۶ ژوئن ۲۰۲۲، مصادف با هفتاد و هشتمین سالگرد پیاده سازی نیروها در سواحل نرماندی (D-Day) می باشد؛ بزرگترین عملیات نظامی آبی خاکی عصر نو که ۱۵۶ هزار سرباز متفقین را از طریق دریا و هوا به پنج ساحل نرماندی در فرانسه رساند. این روز شروع عملیات متفقین در جنگ جهانی دوم بود که ۱۱ ماه بعد به آزادی اروپای غربی و شکست آلمان نازی انجامید.
بیشتر نیروهای متفقین که در سواحل نرماندی فرود آمدند از ایالات متحده، بریتانیا و کانادا بودند، اما نیروهای ده کشور دیگر نیز در عملیات D-Day و نبرد نرماندی شرکت کردند: استرالیا، بلژیک، چکسلواکی، دانمارک، فرانسه، یونان. ، هلند، نیوزلند، نروژ و لهستان.
D-Day به ایجاد پیوند بین کشورهای دو سوی اقیانوس اطلس که همچنان آزادی و امنیت میلیون‌ها نفر را تضمین می‌کند، کمک کرد.
دوران جنگ
پیش از D-Day، متفقین غربی مبارزات سختی را در شمال آفریقا و ایتالیا انجام داده بودند. به نیویورک تایمز در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۳، آندری گرومیکو که از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۶ به عنوان سفیر شوروی در ایالات متحده خدمت کرد، بر “نقشی که نیروهای نظامی” کشورش در این جنگ ایفا کردند، تأکید ورزید، اما همچنین به تقدیر از نیروهای آمریکایی و انگلیسی برای مبارزه هیچ تردید نکرد.” گرومیکو همچنین “از بابت تجهیزات نظامی که به پاس قانون وام و اجاره ایالات متحده به ارتش شوروی ارسال گشتند، ابراز قدردانی کرد.”
(رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی اشاره می‌کند که در سال‌های اخیر، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری کنونی روسیه تلاش کرده است که بگوید نیروهای شوروی تقریباً به تنهایی هیتلر را شکست دادند.)
نقطه عطف برای دموکراسی
روزنامه نگار روی ونزل، درباره D-Day می‌نویسد که “از نظر استراتژی و گستره آن – و خطرات عظیمی که برای آینده جهان آزاد وجود داشتند – مورخان آن را یکی از بزرگترین دستاوردهای نظامی می‌دانند.”
ونزل می‌گوید هدف متحدان غربی “پایان بخشیدن به عملیات ارتش آلمان و در نهایت سرنگونی رژیم وحشی نازی آدولف هیتلر” بود.
متفقین در طول این حمله با ۱۲ هزار کشته، مجروح و مفقود تلفات سنگینی را متحمل شدند. اما D-Day آغاز آزاد سازی فرانسه تحت اشغال آلمان بود و پایه پیروزی متفقین را در جبهه غربی بنا نهاد.
ونزل می گوید: “اکثر نبردها به سرعت فراموش می شوند.” اما او می گوید که همه کشورهای آزاد به سربازان متفقین در D-Day مدیون هستند.
“بازگشت تاریکی“
بر اساس یک گزارش خبری شبکه اِن بی سی در ۹ می، پوتین با استناد به “جنگ بزرگ میهنی” (یک اصطلاح دیگر برای جنگ جهانی دوم در روسیه)، سعی می کند با “تکرار ادعای نادرست خود مبنی بر اینکه اوکراین توسط نازی های تحت کنترل غرب اداره می شود” تجاوز خود به این کشور را توجیه کند.
اما ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین که خود نوه بازماندگان هولوکاست است، خط مستقیمی را بین تلاش نازی‌ها برای تسلط بر اروپا و تجاوز پوتین به اوکراین ترسیم می‌کند.
زلنسکی در یک سخنرانی در ۸ می گفت: “دهه‌ها پس از جنگ جهانی دوم، تاریکی به اوکراین بازگشته است. شر دوباره بازگشته است! با یونیفرمی متفاوت، با شعارهای متفاوت، اما با همان هدف.”
