تنوع بخشیدن به انرژی به معنای استفاه از منابع و عرضه کنندگان مختلف انرژی و راه های گوناگون حمل برای کاستن از وابستگی به یک منبع یا فراهم کننده واحد است. کشوری که آمیزه انرژی خود را متنوع می سازد، خود را در برابر اختلال انرژی مصون می سازد و امنیت انرژی خود را تقویت می کند.

متنوع سازی نمی تواند کشورهای وارد کننده را در برابر خطرهای بازار مانند نوسان در عرضه یا قیمت گذاری محافظت کند، ولی می تواند از خطرهای ناشی از ناآرامی های سیاسی یا بلاهای طبیعی بکاهد.

مزایای تنوع منابع انرژی چیست؟

توده ای از لوله های دکل نفت با یک دکل نفت در پس زمینه (ژودا/ ساتراستاک)
سوخت های فسیلی مثل نفت خام منابع سنتی انرژی هستند (ژودا/ ساتراستاک)

استقلال سیاسی: وقتی کشوری برای تامین بخش عمده انرژی مورد نیاز خود به کشور دیگری متکی باشد، خود را در معرض ارعاب، زورگویی و ترفندهای تولید کننده قرار می دهد. توزیع نیازهای انرژی از طریق فراهم کنندگان گوناگون، کشورهای وارد کننده را قادر می سازد تا وابستگی خود را به فراهم کننده واحد کاهش دهند و استقلال خود را در جهان سیاست تقویت کنند.

رشد اقتصادی: تنوع بخشیدن به انرژی باعث برانگیختن رشد اقتصادی می شود. تامین انرژی از منابع گوناگون و فراهم کنندگان چندگانه، کشور وارد کننده را دربرابر اختلال انرژی، هنگامی که یک منبع یا قادر و یا مایل به تامین نیاز آن کشور نباشد، محافظت می کند. تنوع بخشیدن به انرژی، امنیت پایدار انرژی را که برای کار آفرینی، نوآوری و پژوهش و توسعه محیط باروری لازم را فراهم می سازد، تضمین می کند.

محافظت از محیط زیست: توسعه منابع تجدید پذیر انرژی نظیر برق حاصل از خورشید و باد خطر کمبود انرژی را کاهش می دهد.  منابع تجدید پذیر یا فاقد آلاینده هستند یا میزان آلاینده های آنها ناچیز است و تاثیر کمی بر محیط زیست دارند. سرمایه گذاری در منابع تجدید پذیر همچنین به نوآوری دامن می زند و موجب رشد اشتغال می شود.

چگونه می توان آمیزه انرژی را متنوع کرد؟

دو کارمند فنی با کلاه سخت مشغول آزمایش نصب صفحه های خورشیدی هستند (Goodluz/Shutterstock)
کشورها در حال روی آوردن به منابع تجدید پذیر انرژی مانند برق حاصل از خورشید و باد هستند. (گودلاز/شاتراستاک)

هر کشوری دارای آمیزه منحصر به فردی از منابع طبیعی، تقاضا برای انرژی و محدودیت های ژئو پلیتیک است، بنا بر این رویکرد متنوع ساختن انرژی برای هر کشوری متفاوت است.  با این همه، کشورها برخی از نخستین گام ها را با هدف تنوع بخشیدن به آمیزه انرژی خود می توانند بردارند:

  • ایجاد چارچوب سیاست گذاری که سرمایه گذاری را از طریق پاداش دهی به کار آفرینی و نوآوری و محدود ساختن ناکارآیی و جلوگیری از اتلاف جذب می کند.
  • مشارکت با بخش خصوصی برای شناسایی و توسعه منابع جایگزین انرژی.
  • به کار گرفتن کارشناسان برای مشخص ساختن بهترین آمیزه قابل دسترسی از منابع داخلی و غیر داخلی انرژی.
  • همکاری با جامعه بین المللی به منظور ایجاد و اجرای معیارهای زیست محیطی در ارتباط با کاوش و تولید انرژی.