اولین فیلم سینمایی آلفرد هیچکاک، مجموعه داستان های شرلوک هولمز، ترانه های لویی آرمسترانگ و هزاران اثر کلاسیک دیگر که در سال ۱۹۲۷ منتشر شدند، اکنون دیگر تحت قانون حق تکثیر نیستند و به طور رایگان در دسترس همگان قرار گرفته اند.
هر سال در اول ژانویه، قانون حق تکثیر ایالات متحده که هم از معیشت هنرمندان و خلاقان و هم از استفاده نسل های آینده از آثار محافظت می کند، هزاران اثر هنری را برای استفاده عمومی منتشر می کند.
اولین کتاب معمایی پسران هاردی، رمان ویرجینیا وولف به سوی فانوس دریایی، فیلم علمی- تخیلی تاثیرگذار فریتز لانگز متروپلیس، و آهنگ “من فریاد می زنم، تو فریاد می زنی، همه برای بستنی فریاد می زنیم،” از جمله آثار منتشر شده در ۱۹۲۷ هستند که در سال ۲۰۲۳ در دسترس عموم قرار می گیرند.
به گفته جنیفر جنکینز، مدیر مرکز دانشگاه دوک برای مطالعات مالکیت عمومی، فیلم های هالیوودی دوران گذار از فیلم های صامت به فیلم های گویا نیز به تدریج تحت مالکیت عمومی قرار می گیرند.
اگر چه آهنگ های مشهور و پر طرفدار برادوی و جاز به طور رایگان در دسترس قرار می گیرند، اما جنکینز اشاره می کند که تنها موسیقی و متن آهنگ های ۱۹۲۳ به مالکیت عمومی منتقل می شوند، در حالی که خود آهنگ های ضبط شده سال آینده منتشر خواهند شد.
When the clock strikes midnight on January 1, most of the published works from 1927 will move into the public domain in the US. Celebrate these works at one of our two Public Domain Day celebrations, January 19 & 20:https://t.co/xaq14l5gbD pic.twitter.com/aBuvjKDPSc
— Internet Archive (@internetarchive) December 26, 2022
استفاده رایگان از هنر و ادبیات پس از یک دوره زمانی مشخص، یکی از ارکان اصلی قانون حق تکثیر ایالات متحده است که هدف آن هم تضمین حق انحصاری پدیدآورندگان برای آثار خود و معیشت آنها، و هم حفظ آثار فرهنگی برای استفاده و لذت بردن نسل های آینده است.
بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، کپی رایت یا همان حق تکثیر شکلی از قانون مالکیت فکری است که از آثار اصلی از جمله شعر، کتاب، ترانه، معماری و حتی نرم افزارهای کامپیوتری محافظت می کند. دیگر اشکال قانون حق مالکیت فکری، حق امتیاز و علائم تجاری هستند که از اختراعات و نمادها یا عبارت های استفاده شده در تبلیغات مورد استفاده قرار می گیرند.
دو جنبه اصلی حق تکثیر – حقوق انحصاری برای یک مدت زمان مشخص، و سپس آزادی استفاده از آنها- هر دو به روش های مختلف برای خلاقان انگیزه بخش هستند. در مدت زمانی که حق تکثیر قابل اجرا است، نویسندگان می توانند دستمزد دریافت کنند.
اتحادیه نویسندگان، متشکل از داستان نویسان، شاعران، مورخان و روزنامه نگاران می گوید: “محافظت مؤثر از حق تکثیر رکن اصلی نویسندگی حرفه ای است. این کار نویسندگان را قادر می سازد تا از راه نوشتن تأمین معاش کنند.”
اما انتشار ادبیات از اما انتشار ادبیات از حق تکثیر، دسترسی به آهنگ ها و داستان های قدیمی را افزایش می دهد و استفاده از آنها را در خلاقیت های جدید امکان پذیر می سازد. به گفته نورتروپ فرای، منتقد ادبی برجسته: “شعر را فقط می توان بر اساس اشعار دیگر، رمان ها از بر اساس رمان های دیگر نوشت.”
جنکینز می گوید: “مالکیت عمومی همچنین یک چشمه خلاقیت است. هدف اصلی حق تکثیر ترویج خلاقیت است و مالکیت عمومی در انجام این کار یک نقش اصلی ایفا می کند.”
