، رستنی ها و شرایط آب و هوایی، همه در این محاسبات نقش داشته اند.
در آزمایشگاه، گودارد و گروه همکارانش میزبانی دانشمندانی را از برزیل، استرالیا و انگلستان به عهده داشته اند. دیدار آسیس پرز، مدیرکل اداره شیلات و منابع آبی فیلیپین، در ماه مه ٢٠١٤ درهای تازه ای را به روی همکاری با پژوهشگران حیات وحش آن کشور گشود. گودارد سه عاج فیل را به پرز نشان داد؛ یکی از آنه به رنگ آبی رنگ آمیزی شده بود تا نشان دهد که چگونه اثر انگشت مشخص می شود. دانشمندان نشان دادند که این عاج ها از جنوب آفریقا آمده اند. جای برخورد گلوله بیان کننده این نکته بود که تیراندازی از بالا و احتمالا از درون یک بالگرد انجام گرفته است. سه تُن دیگر عاج برای خرد شدن به شهر دنور فرستاده شدند.
