ایالات متحده از قرن هجدهم دیپلمات های خود را به سراسر جهان اعزام کرده است. طی صد سال گذشته زنان از جمله این دیپلمات ها بوده اند.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده تأکید کرده است که تنوع و فراگیری در اولویت دولت بایدن قرار دارند. بلینکن در ۲۴ فوریه گفت: “تنوع و فراگیری ما را قوی تر، باهوش تر، خلاق تر و مبتکر تر می کند. وزارت امور خارجه افتخار نمایندگی مردم آمریکا در جهان را دارد. برای انجام این کار به خوبی، ما باید نیروی کاری را جذب و حفظ کنیم که به راستی بازتاب کننده آمریکا باشد.”
این شش دیپلمات آمریکایی به گشودن درها برای تعداد بیشتری از زنان که امروز در این عرصه خدمت می کنند کمک کردند.
لوسیل آچرسون اولین زنی بود که در خدمات خارجی اشتغال یافت. او در ۱۹۲۲ امتحان خدمات دیپلماتیک را با کسب سومین نمره برتر گذراند و در ۵ دسامبر ۱۹۲۲ به عنوان دبیر خدمات دیپلماتیک منصوب شد. او در ۱۱ آوریل ۱۹۲۵ در سمت سومین نماینده سفارت آمریکا در برن، سوئیس شروع به خدمت کرد.
پتی ه. فیلد اولین زنی بود که پس از تصویب قانون راجرز که خدمات دیپلماتیک و کنسولی را در یک سازمان ادغام کرد، وارد خدمات خارجی شد. او در ۲۰ آوریل ۱۹۲۵ سوگند خدمت یاد کرد، به عنوان معاون کنسول در آمستردام خدمت کرد، و در ژوئن ۱۹۲۹ استعفا داد و در شرکت پخش ملی شروع به کار کرد.
روث برایان اووِن اولین کسی بود که خیلی کارها را انجام داد. او اولین زنی بود که به نمایندگی فلوریدا در کنگره انتخاب شد. در آنجا،او اولین زنی بود که در کمیته امور خارجه مجلس نمایندگان ایالات متحده خدمت کرد. در سال ۱۹۳۳، اووِن به عنوان اولین رئیس زن یک مأموریت دیپلماتیک ایالات متحده تبدیل شد.
یکی از حامیان اولیه سازمان ملل، هلن اوجنی مور اندرسون در ۱۹۴۹ توسط رئیس جمهور هری ترومن به عنوان سفیر ایالات متحده در دانمارک منصوب شد و اولین زنی بود که به سمت سفیر دست یافت. در سال ۱۹۶۲، پرزیدنت جان اف کندی او را به عنوان کاردار خود در بلغارستان منصوب کرد.
وقتی پرزیدنت لیندون جانسون باربارا م. واتسون را به عنوان دستیار وزیر امور خارجه در دفتر امنیت و امور کنسولی منصوب کرد، او اولین سیاهپوست و اولین زنی بود که به عنوان دستیار وزیر امور خارجه شروع به خدمت کرد. او در سال ۱۹۸۰ توسط پرزیدنت جیمی کارتر به عنوان سفیر در مالزی منصوب گشت.
مادلین آلبرایت که در پراگ متولد شد، در کودکی به همراه خانواده اش به ایالات متحده مهاجرت کرد. او در دوران ریاست جمهوری جیمی کارتر به عنوان کارمند کاخ سفید و در شورای امنیت ملی خدمت کرد. در ۱۹۹۳، او توسط پرزیدنت بیل کلینتون به عنوان سفیر ایالات متحده در سازمان ملل منصوب شد و تا زمان انتصاب خود به عنوان وزیر امور خارجه در سال ۱۹۹۶ در این سمت خدمت کرد، و اولین زنی بود که به این سمت دست یافت.
