بسیاری از آمریکایی ها در انتظار صرف بوقلمون، رژه روز شکرگزاری میسیز را از تلویزیون یا اینترنت تماشا می کنند. میلیون ها نفر از آسایش خانه های خود صرف نظر می کنند و برای دیدن رژه از نزدیک در امتداد مسیر آن در امتداد خیابان های نیویورک سیتی به تماشا می ایستند.
تام ترکی (بالا) مشهورترین بوقلمون شناور رژه روز شکرگزاری که از سوی میسیز، فروشگاه زنجیره ای بزرگ حمایت می شود، همیشه به عنوان اولین شناور در خیابان ها حرکت می کند. مختصری از تاریخچه تصویری این رژه را در پایین ببینید.
حیوانات زنده یا بادکنکی؟
نخستین رژه روز شکرگزاری در سال ۱۹۲۴ برگزار شد و در سال های اولیه حیوانات زنده باغ وحش سنترال پارک را به نمایش می گذاشت. در سال ۱۹۲۷، مقامات این حیوانات را با بادکنک های بزرگ هلیومی به شکل حیوانات جایگزین کردند، تغییری که برگزاری رژه را کمی آسان تر کرد.
امروزه، این رژه ۳٬۵ میلیون نفر را در طول مسیر ۴ کیلومتری و میلیون ها نفر دیگر که آن را از خانه تماشا می کنند به خود جذب می کند. مجموعه ای از شناورها، بادکنک های هلیومی سر به فلک کشیده، دلقک ها، گروه های مارش، افراد مشهور و اجرا کنندگان برنامه های مختلف در خیابان های شهر به چشم می خورند.
در بالا، چند نفر بادکنک اندی تمساح را در مسیر رژه نیویورک در ۱۹۳۹ هدایت می کنند.
جذاب برای کودکان
شناورهای رژه در سال های اولیه مانند ویترین فروشگاه های میسی در دوران کریسمس، شعرهای بچه گانه محبوب مانند Little Miss Muffet را که در سمت چپ نشان داده شده است، به نمایش می گذاشتند. در ۱۹۳۴، والت دیزنی و تونی سارگ، یک خیمه شب باز آمریکایی آلمانی تبار، و مدیر نوآوری رژه، برای اولین بار میکی ماوس را به شکل یکی از بادکنک های هلیومی به خیابان ها آوردند. بیست و پنج گرداننده که البته لباس میکی و مینی ماوس را به تن داشتند، این بادکنک ۱۲ متری را در طول رژه همراهی کردند.
هم کارمند و هم دلقک
مسئولین میسیز در ابتدا تصمیم گرفتند این رژه را برای جلب خریداران به فروشگاه اصلی میسیز در خیابان سی و چهارم برگزار کنند. کارمندان میسیز، که بسیاری از آنها از نسل اول مهاجران اروپایی بودند، با اشاره به جشنواره هایی اروپایی مورد علاقه شان این پیشنهاد را ارائه دادند. کارمندان فروشگاه با لباس دلقک، گاوچران، شوالیه و شخصیت های دیگر در اولین رژه که در ۱۹۲۴ برگزار شد شرکت کردند.
کارمندان با لباس دلقک مانند این دلقک در رژه سال ۱۹۴۹ همیشه با تعامل با تماشاگران هیجان بیشتری ایجاد می کردند.
۶۵ سال رقص
اعضای گروه زنانه رقص راکتس رادیو سیتی از سال ۱۹۵۷ در این رژه شرکت کرده اند. در طول سال ها، رقصندگان مقیم نیویورک با رقص ویژه خود برای سربازان خارج از کشور در زمان جنگ و در مراسم تحلیف ریاست جمهوری برنامه اجرا کرده اند. در این عکس، آنها در حال رقص در رژه سال ۲۰۱۴ دیده می شوند.
نوازندگان جوان
گروه های مارش دبیرستانی و دانشگاهی از سرتاسر ایالات متحده در این رژه شرکت می کنند. هر سال، کمیته انتخاب گروه میسیز تصمیم می گیرد که کدام گروه ها می توانند برنامه اجرا کنند. درخواستنامه برای شرکت در این رویداد شامل یک ویدیو از گروه در حال اجرای برنامه در هاف تایم یک مسابقه فوتبال آمریکایی یا یک مسابقه است. امسال ۱۲ گروه مارش دبیرستانی و دانشگاهی در رژه امسال شرکت خواهند داشت.
در این عکس، گروه مارش دانشگاه ویرجینیای غربی در رژه سال ۲۰۱۶ در امتداد خیابان ششم نیویورک سیتی دیده می شود.
شخصیت ها از همه نوع رسانه ها
شناورها و بادکنک های هلیومی غول پیکر – از جمله گروگو، معروف به بیبی یودا، شخصیتی از مجموعه تلویزیونی مندلورین، و اسنوپی از داستان مصور پیناتس که بیش از هر بادکنک غول پیکر دیگری در رژه های روز شکرگزاری دیده شده است در سال ۲۰۲۱ در غرب سنترال پارک نیویورک سیتی دیده می شوند.
افراد مشهور
این رژه به استثناء سه سال در طول جنگ جهانی دوم، وقتی که ارتش ایالات متحده به هلیوم (که برای باد کردن بادکنک های غول پیکر رژه استفاده می شود) و لاستیک (که برای خودروهای رژه استفاده می شود) نیاز داشت، هر ساله در روز شکرگزاری برگزار شده است. در ۲۰۲۰ این رژه برگزار شد اما به دلیل همه گیری کووید-۱۹ هیچ تماشاگری در طول مسیر حضور نداشت.
هنرمندان مشهور از تونی بنت خواننده ۹۶ ساله گرفته تا زندایا بازیگر/خواننده ۲۶ ساله به طور مرتب در این رژه حضور پیدا می کنند. در بالا، شرکت کنندگان پس از پایان همه گیری کووید-۱۹ در ۲۰۲۱ بار دیگر توانستند با مردم در طول مسیر تعامل کنند. جان باتیست، نوازنده برنده جایزه گرمی و اسکار، از روی شناور مخصوص ایالت لوئیزیانا به مردم دست تکان می دهد.
پایانی شاد
میسیز از سال های دهه ۱۸۶۰ بابانوئل ها را برای پذیرایی از کودکان در فروشگاه اصلی خود استخدام کرده است. حتی در فیلم معجزه خیابان سی و چهارم، ساخت ۱۹۴۷ درباره دختری که بابا نوئل واقعی معروف به کریس کرینگل را در میسیز پیدا می کند، از این فروشگاه بزرگ نام برده شده است.
در سال های اولیه این رژه، رژه کریسمس میسی نامیده می شد. در حالی که در سال های اخیر تأکید بیشتری بر روز شکرگزاری شده است، سنت همچنان حکم می کند که بابانوئل به نشان آغاز فصل تعطیلات در پایان رژه دیده شود. بسیاری از کودکان می دانند که باید رژه را تا آخر تماشا کنند تا بتوانند بابانوئل را ببینند. تماشاگران در نیویورک نیز صمیمانه از بابانوئل استقبال می کنند.
