این مقاله بخشی از مجموعه‌ای است که به شرح تاکتیک های دولت روسیه و ولادیمیر پوتین برای پنهان کردن دست داشتن خود یا متحدانشان در حملات شیمیایی به غیرنظامیان در سراسر جهان می پردازد. دیگر مقالات این مجموعه مسموم کردن سرگئی اسکریپال، افسر اطلاعاتی سابق در ۲۰۱۸؛ و مسموم کردن الکسی ناوالنی، مخالف سیاسی در ۲۰۲۰ را تشریح می کنند.
چند روز پس از حمله شیمیایی توسط دولت سوریه به ساکنان شهر خان شیخون در ۴ آوریل ۲۰۱۷، دولت روسیه یک کمپین اطلاعات نادرست را برای دفاع از بشار اسد، رئیس جمهور سوریه و از متحدان ولادیمیر پوتین آغاز کرد.
حمله ۲۰۱۷ با گاز سارین در سوریه منجر به کشته شدن ۹۰ نفر از جمله ۳۰ کودک گشت.
تحقیقات مستقل مشترک سازمان ملل و سازمان منع تسلیحات شیمیایی، دولت سوریه را مسئول این حمله دانست.
انکار کرملین
اندکی پس از این حمله، دولت روسیه یک کمپین اطلاعات نادرست را برای انکار نقش دولت سوریه به راه انداخت و روایت های ساختگی را به سازمان های بین المللی مانند سازمان ملل ارائه کرد.
مقامات روسی و رسانه های تحت کنترل کرملین جهت محافظت و دفاع از متحد خود، به طور گمراه کننده ای مقصر این حمله را منابع خارج از سوریه از جمله ایالات متحده نامیدند.
کرملین همچنین از رسانه های تحت کنترل دولت و رسانه های اجتماعی خود برای انتشار ادعاهای نادرست استفاده کرد. یک ایستگاه تلویزیونی تحت مدیریت ارتش روسیه به دروغ ادعا کرد که اوکراین در ۸ و ۱۲ آوریل ۲۰۱۷، یک هفته پس از حمله خان شیخون، تسلیحات شیمیایی به خاورمیانه ارسال کرده است و نشان می دهد که آنها در این حمله نقش داشته اند.
مقامات روسی همچنین از هویت‌های جعلی، ربات‌ها و ترول‌ها برای انتشار اطلاعات نادرست استفاده کردند، و در روزهای پس از حمله خان شیخون تعداد حساب‌های جعلی توئیتر به طور قابل توجهی افزایش یافت.
مقامات روسیه، از جمله سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه این کشور گزارش های بی اساسی را در همایش های عمومی تکرار کردند.
در ۱۲ آوریل ۲۰۱۷، فدراسیون روسیه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در محکومیت این حمله را وتو کرد.
برای مقالات بیشتر این مجموعه دوباره به ما مراجعه کنید.
