مردم در ایالات متحده در مزارع و محوطه های دانشگاهی، در شهرها و در کنار جاده ها برای جذب گرده افشان ها و ایجاد زیستگاه های مناسب برای رشد آنها گیاه می کارند.
نه تنها زنبور عسل، بلکه سایر حشرات مانند زنبورهای بومی، سوسک ها، مگس ها، شاپرک ها و پروانه ها نیز مانند پرندگان و پستانداران کوچک مانند خفاش ها، گیاهان را گرده افشانی می کنند. آنها برای اکوسیستم جهانی ما به خصوص در تولید محصولات کشاورزی حیاتی هستند. بین ۷۵ تا ۹۵ درصد از تمام گیاهان گلدار و محصولات زراعی به گرده افشانی این موجودات نیاز دارند و به گفته دانشمندان از هر سه لقمه غذایی که می خوریم، یک لقمه را مدیون گرده افشان ها هستیم.

کریستین گمپرل در سرس، کالیفرنیا به دنبال رد پای پدر سوئیسی خود از سال ۱۹۹۹ تولید کننده بادام بوده است. او حدود ۱۰ سال پیش در یک کنفرانس راه کارهایی را برای رفع فروپاشی کلونی های زنبور عسل، یعنی هنگامی که زنبورهای کارگر کندوهای خود و ملکه را ترک می کنند، آموخت.

گمپرل برای جلوگیری از فروپاشی آنها و جذب گرده افشان ها در سرتاسر باغ های بادام خود به طور متناوب محصولات پوششی از جمله سبزی خردل و شبدر کاشت. او دیگر راهکار های مناسب مانند کاهش استفاده از آفتکشها را نیز به اجرا گذاشت.
این اقدامات موفقیت آمیز بودند. پروانه ها، زنبورهای بومی، پروانه ها و پرندگان بیشتری به مزرعه او سرازیر شده اند.
او میگوید: “در طول ۲۵ سالی که اینجا زندگی میکنم، هرگز پروانه شهریار ندیده بودم. ولی سال گذشته پنج تا از آنها در مزرعه ما به چشم خوردند.”
ایجاد زیستگاه های بیشتر برای گرده افشان ها باعث افزایش تولید، کاهش هزینه آفت کش ها و رشد اکوسیستم های محلی گشت. گمپرل می گوید که کیفیت خاک مزرعه هرگز تا این اندازه عالی نبوده است.
او همچنین با کاشت چمن شبدر و گل های وحشی بومی حیاط خانه اش را به یک محیط مناسب و سازگار برای گرده افشان ها تبدیل کرد. او می گوید: “بسیار قابل توجه است. من گونه های مختلف زنبورهایی را می بینم که قبلا هرگز ندیده بودم.”
یک روند رو به رشد

گمپرل تنها فردی نیست که چنین رویکردی را پیش گرفته است، هزاران آمریکایی برای جذب گرده افشان ها گیاه می کارند.
رید لیورز، با سازمان غیردولتی مشارکت گرده افشان ها میگوید که این سازمان به کشاورزان کمک کرده است تا بیش از ۲۰۰ هزار ایکر زمین کشاورزی را بازسازی کنند. (افراد بیشتری نه فقط در ایالات متحده، بلکه در کانادا و استرالیا نیز به این جنبش پیوسته اند.)
فراتر از صنعت کشاورزی، مقامات و ساکنان در شهرها، دانشگاه ها و دیگر فضاهای عمومی مانند بزرگراه ها و در امتداد جاده های بین ایالتی برای جذب گرده افشان ها گل و گیاه می کارند.
لورا راست از بی سیتی آمریکا، یکی از زیر مجموعه های سازمان غیرانتفاعی انجمن خشایار می گوید که ۱۸۲ شهر و ۱۶۶ پردیس دانشگاه در ۴۶ ایالت (به علاوه قلمرو پورتوریکو و واشنگتن دی سی) طبق معیارهای این سازمان غیرانتفاعی به عنوان محیط هایی سازگار برای گرده افشان ها محسوب می شوند.
راست همچنین می گوید که در دو سال اخیر، شرکت های وابسته به سازمان بی سیتی در ۳٬۸۰۰ هکتار بیش از ۲٬۵۰۰ زیستگاه مناسب برای گرده افشان ها ایجاد کردند و یک میلیون نفر در تلاش های حفاظتی شرکت داشتند. حومه شهرنشینان پی برده اند که داشتن باغ های طبیعی بیشتر به گرده افشان ها کمک می کند و نیاز کمتری به نگهداری دارد.
لیورز میگوید: “کاشت بیشتر گیاهان مناسب برای گرده افشان ها، برای آنها سرپناه و تغذیه فراهم می کند و منابع بیشتری را برای تولید مثل، رشد و جلوگیری از شکار در اختیار آنها قرار می دهد.”