نزدیک به ٩ میلیون نفر دارای “کارت سبز” هستند که به آنها اجازه می دهد به طور دائم مقیم ایالات متحده باشند. هر کدام و یک یک آنها می توانند به شهروندی آمریکا درآیند. و پرزیدنت اوباما آنها را به این کار تشویق می کند.
همه شهروندان جدید، صرفنظر از این که ریشه های قومی و نژادی آنها چیست، ثروت آنها چقدر است، یا خانواده آنها از چه مدتی پیش در ایالات متحده سکونت داشته اند، دارای حقوق، آزادی ها، امتیازات و مسؤلیت های یکسانی با دیگر هم میهنان خود هستند. این به معنای حق رای، حق آزادی بیان و اساسی تر از همه، حق برخورداری از چیزی است که اعلامیه استقلال ایالات متحده آن را “زندگی، آزادی و پیگیری خوشبختی” می نامد.
شهروندان جدید برای تداوم پویایی اجتماعی و رشد اقتصادی آمریکا اهمیت حیاتی دارند. سالی که به ٣٠ سپتامبر ٢٠١٤ ختم شد، شاهد بیش از ٦٥٠ هزار شهروند جدید آمریکایی بود که به تازگی به تابعیت درآمده بودند. شاید یکی از آنها، مثل هنری کیسینجر (آلمانی تبار)، یا مادلن آلبرایت (شهروند پیشین چکوسلواکی)، وزیر امور خارجه خواهد شد.
گوناگونی روزافزون ایالات متحده مایه افتخار است. زمانی، بیشتر شهروندان جدید از اروپای شمالی یا غربی وارد ایالات متحده می شدند. امروزه، بیش از ٤ میلیون هیسپانیک واجد شرایط شهروندی هستند، همچنانکه تعداد شهروندان بالقوه آسیایی تبار یا از جزایر اقیانوس آرام به ١٫٤ میلیون نفر می رسد.
آمریکایی ها از شهروندان جدیدی که از هر گوشه جهان می آیند استقبال می کنند چون تابعیت ایالات متحده ارتباطی با نژاد یا اعتقادات یا ثروت ندارد. هنگامی که کنگره در ١٧٩٠ نخستین ضابطه ملی را برای شهروندی از طریق کسب تابعیت تعیین کرد، خواستار هیچ آزمونی از نظر قومی، یا مذهبی یا سواد نشد، هیچ شرطی هم در ارتباط با دارایی منظور نداشت.
پس همان رویه به قوت خود باقی است.
در ١٧ سپتامبر، مقامی که بر مراسم ادای سوگند برای گروهی از تازه ترین شهروندان آمریکایی نظارت می کرد به سادگی گفت: “امروز صبح وقتی که شما وارد این اتاق شدید شهروندانی از چین، مکزیک، عراق و اتیوپی، … بودید ، اماهمه شما اکنون شهروندان یک کشور جدید، ایالات متحده آمریکا هستید. به خانواده ما خوش آمدید.”