می می آنگ خود، فرزند یک زن تاریخ ساز است. در برمه، کشور زادگاه او، مادرش نخستین زنی بود که موفق به کسب مدرک دکترا در رشته ریاضیات گشت. در ۱۹ آوریل، آنگ سرپرستی تیم اولین پرواز بالگرد ناسا در مریخ را بر عهده داشت.

آنگ در مورد پرواز ۳۹ ثانیه ای بالگرد اینجنیوتی (نبوغ) که از لحاظ امکانات بالقوه برای اکتشاف و نوآوری در آینده با اولین پرواز برادران رایت روی زمین در ۱۹۰۳ مقایسه می شود، گفت: “این یک لحظه باورنکردنی بود. امروز صبح رویای ما محقق شد.”

اینجنیوتی به عنوان بخشی از مأموریت مریخ نورد پرسویرنس ناسا برای جستجوی نشانه هایی از حیات و جمع آوری سنگ ها و رسوبات برای مأموریت های آینده و بازگرداندن آنها به زمین، در ۱۸ مارس روی مریخ نشست. این بالگرد در مأموریت خود قطعه کوچکی از هواپیمای برادران رایت را حمل می کند.

آنگ در سن شانزده سالگی به ایالات متحده آمد و در دانشگاه ایلینوی در اوربانا شامپاین در رشته مهندسی به تحصیل پرداخت. پدر و مادرش در دانشگاه با یکدیگر آشنا شده بودند و آنگ در ایالات متحده متولد شد، اما خانواده اش هنگامی که دو سال داشت به برمه بازگشتند.

مادرش عشق به ریاضیات را در او ایجاد کرد و رویکرد سختگیرانه ای را در حل مسائل به او آموخت. در دوران کودکی، آنگ از مادرش برای حل یک مسئله ریاضی کمک خواست و پاسخ مادرش درسی از اعتماد به نفس و عزم راسخ بود: “هیچوقت، هیچوقت از من میان بر نخواه.”

آنگ پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی برق در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادینا، کالیفرنیا اشتغال یافت. او برای برقراری ارتباط با فضاپیما و سپس روی سیستم های پرواز خودکار در شبکه فضای دوردست ناسا کار کرد.

MiMi Aung and two men looking at screen in lab (NASA/JPL-Caltech)
می می آنگ در ژانویه ۲۰۱۹ با تدی زانیتوس (چپ) و باب بالارام (راست) روی یک پرواز آزمایشی بالگرد مریخ ناسا کار می کند. (NASA/JPL-Caltech)

آنگ که در برمه بزرگ شد، به عنوان مدیر پروژه بالگرد مریخ ناسا، بر تیم متنوعی که طراحی، ساخت، آزمایش و پرواز اینجنیوتی را بر عهده داشت، نظارت دارد. این تیم همچنین مهندس ارشد باب بالارام هندی تبار؛ و خلبان هاوارد گریپ، اهل نروژ را در بر می گیرد.

این تیم به چالش های پیچیده ای پرداخت، ازجمله چگونگی پرواز در جو مریخ که به قدری نازک است که آنگ آن را با هوای زمین در “ارتفاعی سه برابر ارتفاع هیمالایا” مقایسه می کند. به همین دلیل است که اینجنیوتی سبک است و فقط ۸͵۱ کیلوگرم وزن دارد، و تیغه های آن بیش از ۲۵۰۰ بار در دقیقه می چرخند.

اینجنیوتی در هفته های آینده چندین پرواز دیگر را برای جمع آوری داده ها و اطلاعات که در مأموریت های بالگردهای آینده برای اکتشاف سیاره سرخ به کار گرفته خواهند شد، انجام خواهد داد.

Insect-like craft with four thin legs perched on rocky, arid surface (NASA/JPL-Caltech/ASU)
اینجنیوتی، بالگرد مریخ ناسا در ۵ آوریل از لنز دو دوربین Mastcam-z مریخ نورد پرسویرنس، با قابلیت بزرگنمایی دیده می شود. (NASA/JPL-Caltech/ASU)

استیون جورچیک، جانشین مدیر ناسا، موفقیت مأموریت اینجنیوتی را به رهبری آنگ نسبت می دهد.  او گفت: “هیجان و اشتیاق او برای تحقق بخشیدن به این مأموریت مسری بود.”

آنگ می گوید، کار در ناسا “یک افتخار و یک فرصت بزرگ است که هر روز برای آن ارزش قائلم. وقتی دختر بچه ای در میانمار بودم، به فکرم نمی رسید که روزی در یک کشور دیگر زندگی خواهم کرد، چه رسد به اینکه عضوی از جامعه ای باشم که فعالانه به اکتشاف فضا می پردازد.”