نهمین کنفرانس بازنگری در پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) در ۲۷ آوریل در نیویورک گشایش می یابد. نمایندگان کشورهای امضا کننده هر پنج سال یکبار با یکدیگر دیدار می کنند تا درباره راه های پیشبرد NPT و هدف های خلع سلاح به بحث و گفتگو بپردازند.
دو دهه بعد از پایان جنگ سرد، تعهد ایالات متحده به خلع سلاح جهانی هسته ای باردیگر توسط پرزیدنت اوباما مورد تاکید قرار گرفت.
خلع سلاح همراه با منع گسترش و کاربرد مسالمت آمیز انرژ هسته ای سومین ستون پیمان منع گسترش را تشکیل می دهد. NPT به مدت ۴۵ سال شالوده ای برای یک همکاری نیرومند بین المللی به منظور کاستن از مخاطرات هسته ای بوده است.
ایالات متحده به تعهدات خود در ارتباط با خلع سلاح که به وسیله ماده ۴ NPT مشخص شده پایبند است، و به کاستن از تعداد سلاح های هسته ای و نقش آنها در امنیت ملی خود ادامه می دهد.
ایالات متحده تا سال ۲٠۱۴ ذخایر سلاح های هسته ای فعال خود را به میزان ۸۵ در صد کاهش داده – و تعداد آنها را از نقطه اوج شان در سال ۱۹۶۷ که به ۳۱٫۲۵۵ عدد می رسید به ۴٫۷۱۷عدد رسانده است. ایالات متحده همچنین۱٠٫۲۵۱ کلاهک هسته ای را از سال ۱۹۹۴ تا سال۲٠۱۴ برچیده است. ۲٫۵۰۰ سلاح هسته ای دیگر نیز کنار گذاشته شده اند و در انتظار برچیده شدن هستند.
اجرای پیمان جدید کاهش سلاح های راهبردی (New START) با روسیه، زرادخانه سلاح های راهبردی را تا اوایل سال ۲۰۱۸ به پایین ترین سطح خود از هنگام اجرایی شدن NPT خواهد رساند. ولی ایالات متحده برای پیش رفتن بیشتر در این راه نیز آمادگی دارد.
تاماس کانتریمن، دستیار وزیر امور خارجه برای امنیت جهانی و منع گسترش اخیرا گفت: “پرزیدنت اوباما نزدیک به دوسال پیش کاهش های بیشتری را بر اساس مذاکره با روسیه با هدف کاستن از سلاح های مستقر شده ما به میزان یک سوم دیگر پیشنهاد کرد. این پیشنهاد همچنان روی میز قرار دارد.”
ایالات متحده در رابطه با خلع سلاح ضوابط بالایی از نظر شفافیت با انتشار داده های جامعی در ارتباط با اندازه و تاریخچه ذخایر سلاح هسته ای خود ارائه کرده است. همچنین با شرکای خود برای مقابله با چالش های فنی در مورد راستی آزمایی خلع سلاح همکاری می کند.
ایالات متحده بخوبی از پیامدهای فاجعه بار به کار بردن سلاح های هسته ای آگاه است. تنها راه به سوی یک جهان عاری از سلاح های هسته ای از طریق خلع سلاح واقع بینانه، مسؤلانه و قابل راستی آزمایی و گام به گام می گذرد. هیچ راه میان بُری برای پیشرفت پایدار وجود ندارد.