یک نمایشگاه در کتابخانه کنگره به فرهنگ آمریکا از سال های دهه ۱۸۳۰، دهه ای که شاهد طلوع عکاسی بود تا به امروز نگاهی می اندازد.
این نمایشگاه که در ماه مارس در ساختمان توماس جفرسون کتابخانه کنگره در واشنگتن افتتاح شد، “این یک شترمرغ نیست: و تصاویر دیگر از کتابخانه آمریکا” نامگذاری شده است. این نمایشگاه ۴۲۸ عکس از مجموعه ۱۵ میلیون عکس کتابخانه که برای وضوح به صورت دیجیتالی تکثیر و بزرگ شده اند را به نمایش می گذارد.
تجربه مجازی این نمایشگاه ۱۰۰ عکس از رویدادها، افراد و مکان های معروف و همچنین موضوعات کمتر شناخته شده را به بازدیدکنندگان ارائه می دهد. هلنا زینکام، مدیر بخش چاپ و عکس های کتابخانه کنگره می گوید که این تصاویر “جاودان و به هنگام” با به خنده و گریه انداختن، و برانگیختن تفکر انتقادی مردم درباره جهان و ایجاد تغییر، قدرت عکاسی را نشان می دهند.
زینکام می گوید: “این نمایشگاه مجموعه ای از عکس های شگفت انگیزی است که تقریباً همه احساسات متفاوت انسان را نشان می دهند. ShareAmerica از او خواست تا چند عکس برجسته این نمایشگاه را تجزیه و تحلیل کند.
اولین سلفی
عکس های سلفی امروزه همه جا دیده می شوند، اما از تصور کسانی که در ۱۸۳۹ زندگی می کردند بسیار دور بود. با این حال، در آن زمان بود که رابرت کورنلیوس، یک شیمیدان وعکاس اهل فیلادلفیا با استفاده از داگرئوتایپ، فناوری نوین وقت قدیمی ترین سلفی ثبت شده جهان را خلق کرد. او این عکس را از طریق یک دوربین جعبه ای دست ساز که به لنز شیشه ای اپرا مجهز کرده بود، گرفت. زینکام گفت: “ما هنوز این عکس را خیلی دوست داریم، زیرا تکنولوژی تا اندازه ای پیشرفت کرده است که همه ما امروز یک دوربین در جیب داریم. جهانی بودن ارتباطات در طول زمان و همچنین تقاطع تاریخ و زمان حال در این عکس گنجانده شده اند.”
اولین پرواز
در ۱۹۰۳، اُرویل و ویلبر رایت، پیشگامان و مخترعان هوانوردی به خاطر اختراع اولین هواپیمای قابل کنترل و موتور دار در جهان به شهرت رسیدند. زینکام می گوید: “این اولین پرواز بود که به آنها در حل معمای بزرگ کمک کرد: چه نوع پارچه ای را باید روی بال ها قرار داد؟ چگونه می توان تعادل وزن ایجاد کرد؟ با اولین پرواز بود که همه این جزئیات حل و فصل شدند. و… پنج سال بعد از آن، هواپیماها در سراسر جهان ساخته می شدند.”
یک غاز رام ولی عجیب و غریب
این نمایشگاه نام خود را از عکس یک پرنده بزرگ در ۱۹۳۰ گرفته است – که البته شترمرغ نیست، بلکه یک غاز فلورادورا یا سباستوپل است که به خاطر پرهای عجیب و غریبش شناخته و برنده جایزه شده است. زینکام درباره این عکس می گوید که ایسلا بیوان، یک بازیگر بریتانیایی در طی بازدید از یک نمایش طیور در نیویورک، این غاز را در دست گرفته است، “و این غاز خیلی آرام، بدون هیچ نشانی از اضطراب در دامان او نشسته و هیچ تکان نمی خورد.”
زینکام می گوید: “این عکسی نیست که در زندگی مردم تغییر و تحول ایجاد کند، اما دیدن آن جالب و لذت بخش است.”
“همه جور آدم“
گوتیک آمریکایی” در اینجا به نقاشی گرانت وود از یک پدر و دختر کشاورز در مقابل خانه شان در ۱۹۳۰ اشاره نمی کند، بلکه به عکس نمادین گوردون پارکس از الا واتسون در ۱۹۴۲ که با یک جارو در یک دست و یک زمین شوی در دست دیگر در مقابل پرچم آمریکا ایستاده است.
واتسون برای اداره امنیت مزرعه ایالات متحده، یک آژانس فدرال که برای از بین بردن فقر روستایی در طول رکود بزرگ توسط پرزیدنت فرانکلین دلانو روزولت تحت نیو دیل ایجاد شد، به عنوان خدمتکار کار می کرد. پارکس و واتسون هر دو برای این اداره کار می کردند و این عکس به بخشی از یک مجموعه تبدیل گشت که توسط آژانس سفارش داده شده بود. زینکام می گوید: “گوردون پارکس با اتکا بر اثر گرنت وود “گوتیک آمریکایی” نشان می دهد که آمریکا از همه جور آدم تشکیل شده است. بزرگترین سؤالی که مطرح می کند این است که “آمریکایی ها چه کسانی هستند؟ چه کسی آمریکایی به حساب می آید؟”
پرتره عزم راسخ
عکسی در ۲۰۱۲ از اریک گارسیا لوپز، عضو مردمان بومی پوریپچا و یک رقصنده، در نیومکزیکو به عنوان بخشی از یک پروژه تبادل عکاسی بومیان گرفته شده است. زینکام می گوید: “این نمونه ای از این است که چگونه عکاس ویل ویلسون از مردم ناواهو، از مردمان بومی دعوت می کند تا در استودیوی او به هر شکلی که می‌خواهند دیده شوند، ژست بگیرند “تا به جهانیان چهره واقعی شان را نشان دهند.”
