
فکر نوجوانانی که اخیرااز سوی اقدام برای طبیعت، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در سان فرانسیسکو برای نقش رهبری و نوآوری خود موفق به دریافت جوایز “قهرمان جوان محیط زیست” شدند، به محافظت از محیط زیست مشغول است.

انوج سیسودیا، ۱۶ ساله، همیشه چراغانی و نورافشانی تعطیلات را که در زمستان به خانه های آمریکایی زینت می بخشد دوست داشت، ولی از بابت روشن ماندن این چراغ ها در طول روز و هدر رفتن انرژی احساس ناراحتی می کرد. بنا براین، او داوطلبانی را در مدرسه خود سازمان داد تا کاری در این رابطه انجام دهد. آنها در طول تعطیلات از رسانه های اجتماعی، مراجعه به تک تک خانه ها و گذاشتن کیوسک هایی در خواربار فروشی ها برای اطلاع رسانی و توزیع رایگان یک تنظیم کننده برقی زمان استفاده کردند. تحقیق او نشان داد که کمپین آگاهی رسانی اش توانست در مصرف یک میلیون کیلووات برق در شهرش صرفه جویی و از انتشار ۵٩۰ هزار کیلوگرم دی اکسیدکربن جلوگیری کند.

چند سال پیش،انیرود سوری، ۱۴ ساله، برنامه ای را در مدرسه اش در کالیفرنیا آغاز کرد که به مردم در بازیابی باتری های کهنه کمک می کند.
او پاکت هایی را خرید و آنها را به طور خاصی طراحی و بین دانش آموزان تقسیم کرد تا آنها را با باتری های کهنه پر کنند. همشاگردی های او باتری ها را به یک محل جمع آوری در مدرسه برگرداندند. او در مدت سه سال ۵۰۰ کیلوگرم باتری را برای بازیابی جمع آوری کرد.

سمیر پوساپاتی، ۱۶ساله، رویکرد متفاوتی را برای بازیابی در محل خود در تگزاس برگزید. او روند بازیابی را مورد بررسی قرار داد و از دستگاه های موبایل برای کمک به همسایگان برای پی بردن به این که چه چیزهایی قابل بازیابی هستند، استفاده کرد. او نرم افزاری را به نام “رفیق بازیابی” اختراع کرد که کُدهای UPC/QR را اسکن می کند تا به این وسیله مردم بتوانند در ارتباط با بازیابی اطلاعات به دست آورند یا درباره مواد قابل بازیابی جستجو کنند. او یک رهبر جوان است که به خانواده ها در جامعه اش اهمیت بازیابی را توضیح می دهد.

ابیگیل پرز، ۱٢ ساله، و کارولاین نولان، ۱۴ ساله، هردو اهل فلوریدا، ایالتی با زیستگاه های تالابی هستند، و طرح های آنها نگرانی شان را از بابت راه آب های پاکیزه بازتاب می دهد.
پرز همشاگردی های خود را در باشگاه علوم دریایی سازمان داد تا درباره هرز آب هایی که از فاضلاب ها و مزارع به تالابی در همان نزدیکی وارد و موجب آلودگی آب آن می شوند صحبت کنند. شورای شهر پس از صحبت های مکرر او در آنجا، دستور العملی را برای محافظت از آن تالاب تصویب کرد.

جلبک سمی که در دریاچه اوکیچوبی می شکفد حیات وحش و ٧۰۰ نوع ماهی را تهدید می کند. تحقیق نولان به یافتن چاره ای برای آن انجامید. او با موفقیت از قارچ های پلوروتوس اوستراتوس برای فیلتر کردن مواد مغذی در هرز آب های مزارع که موجب روییدن گل های جلبکی می شدند، استفاده کرد.

لوکا براردی، ۱۱ ساله، که در کنیا زندگی می کند و عاشق حیات وحش است، وقتی که فقط ۸ سال داشت به بنیانگذاری یک گروه نجات حیوانات کمک کرد. او همچنین بازیابی و کاستن از مصرف کاغذ را برای نجات درختان، که در کنیا دارای اهمیت حیاتی است ترویج می کند. او و مادرش در مدارس شیوه های مناسب حفط طبیعت به کودکان آموزش می دهند.

ماکیلا گیتس، ۱۳ساله، یکی از اعضای قبیله سرخپوست های چروکی در نیومکزیکو است. او با سرپرستی پدرش دستگاهی ساخت که گرد و غبار صفحه های خورشیدی را بدون استفاده از آب که در هوای صحرایی نیومکزیکو گرانبها است، پاک می کند.
این دستگاه که “شناورساز صوتی” نام دارد، از امواج صدا برای از هم گسیختن گرد و غبار که توسط باد این سو و آن سو می رود، استفاده می کند. اختراع او توجه پرزیدنت اوباما، موسسه اسمیتسونیان و ناسا، سازمان فضایی ایالات متحده را جلب کرد. او که به خاطر کارهای خود چندین جایزه، ازجمله جایزه Broadcom MASTERS را دریافت کرده است. توصیه اش به مخترعان جوان این است: “به هیچکس اجازه ندهید شما را محدود کند، خودتان برای خود محدودیت به وجود نیاورید. اگر من می توانم این کار را انجام دهم، شما نیز قادر به انجام آن هستید.”

راک لی، ۱٢ ساله، از سئول، کره جنوبی، علاقه زیادی به بازیابی دارد. او درسال ٢۰۱۴ بنیاد کودکان زمین را تاسیس کرد. داوطلبان این بنیاد زباله های قابل بازیابی را به صورت هقتگی جمع آوری می کنند و در دیگر اقدامات زیست محیطی شرکت می جویند. راک لی افزوده بر این که یک “خبرنگار خردسال” است، یک سریال کارتونی هم به نام “بچه های زمین – ریکی و پیکی” ساخته تا بر عادات مسولانه از نظر محیط زیست و حفظ طبیعت تاکید کند.
در روز محیط زیست ٢۰۱۴، طرح او در رابطه با تهدیدهای زیست محیطی که متوجه کشور جزیره ای کیریباتی هستند در تارنمای برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد ارائه داده شد.

ماکیلا مالترا – واتنیک، ۱۵ ساله، از واشنگتن، از طریق ویدیو همکاری دو آزمایشگاه علمی، یکی در دانشگاه ویدینر در ایالات متحده و دیگری در دانشگاه بوئنوس آیرس در آرژانتین را برای آزمایش اثرات یک ماده علف کش به نام آترازین روی انسان و حیوانات نشان داد. این مستند به افزایش سطح آگاهی درباره این ماده شیمیایی کمک کرد.

اروشی ناییر، ۱۵ ساله، از هاریانا، هند، از بابت پاکیزگی آب نگرانی داشت و به همین دلیل یک ظرف زیست فروسا را اختراع کرد که می تواند آب پاکیزه، و همچنین نمک مورد نیاز برای بازسازی آب بدن را که برای نوزادان به آسانی قابل استفاده است نگه دارد.
گروه اقدام برای طبیعت از طریق اهدای جوایز به جوانان بین ۸ تا ۱۶ سال “جوانان را به اقدامات شخصی برای پرورش و حفظ محیط زیست که همه زندگی ها به آن وابسته است” تشویق می کند. این قهرمانان محیط زیست تنها شمار معدودی ازنوجوانانی هستند که هر ساله از طرف این سازمان مورد تمجید قرار می گیرند.