طرح اقدام پکن که در کنفرانس سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ به تصویب رسید، یک برنامه کاری را برای توانمندسازی زنان تعیین و ۱۲ زمینه اساسی مورد نگرانی را شناسایی می کند. طی ماه تاریخ زنان،ShareAmerica پیشرفت هایی را که در هر یک از این زمینه ها در سطح جهانی صورت گرفته اند ارزیابی می کند. مقاله امروز بر نقش زنان در دولت تمرکز دارد.
توجه بیشتر به حقوق زنان و نیازهای کودکان و جوامع محلی می توانند ازجمله پی آمدهای مشارکت زنان در امور دولتی به شمار آیند. قانونگذاران زن اغلب در پیدا کردن راه حل های مصالحه آمیز برای مشکلات مشترک برتری دارند. در ۱٩٩٠، سازمان ملل خواستار یک “جمعیت مؤثر” شد تا ۳٠ درصد کرسی های قوه مقننه در سراسر جهان در اختیار زنان قرار گیرد.
عملکرد کشورهای جهان در این زمینه چیست؟ همانطور که نمودار ما نشان می دهد، پیشرفت هایی صورت گرفته اند ولی هنوز راه درازی پیش رو باقی مانده است.
