در خیابان های برایتون بیچ، بروکلین، کوئینز و سایر مناطق در نیویورک سیتی تابلوهایی به زبان روسی و انگلیسی و حمایت فراوانی از اوکراین به چشم می خورند.
۶۰۰ هزار مهاجر روسی زبان در نیویورک سیتی، بیشتر از هر جای دیگر در ایالات متحده زندگی می کنند. بسیاری از این مهاجران در این محله و همچنین در سرتاسر آمریکا، از آنچه که در اوکراین رخ می افتد، مبهوت مانده اند.
الکساندر کورزون که در اواخر مارس تظاهراتی را در حمایت از اوکراین در برایتون بیچ سازماندهی کرد، به روزنامه بروکلین گفت: “ما روس ها می‌خواهیم بگوییم که به شدت با این جنگ مخالفیم و تجاوز پوتین و کسانی که از این جنگ حمایت می‌کنند را محکوم می‌کنیم. ما در کنار اوکراین ایستاده ایم.”
او خاطرنشان کرد که جامعه او از فرصت در نیویورک برای بیان آزادانه چیزی که بسیاری از مردم در روسیه از ترس دستگیر شدن نمی گویند، استفاده می کند؛ اینکه جنگ اشتباه است و باید پایان یابد.
بسیاری از ساکنان برایتون بیچ و سایر محله‌ها از سال های دهه ۱۹۷۰ اتحاد جماهیر شوروی را ترک کردند و با فرار از آزار و اذیت مذهبی و سیاسی و به دنبال فرصت‌های اقتصادی جدید به منطقه نیویورک سیتی آمدند.
لئونید پوزنر، ساکن دیرینه برایتون بیچ به واشنگتن پست گفت که سی سال پیش به این شهر آمد. او گفت: “من چشم انداز اقتصادی روسیه را دوست نداشتم و باید فرصتی برای اشتغال پیدا می کردم. پوزنر اکنون داروخانه برایتون را که فقط چند بلوک از ساحل فاصله دارد، اداره می کند و مانند بسیاری از ساکنان دیگر، با خانواده و دوستانش در روسیه در تماس است.
در طول دهه‌ها، هزاران مهاجر در برایتون بیچ، جامعه ای آرام و متنوع مستقر شدند و فرهنگ و سنت‌هایشان را از کشورهای سابق اتحاد جماهیر شوروی به اشتراک گذاشتند. با توجه به درصد زیادی از مهاجران اوکراینی، این محله به نام شهر بندری اوکراین در حوزه دریای سیاه، “اودسای کوچک” نامگذاری شد.
این محله با رشد و توسعه، به تدریج به خانه آنها تبدیل گشت. رستوران‌های روسی و اوکراینی، نانوایی‌های گرجی، کلیساهای ارتدکس، و بازارچه های بین‌المللی با غذاهای خانگی و کالاهای وارداتی در گوشه و کنار خیابان‌ها ظاهر شدند.
بسیاری از مهاجران به منطقه نیویورک سیتی آمدند زیرا می دانستند که در جامعه ای متشکل از دیگر کسانی که روسی، اوکراینی، ازبک، گرجی و سایر زبان های کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق صحبت می کنند، ثبات پیدا خواهند کرد.
اگر چه مردم در ۱۵ جمهوری شوروی در خانه به بیش از ۱۲۰ زبان بومی صحبت می کردند، روسی توسط مسکو به عنوان زبان اصلی تعیین شده بود. حتی امروزه، کمتر از یک چهارم ساکنان برایتون بیچ در ایالات متحده متولد می شوند و هزاران نفر همچنان از روسیه و کشورهای اطراف به این محله مهاجرت می کنند.
لیزا آرونووا، که حدود ۳۰ سال پیش از ازبکستان به ایالات متحده آمد، صتأثیر رسانه های دولتی روسیه بر مردم این کشور را دیده است. آنها دروغ می گویند. هر چه که می گویند دروغ است. مردم عادی و معمولی که در آنجا [روسیه] زندگی می کنند، به اطلاعاتی که ما داریم دسترسی ندارند.”
دونوان ریچاردز، رئیس باروی کوئینز، در ۲۰۲۱ به اوکراین سفر کرد و با افرادی که در آنجا ملاقات کرد در تماس مانده است. او گفت: “آمریکایی های اوکراینی تبار در کوئینز، بدانید که ما قاطعانه در برابر این تهاجم با همبستگی در کنار شما می ایستیم. اگر به محیطی برای تجمع یا سوگواری نیاز دارید، درهای شهرداری کوئینز به روی شما باز است. خانواده های روسی تبار که کوئینز را خانه خود می نامند، ما می دانیم که این جنگ شما نیست – این فقط و فقط جنگ پوتین است. شما از حمایت و عشق کامل ما نیز برخوردارید.”
