مادلین آلبرایت، مهاجری که از نازیسم گریخت و به اولین وزیر امور خارجه زن ایالات متحده تبدیل شد، در ۲۳ مارس در اثر سرطان درگذشت. او ۸۴ ساله بود.

آلبرایت که به دلیل حمایت قاطع از دموکراسی و حقوق بشر در  سراسر جهان شناخته می شود، قبل از اینکه پرزیدنت بیل کلینتون در سال ۱۹۹۷ او را به سمت وزیر امور خارجه منصوب کند، به عنوان نماینده دائم ایالات متحده در سازمان ملل متحد خدمت می کرد.

آلبرایت در زمان انتصاب خود به بلندرتبه ترین زن در تاریخ دولت ایالات متحده تبدیل گشت.

از مهاجر تا دیپلمات

آلبرایت در پراگ به دنیا آمد، و در سال ۱۹۳۹ در دو سالگی به همراه پدر و مادرش به انگلستان مهاجرت کرد. والدین او برای فرار از تهاجم رایش سوم به چکسلواکی، کشور خود را ترک کردند. خانواده او زمانی که آلبرایت ۱۱ ساله بود به ایالات متحده نقل مکان کردند.

آلبرایت در کالج ولزلی، یکی از برترین دانشکده های بانوان تحصیل کرد و با مدرک علوم سیاسی فارغ التحصیل شد. مدت کوتاهی پس از آن، او با جوزف مدیل پترسون آلبرایت ازدواج کرد.

 (© Marty Lederhandler/AP Images)
مادلین آلبرایت، سفیر ایالات متحده در ۷ می ۱۹۹۴ در شورای امنیت سازمان ملل متحد صحبت می کند. (© Marty Lederhandler/AP Images)

آلبرایت در ۱۹۷۶ مدرک دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا در رشته حقوق عمومی و دولتی کسب کرد. در آنجا او زیر نظر زبیگنیو برژینسکی که در همان سال مشاور شورای امنیت ملی رئیس جمهور جیمی کارتر شد، تحصیل کرد. آلبرایت در ۱۹۷۶ در کاخ سفید کارآموزی خود را آغاز، و سپس در شورای امنیت ملی دولت کارتر شروع به کار کرد.

مادلین آلبرایت در طول چهار دهه خدمت در عرصه دیپلماسی ثابت کرد که یک مدافع سرسخت حقوق بشر، به ویژه در اروپای شرقی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است.

اولین وزیر امور خارجه زن

آلبرایت به عنوان اولین زنی که به سمت وزیر امور خارجه دست یافت، از گسترش پیمان ناتو حمایت کرد و از موقعیت خود برای دفاع از دموکراسی در اروپای شرقی استفاده کرد.

 (© Petr David Josek/AP Images)
آلبرایت در ۱۲ ژانویه ۲۰۱۰ در جلسه ای با اعضای یک پانل بین المللی برای به روز رسانی مأموریت ناتو در پراگ، جمهوری چک، با یرون ون درفیر صحبت می کند. (© Petr David Josek/AP Images)

آلبرایت به عنوان وزیر امور خارجه از گسترش بازار آزاد و ایجاد جوامع مدنی در کشورهای در حال توسعه دفاع کرد. او همچنین از تصویب پروتکل کیوتو در مورد تغییرات اقلیمی و عادی سازی روابط با ویتنام حمایت به عمل آورد.

از جمله افتخاراتی که به او اعطا شد، مدال آزادی ریاست جمهوری توسط پرزیدنت باراک اوباما در سال ۲۰۱۲ بود.

 (© Carolyn Kaster/AP Images)
پرزیدنت باراک اوباما در ۲۹ می ۲۰۱۲ مدال آزادی ریاست جمهوری را در کاخ سفید در واشنگتن به آلبرایت اعطا می کند. (© Carolyn Kaster/AP Images)

او هفت کتاب، از جمله سنجاق سینه های مرا بخوانید: داستان هایی از جعبه جواهرات یک دیپلمات (۲۰۰۹) نوشته است. سنجاق‌ سینه های زینتی که آلبرایت در نشست ها با رهبران جهان به کت خود نصب می کرد، اغلب یک پیام دیپلماتیک را بازتاب می کردند. برخی دیگر از سنجاق سینه ها معنا و مفهوم شخصی برای او داشتند.

او در مورد مجموعه سنجاق های زینتی خود گفت: “ارزشمندترین ویژگی ها، آنهایی نیستند که چشم را خیره می کنند، بلکه آنهایی هستند که چهره و روح یک عزیز را به یاد شما می آورند.” سنجاق سینه های او اکنون به طور دائمی در موزه ملی دیپلماسی آمریکایی به نمایش گذاشته می شوند.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در بیانیه ای گفت: “مادلین آلبرایت یک دیپلمات درخشان، یک رهبر بصیر، یک پیشگام شجاع، یک مربی فداکار، و یک فرد بزرگ و خوب بود که عمیقاً ایالات متحده را دوست داشت و زندگی خود را وقف خدمت به آن کرد. او همچنین برای خیلی ها دوست فوق العاده ای بود، از جمله خود من. دلم برایش خیلی تنگ خواهد شد.”