وقتی جان پادشاه انگلستان، مُهر خود را در تاریخ ۱۵ ژوئن ۱۲۱۵ پای ماگنا کارتا یا منشور کبیر نهاد، در واقع به امید جلوگیری از جنگ داخلی، خواسته های بارون های شورشی انگلیسی را برآورده ساخته بود. اگرچه این توافق در حل آن اختلاف ناکام بود، اما بنیاد دموکراسی های مدرن را پی ریزی کرد.
اریک هولدر، دادستان کل ایالات متحده در رویدادی که در تاریخ ۲۳ فوریه در جریان همایش قانون جهانی در لندن در بزرگداشت هشتصدمین سالگرد ماگنا کارتا برگزار شده بود، گفت: “حقوق برشمرده شده و اصول بنیادین وضع شده در ماگنا کارتا به اندازه همه چالش هایی که امروزه با آنها رو به رو هستیم، اصولی امروزی و معاصر باقی مانده اند – و در قلب جوامع پیشرفته و نظام های دولتی ما جای دارند.”
“از حکومت های پیاپی پادشاهان تا آتش های انقلاب؛ از تولد دموکراسی مدرن تا جنبش جهانی حقوق مدنی – تعهد ما نسبت به این اصول طی هشت سده گذشته بارها به چالش کشیده شده و به دقت آزموده شده اند. تاریخ جمعی ما از طریق وفاداری ما نسبت به این اصول بنیادین شکل گرفته است. و آینده ما نیز به مقدار بسیار زیادی از طریق تلاش های مداوم ما برای ارج نهادن به روح آنها – و پاسداری از وعده آنها – تعیین خواهد شد.”
در جریان انقلاب آمریکا، ماگنا کارتا الهام بخش و توجیه کننده اقدام برای دفاع از آزادی بود. مستعمره نشینان تصریح می کردند که آنها نیز از حقوق تضمین شده در مگنا کارتا برخوردار هستند. پس از کسب استقلال آنها این حقوق را در قوانین خود گنجاندند.
متمم پنجم قانون اساسی (“هیچ فردی نباید … از زندگی، آزادی، و یا دارایی خویش بدون طی مراحل قانونی لازم محروم شود”) مستقیما از تضمین حق طی مراحل قانونی ماگنا کارتا بر اساس “قانون کشور” گرفته شده است.
