پرزیدنت بایدن در روز جهانی حذف تبعیض نژادی در ۲۱ مارس گفت: “یکی از ارزش ها و باورهای اساسی که باید ما را به عنوان آمریکایی متحد سازد، ایستادگی در برابر نفرت و نژادپرستی است و اذعان به اینکه نژادپرستی سیستمیک و برترپنداری نژاد سفید آفت هایی هستند که مدتهاست ایالات متحده را گرفتار کرده اند.”
شورش های بلینگهام در سال ۱۹۰۷ نشان دادند که چگونه نژادپرستی می تواند به طور خطرناکی منجر به ایجاد ترس در مورد جوامع مهاجر شود.
در ۴ سپتامبر ۱۹۰۷، گروهی متشکل از ۵۰۰ مرد در بلینگهام، ایالت واشنگتن به خیابان ها ریختند و مهاجران آسیای جنوبی تبار شهر را هدف قرار دادند. اعضای این گروه اوباش احساس می کردند که مهاجران رو به رشد پنجابی بلینگهام که در جستجوی دستمزد بیشتر و زندگی بهتر به شمال غربی کشور آمده بودند، شغل های آنها را در کارخانه های چوب سازی به خطر انداخته بودند.
اعضای این گروه که اکثراً سفیدپوست بودند، در حالیکه به دنبال کارگران آسیای جنوبی که بیشتر اهل منطقه دو آب پنجاب در شمال هند بودند می گشتند، در شهر خرابی های زیادی به بار آوردند. این گروه اوباش کارگران را به زور به زیرزمین ساختمان شهرداری بلنگهام بردند و به ادعای پلیس برای ایمنی خودشان در آنجا نگه داشته شدند. ۲۰۰ کارگر و خانواده هایشان شب را در آن زیرزمین سپری کردند و روز بعد شهر را ترک گفتند.
اگر چه هیچ کس کشته نشد، اما مهاجران به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و مجروح شدند. کمتر از دو هفته بعد از این اتفاق، کل جامعه آسیای جنوبی در جستجوی امنیت و شغل های جدید به شهرهای دیگر نقل مکان کردند.
ساکنان بلینگهام از این رویداد به عنوان یکی از تاریک ترین دوران تاریخ شهر یاد می کنند. به همین دلیل در سال ۲۰۰۷، در صدمین سالگرد شورش ها، تیم داگلاس شهردار وقت، ۴ سپتامبر را به عنوان روز التیام و آشتی اعلام کرد.
طبق اعلامیه صادر شده، این روز به منظور “گرامیداشت یک جنبش مثبت برای التیام و آشتی جمعی در خانواده ها، جوامع، کلیساها و دولت، و درک بهتر و آموزش تاریخ مشترک و سیاست های دولت مان که بر جوامع بومی و سایر گروه های قومی تأثیر گذاشتند، برگزار شد.” (PDF, 46.4KB)
کمی بیش از یک دهه بعد، در سال ۲۰۱۸، شهر بلینگهام برای گرامیداشت مهاجرانی که از اواخر قرن نوزدهم به این سو از خانه هایشان رانده شدند، طاق التیام و آشتی را بیرون ساختمان کنونی شهرداری بنا نهاد.
Uzma and I were privileged to be part of the Arch of Healing and Reconciliation ceremony this morning. The Arch, a symbol for a more inclusive and equitable future, represents our shared responsibility to promote humanity in our community. pic.twitter.com/zmlJamSRhs
— Sabah Randhawa (@WWUPresRandhawa) April 21, 2018
در مراسم رونمایی از این بنای تاریخی، صبا رانداوا، رئیس دانشگاه واشنگتن غربی در مورد اهمیت گردهم آمدن و متحد ایستادن به عنوان اعضای جامعه برای تصدیق گذشته ای دردناک و تلاش برای ساختن آینده ای روشن تر و فراگیرتر صحبت کرد.
او گفت: “بیایید بپذیریم که با هزاران سال فرهنگ بومی در این منطقه، به راستی همه ما مهاجر هستیم.”
