جولیت گارسیا از دوران جوانی می دانست که آموزش مهمترین چیز است.
او گفت: “من در خانواده ای بزرگ شدم که از عدم توانایی در ادامه تحصیلات [در کالج یا دانشگاه] تأسف می خورد. من و برادرانم نمی دانستیم که این تجربه چیست، فقط می دانستیم که باید واقعاً فوق العاده باشد.
گارسیا یکی از ۱۷ نفری بود که در ماه ژوئیه مدال آزادی ریاست جمهوری را در کاخ سفید از پرزیدنت بایدن دریافت کرد.
بایدن گفت: “او با این باور که آموزش سنگ بنای دموکراسی ما است، چندین نسل دانشجو را تشویق، و برای آنها فرهنگ تعالی و کنجکاوی فکری ایجاد کرد. بسیاری از آنها اولین اعضای خانواده خود هستند که به کالج راه یافتند و رویای آمریکایی خود را از دیدگاه او و به پاس او می بینند.”
یک رهبر در جامعه
گارسیا در براونزویل، تگزاس – شهری کوچک در مرز تگزاس و مکزیک به دنیا آمد و بزرگ شد. پدرش که یک مهاجر مکزیکی بود و مادرش که نسل پنجم متولد آن منطقه در تگزاس بود، برای تأمین معاش خانواده خود به سختی تلاش کردند و هر آنچه را که می توانستند برای تحصیل فرزندانشان در دانشگاه پس انداز کردند.
گارسیا با دریافت مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد در گفتار و زبان انگلیسی از دانشگاه هیوستون، به رویاهای خود تحقق بخشید. او مدرک دکترای خود را در رشته ارتباطات و زبان شناسی از دانشگاه تگزاس در آستین کسب کرد و به تدریس پرداخت.
او می‌گوید: “می دانستم که می توانم تدریس کنم و از این کار لذت می بردم، اما اصلاحاتی می بایست انجام می گرفتند و من به عنوان استاد نمی توانستم کاری انجام دهم. او در ۱۹۸۶ ریاست کالج جنوب ساوتموست تگزاس را بر عهده گرفت و به اولین زن هیسپانیک تباری تبدیل گشت که به چنین سمتی در ایالات متحده دست یافت.
راه اندازی یک کالج برای همگان
در دوران ریاست خود، گارسیا بر ادغام کالج با دانشگاه تگزاس نظارت داشت. این اقدام کالج محلی را به بخشی از سیستم مدارس دولتی تبدیل کرد، دانشگاه تگزاس را در براونزویل را تأسیس کرد، و افراد بیشتری را قادر کرد تا در یک شهر کوچک مرزی از آموزش با کیفیت بالا بهره مند شوند.
گارسیا می گوید این ادغام افتخار زندگی حرفه ای او بود، چرا که تحصیلات را برای افرادی که چندین شغل داشتند اما می خواستند برای پرستار یا مهندس شدن آموزش فنی ببینند، در دسترس قرار داد.
او می گوید: “در واقع، ما پتانسیل نهفته آنها را کشف کردیم. ایراد از مردم محلی نبود. مشکل این بود که آنها فرصت رفتن به کالج را نداشتند و ناگهان از این فرصت برخوردار شدند.”
پس از ۲۰ سال، هیئت مدیره دانشگاه به انحلال دانشگاه رأی داد و آن را به دانشگاه تگزاس ریو گرانده ولی تبدیل کرد.
امروزه گارسیا همچنان به عنوان استاد ارتباطات در دانشگاه تگزاس ریو گرانده ولی به تدریس ادامه می دهد و دوست دارد دوباره به عرصه دانشگاه بازگردد.
او می گوید: “من معتقدم که تجربه من [به عنوان رئیس دانشگاه] باعث می شود استاد بهتری باشم.”