در ٢٧ سپتامبر در سازمان ملل متحد، نیویورک، کشورها اعلامیه و برنامه اقدام پکن ۱٩٩۵ برای ارتقاء برابری جنسیتی و حقوق زنان را پیگیری خواهند کرد.
اما صداهای حیاتی در این گفتگوها غایب خواهند بود. آنها به جای این که فرصت پیدا کنند تا برای توانمندسازی زنان بکوشند و تجربه شخصی شان را به عنوان مدافعان حقوق برخی از آسیب پذیرترین مردم جهان به اشتراک بگذارند، توسط بعضی از همان دولت هایی که هیئت های نمایندگی شان را به این همایش می فرستند، زندانی شده اند.
سامانتا پاور، نماینده دائمی ایالات متحده در سازمان ملل متحد در اول سپتامبر کمپین #FreeThe20 را به راه انداخت. او گفت که این کمپین موارد مربوط به زنانی را که به سبب فعالیت های خود از آزادی محروم شده اند مطرح می سازد.
او اعلام داشت: “با نام بردن از این زنان، ما به دولت های آنها و دولت های همانندشان پیامی می فرستیم: شما اگر می خواهید زنان را توانمند سازید، آنها را به خاطر عقایدشان و به خاطر حقوقی که برای کسب آن مبارزه می کنند در زندان حبس نکنید.”
پاور گفت: “این ٢۰ زن، و زنان و دختران بی شماری را که مثل آنها را در پشت میله ها به سر می برند آزاد کنید، چون این ٢۰ زن فقط نماینده تعداد ناچیزی از زنانی هستند که در حال حاضر به طور غیر عادلانه ای زندانی شده اند. و دولت هایی که آنها را به زندان انداخته اند تنها معدودی از دولت ها در سرتاسر جهان هستند که زنان را به خاطر به کاربستن حقوق بنیادین خود در زندان حبس می کنند.”
هر روز یک مورد تازه در برابر کنفرانس پکن + ٢۰ مطرح خواهد شد. برخی از زنان، مانند وانگ وو از چین، خدیجه اسمعیلووا از [جمهوری] آذربایجان و نادیا ساوشنکو، خلبان اوکراینی که در روسیه تحت بازداشت قرار دارد، تا هم اکنون خبرساز شده اند. دیگران کمتر شناخته شده اند.
یکی از اعضای این فهرست بیست نفره، بهاره هدایت فعال دانشجویی شناخته شده و فعال حقوق زنان ایران است که بارها از جمله در سال ۲۰۰۸، تنها یک روز پیش از مراسم ازدواجش، بازداشت شد. او در سال ۲۰۰۹ برای پنجمین بار و این بار در ارتباط با ناآرامی های پس از انتخابات ریاست جمهوری بازداشت و به اتهام هایی از جمله “توهین به رئیس جمهوری”، “توهین به رهبری”، “مصاحبه با رسانه های خارجی” و “اقدام علیه امنیت ملی” در مجموع به هشت سال زندان “تعزیری” محکوم شد. از آن جا که بهاره پیشتر در سال ۲۰۰۶ هم به دلیل شرکت در تجمع اعتراضی به قانون های تبعیض آمیز علیه زنان، به دو سال حبس “تعلیقی” محکوم شده بود، اکنون با وجود پایان دوره شش ساله زندان “تعزیزی”، بنا به درخواست دادستان، حکم حبس دو ساله “تعلیقی” او هم به مرحله اجرا در آمده است. بهاره هدایت از جمله به دلیل نارسایی کلیه به رسیدگی پزشکی نیاز دارد.
بهاره هدایت، در سال۲۰۱۲ به پاس “شجاعت فوق العاده و تعهد به عدالت” غیابا به دریافت جایزه ادلستام سوئد نایل شد.
پاور افزود: “ما از رسانه ها مُصرا می خواهیم: درباره این زنان بنویسید. به جوامع این زنان و به جوامع خودمان اکیدا توصیه می کنیم: موارد این زنان را متعلق به خودتان بدانید، و خواستار آزادی آنها شوید. و از دولت هایی که این ٢۰ زن را زندانی کرده اند مُصرا می خواهیم: اگر می خواهید زنان را توانمند سازید، کار را با آزاد کردن این زنان آغاز کنید. جوامع خودتان و جهان را از صدای این زنان محروم نسازید.”
