در شهرهای سرتاسر آمریکا خرابه های محله ها به باغچه های حاصلخیز و شکوفایی از محصولات غذایی – و امید- تبدیل می شوند.
در شهرهایی مانند فیلادلفیا، شیکاگو، میلواکی و دیترویت، شهروندان عرصه های عمومی را که از ساختمان های متروک و علف های هرز انباشته شده بودند در اختیار می گیرند و در آنها درخت، سبزی و گُل می کارند. آنها با اجازه دولت های محلی دور باغ ها حصار می کشند و این بدان معنی است که زمین اکنون به گروهی از مردم علاقه مند تعلق دارد.
این کار از نظر اقتصادی درست است. تولید محصولات غذایی در شهر به علت صرفه جویی در هزینه مواد غذایی، به ساکنان کم در آمد برای پس انداز پول کمک می کند. این کار برای تهیه اقلام ضروری دیگر آنها، درآمد اضافی ایجاد می کند. بسیاری از ساکنان شهرها میوه ها، سبزی ها و گل های مورد نیازشان را خودشان تولید می کنند، چون آنها طعم و سلامت محصولات خانگی را به آنچه که ممکن است خریداری کنند ترجیح می دهند.
بنا به گزارش دفتر سرشماری، از هر سه آمریکایی دو نفر در شهر زندگی می کنند. خبرنامه مصرف کنندگان آمریکایی گزارش می دهد که بین سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۳، جمعیت شهرهای کشور ۳٫۱ درصد افزایش داشته که از رشد کلی جمعیت کشور که ۲٫۴ در صد بوده بیشتر بوده است.
طبق گزارش بانک جهانی، بیش از نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنند. یک گزارش سازمان ملل متحد حاکی است که ۸۰۰ میلیون نفر از مردم در سرتاسر گیتی به کشاوزی شهری اشتغال دارند. وزارت کشاوزی ایالات متحده با انتشار رهنمودهای باغبانی شهری شهروندان را به فراگرفتن بهترین شیوه های کار تشویق می کند.
فیلادلفیا
باغ های شهری افزوده بر فواید اقتصادی و بهداشتی خود از جنایت می کاهند. بعد از این که انجمن باغبانی فیلادلفیا هزاران قطعه زمین خالی را در اختیار گرفت و کاشت، خرابکاری و جنایت خشونت آمیز در نواحی اطراف این زمین ها کاهش یافتند.
بنا به گفته چارلز براناس، یک پژوهشگر وابسته به دانشگاه پنسیلوانیا که بر روی آثار باغ های شهری بر روی جوامع محلی تحقیق می کند، ساکنان محل در خانه های خود احساس راحتی بیشتری می کنند و تماس بیشتر با همسایگان خود آغاز را کرده اند.
شیکاگو
در محله انگلوود شیکاگو که در آن مواد غذایی سالم محدود بود، باغ های شهری به مردم فرصت هایی عرضه می کنند که فکر می کردند به ندرت در اختیار دارند.
یک طرح پردامنه کشاورزی شهری به نام خانه کشت در سال ۲۰۰۴ در حدود ۱۶٫۳۳۰ کیلو گرم از انواع میوه ها تولید کرد. هری رودز، مدیر عامل طرح، گفت که خانه کشت “مردم را تغییر می دهد.” برنامه کارآموزی آن بیکاران را جلب می کند و به آنها مهارت های زندگی از ابتکار عمل داشتن تا ایجاد یک محیط احترام آمیز برای همکاران، را می آموزد.
کارآموزی درها را بروی فرصت های شغلی در خدمات غذایی، انبارداری، محوطه سازی و دیگر حرفه ها می گشاید. به موازات به کاریابی برای فارغ التحصیلان، اقتصاد محلی نیز بهبود پیدا می کند.
یکی از شرکت کنندگان قدرشناس در این زمینه گفت: “من به هرجایی که ظرف پنج، ده یا بیست سال آینده بروم ،باز به اینجا – به خانه کشت – بر می گردم، چون شما چیزی را در درون من دیدید، و دل شما به خاطر من تپید. کسانی نظیر من به یک فرصت دوم نیاز دارند و خانه کشت چنین فرصتی را به من داد.”
