مارس هر سال در ایالات متحده اتفاق عجیبی رخ می دهد. میلیون ها نفر در سراسر کشور به طرفداران بسکتبال دانشگاهی تبدیل می شوند.
حتی یک نام برای این وضعیت وجود دارد – جنون مارس.
و این به این دلیل که جام بسکتبال دسته اول مردان (NCAA) در ماه مارس برگزار می شود.
گروه بندی مسابقات مردان
مسابقات مردان در سال ۱۹۳۹ آغاز شد. فقط هشت تیم با هم رقابت کردند و دانشگاه اورگان با شکست دادن ایالت اوهایو در مرحله نهایی با نتیجه ۳۳–۴۶ عنوان اول را به دست آورد.
اولین مسابقات NCAA یک رویداد ساده بود. مسابقه قهرمانی در یک سالن نیمه خالی در دانشگاه نورث وسترن برگزار شد که فقط ۹ هزار هوادار در خود جای می داد.
این مسابقات به دلیل پوشش تلویزیونی و به دلیل حضور بازیکنان اسطوره های بسکتبال مانند کریم عبدالجبار، مایکل جردن، لری برد، و استفن کوری به تدریج گسترش و محبوبیت یافت.
امسال بازی قهرمانی در ورزشگاه سوپردوم در نیواورلئان برگزار خواهد شد که می تواند بیش از ۷۳ هزار تماشاچی را در خود جای دهد.
ورزش های دانشگاهی، به ویژه بسکتبال و فوتبال (آمریکایی)، تجارت بزرگی در ایالات متحده محسوب می شوند. از این رو ورزش در ایالات متحده با ورزش در سایر کشورها متفاوت است، از این نظر که ورزشکاران جوان آینده دار برای باشگاه های خاص بازی می کنند و نه تیم های مرتبط با دانشگاه یا مؤسسات آموزش عالی.
امروزه، جام قهرمانی جنون مارس به ۶۸ تیم گسترش یافته است. سی و دو تیم با کسب عنوان قهرمانی کنفرانس خود، جایگاه خود را در “گروه بندی” مسابقات، یک نمودار درخت شکل به دست می آورند. ۳۶ تیم باقی مانده توسط کمیته جام بسکتبال دسته اول مردان انتخاب می شوند.
این یکی از نقاط قوت مسابقات است. در ابتدای فصل، همه تقریباً ۳۵۰ تیم بسکتبال دسته اول این شانس را دارند که به اصطلاح “رقص بزرگ” را انجام دهند. در طول جنون مارس، طرفداران می توانند از تیم دانشگاهی یا ایالتی خود هواداری کنند.
فرمت مسابقات – رقابت های تک حذفی شبیه به دور حذفی مسابقات قهرمانی فوتبال جام جهانی – محبوب است. برنده هر مسابقه به دوره بعدی راه می یابد و بازنده از مسابقات حذف می شود. هر مسابقه یک “برد و باخت” دراماتیک است.
این مسابقات معمولاً تحت تسلط دانشگاه های بزرگی است که میلیون ها دلار به امکانات ورزشی و حقوق مربیان برتر اختصاص می دهند. برای مثال، در این فصل از قدرت‌های سنتی بسکتبال مانند دانشگاه آریزونا، کانزاس و کنتاکی انتظار می رود در مسابقات مردان عملکرد خوبی داشته باشند.
با اینحال، گاهی اوقات دانشگاه های کوچکتر (به اصطلاح تیم های “سیندرلا”) دانشگاه های بزرگ و با رتبه های بالاتر را شکست می دهند و “جنون” ایجاد می کنند. در ۲۰۱۸، دانشگاه مریلند، واقع در شهرستان بالتیمور با شکست دادن تیم برتر کشور، دانشگاه ویرجینیا در دور اول مسابقات همه را شوکه کرد.
گروه بندی مسابقات بانوان
بسکتبال بانوان در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. جام قهرمانی ملی زنان در سال ۱۹۷۲ آغاز شد و توسط سازمانی به نام انجمن میان دانشگاهی ورزشکاران زنان (AIAW) مدیریت می شد.
یک دانشکده کوچک زنان در پنسیلوانیا با تنها ۵۰۰ دانشجو به نام کالج ایماکولاتا (که امروزه دانشگاه ایماکولاتا نامیده می شود)، جام قهرمانی را در سه دوره اول مسابقات از آن خود کرد. کتی راش، مربی این تیم در هر فصل فقط ۴۵۰ دلار دستمزد دریافت می کرد.
جام بسکتبال دسته اول بانوان در حال حاضر متشکل از ۶۸ تیم است و مانند مسابقات مردان، در باشگاه های بزرگ برگزار می شود و اغلب دانشگاه های بزرگ به پیروزی دست می یابند. دانشگاه کنکتیکت ۱۱ عنوان قهرمانی، و دانشگاه تنسی ۸ عنوان قهرمانی را به دست آورده اند. انتظار می رود در این فصل، دانشگاه کارولینای جنوبی، کنکتیکت، و آیووا در مسابقات جنون مارس بانوان عملکرد خوبی داشته باشند.
افزوده بر این، مربیان تیم های بانوان مانند داون استالی، برنده سه مدال طلای المپیک و مربی دانشگاه کارولینای جنوبی، بسیار بیشتر از ۴۵۰ دلار دستمزد می گیرند.
در ماه مارس، دوستداران بسکتبال از مسابقات بین بهترین تیم های دانشگاهی و مربیان مشهورشان لذت می برند. اما ممکن است برای یک بازیکن ناشناخته که آنها را با بازی استثنایی خود غافلگیر می کند، یا یک تیم سیندرلا که با وجود شانس کم برنده می شود، کمی جنون بگیرند شوند.
فرد بوون، نویسنده مستقل این مقاله را نوشته است.
