هنگامی که پرزیدنت اوباما در ٢٢ ژوئن برای ضیافت افطار در کاخ سفید به مسلمانان خوش آمد گفت، او جای پای یکی از پدران بنیانگذار را دنبال می کرد.
توماس جفرسون، سومین رئیس جمهوری آمریکا روز ٩ دسامبر ۱۸٠۵ در ماه رمضان میزبان سیدی سلیمان ملیملی، فرستاده ای از سوی (فرمانروای) تونس بود. او به نشان احترام به اعتقادات ملی ملی زمان صرف غذا را از وقت معمول به ساعت سه و نیم بعدازظهر، به “دقیقا هنگام غروب آفتاب” تغییر داد.
جفرسون در ۱٧۶۵ یک ترجمه انگیسسی از قرآن را برای کتابخانه شخصی خود خریداری کرد؛ مجموعه کتاب های او در ۱۸۱۵ شالوده کتابخانه کنگره امروزی را تشکیل داد.
دولت کلینتون ضیافت های افطار را به صورت یک سنت مرتب در کاخ سفید در آورد. از آن هنگام تا کنون، رؤسای جمهوری ایالات متحده به میزبانی مراسم افطار که طی آن از خدمات مسلمانان به جامعه مدنی تمجید می کنند، ادامه داده اند.
اوباما در ضیافت ٢٠۱۵ گفت: “مراسم افطار سالانه ما تقدس رمضان را برای بیش از ۱٫۵ میلیارد مسلمان در سرتاسر جهان به رسمیت می شناسد. مراسم افطار ما همچنین یادآور آزادی هایی است که ما را به عنوان شهروندان آمریکایی به یکدیگر پیوند می زنند، ازجمله آزادی مذهبی- آن حق غیر قابل انکار برای انجام آزادانه فرائض دینی مان.”
