این بررسی اجمالی  نخستین بخش از مجموعه مقالاتی در مورد تحریم ها است. دومین بررسی بر روسیه متمرکز خواهد بود.

تحریم ها از دیرباز گزینه ای برای سیاست گذاران ایالات متحده در جهت تأثیرگذاری و تغییر رفتار یک کشور خارجی و یا گروه خاصی از مردم بدون درگیری نظامی بوده اند. ایالات متحده در طول دو قرن گذشته چندین بار نظام تحریم ها را به کار بسته است و همچنان به بهبود کاربرد آنها ادامه داده است.

هدف از اعمال تحریم ها، تحمیل هزینه بر دولت های خارجی (یا افراد و یا نهادهای) درگیر در فعالیت های مغایر با سیاست خارجی ایالات متحده، از جمله موارد نقض حقوق بشر و یا گسترش سلاح های کشتار جمعی هستند. ایالات متحده از تحریم ها به منظور ارائه مشوق به کشورهای دیگر برای پیروی از قطعنامه های سازمان ملل استفاده کرده است.

درک این نکته مهم است که اعمال تحریم ها تاکتیکی است که به عنوان بخشی از یک راهبرد گسترده تر برای تغییر عملکرد یک کشور اعمال می شود. اعمال تحریم به خودی خود یک راهبرد نیست. ایالات متحده همچنین از فشارهای دیپلماتیک، نهادهای چندجانبه و دیگر اقدامات لازم برای تغییر رفتار یک کشور استفاده می کند. تحریم ها به ویژه زمانی قدرتمند هستند که از طریق همکاری با جامعه بین المللی تحمیل شوند.

نمایندگان دور یک میز نیم دایره ای بزرگ (عکس از آسوشیتدپرس)
در سازمان ملل در مارس سال ٢٠١٤، ایالات متحده در مورد برقراری تحریم های سخت تر به خاطر حضور روسیه در اوکراین هشدار می دهد. (عکس از آسوشیتدپرس)

در نتیجه جای تعجب نیست که به موازات تغییر دلایل اعمال تحریم ها و افزایش  تاثیر آنها، انواع تحریم ها نیز تغییر کرده اند. ایالات متحده می تواند انواع مختلف تحریم ها را علیه بازیگران خارجی به کار بندد، اما هیچیک از آنها مانند تحریم های اقتصادی که فعالیت های تجاری، اشخاص و یا نهادهای خاص را مورد هدف قرار می دهد، مهم تر نیست. در دهه های گذشته، ایالات متحده به طور گسترده تحریم هایی را علیه یک کشور اعمال کرده است. اما با گذشت زمان، مقامات تحریم ها را در جهت بهبود اصلاح کرده اند تا افراد و نهادهای خاص را بهتر مورد هدف قرار دهند و در عین حال اثراتشان را بر شهروندان عادی آن کشور به حداقل برسانند.

از این پس دیگر نیاز نیست که تحریم های اقتصادی به عنوان یک چکش عمل کنند، بلکه می توان از آنها به عنوان یک چاقوی جراحی، در “تحریم های به اصطلاح هوشمند”– تحریم هایی که به طور دقیق علیه بازیگران بد یک کشور اعمال می شوند – استفاده کرد. به عنوان مثال، ایالات متحده می تواند علیه افرادی که فرایندهای دموکراتیک در اوکراین را تضعیف می کنند و یا به اختلاس در دارایی های دولت اوکراین دست می زنند، تحریم هایی را تحمیل کند. به گفته دان درزنر، استاد امور سیاسی و بین المللی در دانشگاه تافتز، در حالیکه محافظت کامل از مردم عادی در مقابل آسیب های اقتصادی ناشی از تحریم ها غیر ممکن است، تحریم های هدفمند  نسبتا موثر و موفقیت آمیز هستند. او گفت: “شما می توانید تحریم ها را طوری اعمال کنید که مسئولان در مقایسه با مردم عادی آسیب بیشتر و جدی تری ببینند.”

منظره هوایی از کنترهای حمل و نقل و جرثقیل (عکس از شاتراستاک)
تحریم های اقتصادی می توانند بر بازرگانی تاثیر بگذارند. (عکس از شاتراستاک)

درزنر گفت که تحریم های مالی هوشمند در بسیاری از موارد “قدرتمندترین تحریم در زرادخانه سیاست خارجی ایالات متحده” بوده اند.

ایالات متحده تحریم های دیگری را نیز برای تأثیر گذاری بر کشورهای خارجی به کار می گیرد. تحریم های مسافرتی، مانند تحریم هایی که علیه مقامات روسی و نزدیکان ولادیمیر پوتین برقرار شدند، با دقت به منظور جلوگیری از ورود افراد خاص به خاک ایالات متحده اعمال می شوند. تحریم های دیپلماتیک به منظور ابراز مخالفت با عملکردهای یک کشور خارجی اعمال می شوند و ممکن است به معنای فراخواندن سفیر ایالات متحده از آن کشور و یا لغو نشست مقامات بلندپایه بیانجامند.

هنگامی که تحریم های اقتصادی و یا تحریم های مسافرتی اعمال شوند، معمولا استثنائاتی برای ارائه کمک های انسان دوستانه و دیگر مقاصد، مانند مجوز فروش دارو و یا مواد غذایی در نظر گرفته می شوند.

چهار کلید تحریم های موفقیت آمیز

• پشتیبانی چند جانبه: منزوی ساختن یک فرد، یک شرکت یا یک دولت اگر با هماهنگی سایر کشورهای جهان انجام گیرد، مؤثرتر خواهد بود.

• مسیر روشن برای پایان دادن به تحریم ها: کشوری که تحریم ها را اعمال می کند باید معیارهایی را که شخص، نهاد یا کشور مورد نظر باید در جهت برداشته شدن تحریم ها رعایت کند، مشخص سازد. بدون این تعهد، بازیگرانی که هدف قرار گرفته اند انگیزه کمتری برای تغییر رفتار و عملکرد خود خواهد داشت.

• اراده سیاسی: کسانی که تحریم ها را اعمال می کنند باید بازیگر مورد نظر را متقاعد سازند که حاضرند هزینه هایی را بر اقتصاد خود به منظور دستیابی به نتیجه مورد نظرشان تحمل کنند.

• مشارکت متحدان کشوری که هدف قرار گرفته: اگر آن کشور دریابد که حتی دوستانش حاضر به اقدام علیه آن هستند، فشار بیشتری را برای تغییر رفتار خود احساس خواهد کرد.

این مقاله توسط دنی وینیک، یک نویسنده مستقل نوشته شده است. برای دریافت خبرهای جدید هفتگی درباره اوکراین در صفحه United for Ukraine ثبت نام  و با @UnitedforUkr گفتگوها را در توئیتر دنبال کنید.