اوپرا وینفری(در وسط) ، همراه با دانش آموزان طی مراسم گشایشی در مدرسۀ آکادمی رهبری برای دختران که به وسیلۀ او درآفریقای جنوبی تأسیس شده است (عکس ازآسوشیتدپرس)
در سال ۳۴۷ پیش از میلاد، افلاطون مزرعه اش را به خویشاوندی واگزار کرد و از او خواست که در آمد حاصل از مزرعه برای پشتیبانی از دانش آموزان و معلمان در دانشکده ای که او بنیانگذاری کرده بود صرف شود. ۱۵ نوامبر، روز ملی نیکوکاری، همۀ شیوه هایی را که مردم از دوران افلاطون تا روزگار ما از طریق آن به دیگران یاری می دهند گرامی می دارد.
اعمال سخاوتمندانه مانند خود انسان ها گوناگون اند. ثروتمندان خیرخواه مانند اوپرا وینفری، میزبان گفتگوهای تلویزیونی، و مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیسبوک، نهادهایی ایجاد کرده اند و یا بهداشت و آموزش را ارتقاء می دهند. میزان کمک های بیل و ملیندا گیتز که از آنها به عنوان برترین خیرخواهان یاد می شود، از سال ۲۰٠٠ تا کنون به ۳٠ میلیارد دلار بالغ شده است. یکی ازکمک های شایان توجه بنیاد گیتز اهداء ۵٠ میلیون دلار به طرح بین المللی واکسن ضد ایدز بوده است.
لازم نیست کسی میلیادر باشد تا برای کمک اقدام کند. در سال ۲۰۱۳ آمریکایی ها ۳۲۵ میلیارد دلار به مؤسسات نیکوکاری اهدا کردند – و ۹۵ در صد خانواده های آمریکایی در این کار مشارکت داشتند. شینا ماتیکن، اهل نیویورک در ۳۶۵ روز سال فقط یک دست لباس پوشید تا برای سازمانی که به کودکان فقیر در هند آموزش می داد پول جمع آوری کند.
در استرالیا، نیک لو سوف ۶۷ ساله با زندانی کردن خود در میان پنجرۀ یک مغازۀ شیشه فروشی به مدت سه هفته در کنار ۳٠۰ رُتیل سمی، به جمع آوری پول برای کودکان معلول کمک کرد.
هرکس و همه می توانند نیکوکار باشند. مردم می توانند به طرح های مربوط به وامهای کوچک در کشورهای در حال توسعه از طریق سازمان هایی مانند Opportunity International، Kiva و Charitykick کمک کنند و به این وسیله نقشی اساسی در بهزیستی اقتصادی جهان داشته باشند.
گذشته از این، نیکوکاری احساس خوبی در شخص ایجاد می کند. اسکن مغز نشان داده است که اقدام سخاوتمندانه موجب ترشح یک مادۀ شمیایی به نام دوپامین می شود که بخش مربوط به شادی ها و پاداش ها را در مغز ما کنترل می کند.
