دیپلمات باربارا واتسون در دوران خدمت خود در وزارت امور خارجه به عنوان یک زن سیاهپوست دستاوردهای تاریخی را کسب کرد. اما کسب دستاوردهای تاریخی در خانواده او تازگی نداشت.
واتسون فرزند نخستین قاضی سیاهپوست منتخب نیویورک، جیمز س. واتسون و ویولت لوپز واتسون، بنیانگذار شورای ملی زنان سیاهپوست بود. کالین ل. پاول، از بستگان نزدیک او بعدها به عنوان نخستین وزیر امور خارجه سیاهپوست آمریکا خدمت کرد.
او همیشه آرزو نداشت که دیپلمات شود. پس از فارغ التحصیلی از کالج بارنارد در سال ۱۹۴۳، واتسون یک آژانس مدلینگ و آموزشگاه جذابیت – مدل های باربارا واتسون – راه اندازی کرد که پیش از ثبت نام در دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک برای یک دهه مدیریت آن را بر عهده داشت.
واتسون پس از فارغ التحصیلی در رتبه سوم از دانشگاه نیویورک، از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۴ به عنوان دستیار وکیل دادگستری نیویورک سیتی اشتغال داشت. اولین تجربه او در زمینه دیپلماسی آمریکایی، خدمت به عنوان مدیر عامل کمیسیون نیویورک سیتی از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶ در سازمان ملل متحد بود.
واتسون در سال ۱۹۶۶به عنوان دستیار ویژه معاون وزیر امور خارجه برای امور اداری به وزارت امور خارجه پیوست.
در آن زمان، تعداد نسبتاً کمی از زنان و سیاهپوستان در وزارت امور خارجه خدمت می کردند. اما واتسون با هوش و ذکاوت خود به سرعت به مقامات بالاتر ارتقاء یافت.
پرزیدنت لیندون ب. جانسون در سال ۱۹۶۸ واتسون را به عنوان دستیار وزیر امور خارجه برای امور امنیتی و کنسولی انتصاب کرد. او به اولین زن و اولین سیاهپوست آمریکایی تبدیل گشت که این نقش را بر عهده داشت و تا ۱۹۷۴ در این سمت خدمت کرد.
پرزیدنت جیمی کارتر در ۱۹۷۷ از واتسون خواست تا به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور امنیتی و کنسولی به وزارت امور خارجه بازگردد. واتسون در این سمت باقی ماند تا اینکه کارتر او را در ۱۹۸۰ به عنوان سفیر ایالات متحده در مالزی منصوب کرد.
وزارت امور خارجه در بیانیه ای در مورد درگذشت واتسون در ۱۹۸۳ گفت: ” خدمت طولانی او به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در امور کنسولی و سفر اخیر او به عنوان سفیر در مالزی سهم مهمی در سیاست خارجی آمریکا داشت.”
