همه چشم ها در مسابقات موج سواری که امسال برای اولین بار به عنوان یکی از رشته های ورزشی بازی های المپیک تابستانی در توکیو برگزار خواهند شد، به موج ها دوخته خواهد شد.
موج سواران حرفه ای ارتقاء این ورزش را به مرحوم دوک پائوآ كاهاناموكو، پدر موج سواری مدرن نسبت می دهند. به گفته زندگینامه نویس سندی هال، کاهاناموکو، یک بومی مشهور هاوایی، “بزرگترین” ورزشکار آبی بوده است. هال می گوید: “تنها کاری که او انجام نداد راه رفتن روی آب بود.”
کاهاناموکو در سال ۱۸۹۰ در خانواده ای متولد شد که همه اعضای آن به خاطر مهارت هایشان در اقیانوس معروف بودند. او خود قبل از محبوبیت دادن به موج سواری، در مسابقات شنای بازی های المپیک چندین مدال کسب کرد.
عناوین خبری در ۱۹۱۱ از شکستن رکورد جهانی شنای ۱۰۰ متر آزاد توسط کاهاناموکو خبر دادند- او با ضربه های قویتر دست و پا موفق به این کار شد. شهرت او پس از کسب مدال طلا و نقره برای تیم المپیک آمریکا در ۱۹۱۲، زمانی که هاوایی قلمروی ایالات متحده بود، اوج گرفت.
“دوک،” همانطور که از او یاد می شود، در سه دوره مسابقات المپیک پنج مدال (سه طلا و دو نقره) کسب کرد.
او پس از تعلیم و تمرین در آتلانتیک سیتی، نیوجرزی، در اوت ۱۹۱۲ به این شهر بازگشت تا به وعده خود برای اجرای یک نمایشگاه موج سواری جامه عمل بپوشاند.
برای مدت سه هفته، هزاران نفر برای تماشای موج سواری کاهاناموکو روی تخته های چوبی در آنجا حضور یافتند. او پشت به ساحل موج سواری می کرد و با دست روی تخته می ایستاد و دیگر کارهای نمایشی انجام می داد. در ژوئن ۱۹۱۳، کاهاناموکو در سه شهر ساحلی دیگر در کالیفرنیا برنامه اجرا کرد و هر بار مردم را تحت تأثیر زیادی قرار داد.
مت ورشو، بنیانگذار دانشنامه موج سواری و سردبیر پیشین مجله سِرفِر گفت: “هر وقت دوک موج سواری می كرد، جمعیت زیادی برای تماشای او جمع می شدند. او بسیار جذاب و زیبا بود، و موهای سیاه خود را به عقب شانه می زد. او … می توانست این کار جالب و جدید را انجام دهد، و آن را بسیار شگفت انگیز جلوه می داد.”
کاهاناموکو چند سال بعد در استرالیا و نیوزیلند جمعیت زیادی را بهت زده کرد. اما فاجعه ای در سال ۱۹۲۵ بود که باعث شد کاهاناموکو در قلب بسیاری از مردم جای گیرد. وقتی یک قایق در کرونا دل مار، کالیفرنیا واژگون شد، او با استفاده از تخته موج سواری خود هشت نفر را به سلامت به ساحل رساند. تام هنری، دوست كاهاناموكو این روایت را ده ها سال بعد در سال ۱۹۵۷ در یک قسمت برنامه این زندگی شماست بازگو كرد.
هنری گفت: “دوک سه بار از قایق واژگون شده به ساحل برگشت و هر بار بازماندگان را همراه خود می آورد.”
كاهاناموكو تقریباً به مدت سه دهه به عنوان كلانتر شهر و شهرستان هونولولو خدمت كرد. پس از اینکه هاوایی در سال ۱۹۵۹ به ایالت پنجاهم تبدیل شد، محبوبیت كاهاناموكو به عنوان یک ورزشكار و بازیگر هالیوود – او در چند فیلم صامت و سینمایی بازی کرد – او را به چهره ای مشهور برای استقبال از بازدیدکنندگان از آن شهر تبدیل كرد و موجب افزایش گردشگری در هونولولو شد.
جان روزا، استاد تاریخ در دانشگاه هاوایی در مانوآ گفت: “او به جذاب بودن، اما همچنین به استقبال و خوشامد گویی شهرت داشت.”
کاهاناموکو طبق توصیه پزشک خود در ۶۰ سالگی دست از موج سواری برداشت و پس از آن قایقرانی را به عنوان ورزش مورد علاقه خود انتخاب کرد. او در سال ۱۹۶۸، در سن ۷۷ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت و میراث جذابیت، ورزشکاری و موج سواری عالی را از خود به جا گذاشت.
ورشو گفت که او برای چندین نسل از موج سواران همچنان یک نمونه قدرتمند باقی مانده است. او گفت: “دوک هر جا که می رفت ” آن مرد برجسته” بود.”
