در همه نقاط جهان مردم روزهایی را برای برپا داشتن جشن های گوناگون فصلی در ماه دسامبر در نظر می گیرند. بیشتر این مراسم در روزهای مقدس مذهبی برگزار می شوند و به گونه ای با آغاز انقلاب زمستانی در نیمکره شمالی پیوند دارند. جشن های زمستانی در آمریکا گوناگونی مردم آن را بازتاب می دهند. در حالیکه آمریکایی های مسیحی، کلیمی و آفریقایی تبار جشن های کریسمس، حانوکا، و کوانزا را برگزار می کنند، آمریکایی های ایرانی تبار نیز در شب یلدا به استقبال زمستان می روند، بلند شدن روزها و به عبارت دیگر پیروزی نور بر تاریکی را جشن می گیرند.
یلدا سنتی دیرینه
یلدا، یک سنت دیرینه ایرانی که در شب انقلاب فصل زمستان برگزار می شود، به اعماق تاریخ چندین هزار ساله ایران بازی می گردد. این سنت از آیین مهر پرستی سرچشمه گرفته است. “یلدا” یک واژه سریانی به معنای تولد است. پیروان آیین مهر پرستی بر این باور بودند که میترا، الهه ایرانی نور در چنان شبی که از آن پس یلدا نام گرفته زاده شده است.
یلدا بلندترین شب سال، و نقطه تحولی است که بعد از آن روزها بلندتر می شوند. یلدا نماد پیروزی نور و نیکی بر نیروهای زاییده از تاریکی است. در چنین شبی آمریکایی های ایرانی تبار همراه با فارسی زبانان دیگر در سرتاسر جهان گرد هم می آیند و تا دیروقت بیدار می مانند. انار، هندوانه، و انواع تنقلات صرف می کنند و فال حافظ می گیرند. سروده های حافظ، شاعر عارف ایرانی که در میان ایرانیان از احترام و محبوبیت بزرگی برخودار است. دیوان اشعار حافظ که آن را در بیشتر خانواده های ایرانی می توان یافت، به کلاس های درس در آمریکا نیز راه یافته و محبوبیت او در میان آمریکایی ها رو به افزایش است.
صحبت حُکام ظلمت شب یلدا است
نور ز خورشید جوی بو که بر آید (حافظ)