در بسیاری از خانواده های آمریکایی، کریسمس بدون دیدن فندق شکن کریسمس نمی شود.
دیدن این باله یک سنت مورد علاقه میلیون ها آمریکایی پیر و جوان در ایام کریسمس است.
دلیل محبوبیت این نمایش به راحتی قابل درک است. در آن شیرینی های رقصنده، یک پری آب نبات و یک فندق شکن زنده می شوند تا شاه خبیث موش ها بجنگند.
این باله برای اولین بار در دسامبر ۱۸۹۲ با موسیقی پیوتر چایکوفسکی آهنگساز مشهور قرن نوزدهم و رقص ماریوس پتیپا و لِو ایوانف در سن پترزبورگ به نمایش درآمد. این باله بر اساس داستان فندق شکن و پادشاه موش ها، اثر ارنست تئودور هافمن ساخته شده است.
معروف و محبوب
برای برخی از گروه های باله ایالات متحده، فندق شکن تقریباً به اندازه مجموع نمایش های دیگر سال، تماشاگران را جذب می کند. به گزارش خبرگزاری رویترز گروه باله نیویورک سیتی، یکی از برترین گروه های باله در جهان در ۲۰۲۱ حدود ۴۵٪ از فروش بلیت سالانه خود را از اجرای تقریباً پنج هفته ای فندق شکن به دست آورد. هر سال بیش از صد هزار نفر اجرای این نمایش توسط گروه باله نیویورک سیتی را می بینند.
از آنجایی که شخصیت های این نمایش را تعداد زیادی از کودکان تشکیل می دهند، آموزشگاه های باله در سرتاسر آمریکا نیز نمایش های مخصوص به خود را اجرا می کنند.
اجرای فندق شکن در مدارس والدین، پدر بزرگ ها و مادر- بزرگ ها و جوانان را جذب می کند و بسیاری را با باله و یک سنت جدید در ایام کریسمس آشنا می کند.
جاناتان استفورد، مدیر هنری گروه باله نیویورک سیتی، در ۲۰۲۱ به PBS گفت: “بعضی از تماشاچیان ما در دوران کودکی این نمایش را دیدند و اکنون نوه های خود را به همراه خود می آورند.”
یکی از رسم ها در بسیاری از خانواده های آمریکایی که نمی توانند اجرای زنده این نمایش را ببینند، تماشای فندق شکن با کارگردانی و بازی میخائیل باریشنیکوف در ۱۹۹۷ است. این نمایش ۷۸ دقیقه ای در بسیاری از ایستگاه های تلویزیونی عمومی یا رسانه های جاری در دسترس است.
آمریکایی ها همچنین دوست دارند این باله کلاسیک را به سبک های جدید تولید و اجرا کنند. فندق شکن هیپ هاپ که در چندین شهر ایالات متحده نمایش داده می شود، موسیقی کلاسیک چایکوفسکی با رقصندگان معاصر و هیپ هاپ اجرا می کند.
برخی از سالن ها این باله را با اصلاحات مناسب برای خانواده ها با اعضایی دارای اوتیسم یا دیگر حساسیت های پردازش حسی به اجرا می گذارند.
میراث سنت های باله روسی در ایالات متحده
ناتالی رولند، محقق ادبیات، فرهنگ و هنرهای نمایشی روسی، آشنایی بسیاری از آمریکایی ها با باله را به رقصندگان روسی سرگئی دیاگیلف، میشل فوکین و آنا پاولوا و دیگر اعضای گروه باله آنها که بین سال های ۱۹۰۹ و ۱۹۲۹ به آمریکا سفر کرده بودند، نسبت می دهد.
از جمله چهره های کلیدی باله در آمریکا جورج بالانچین، طراح رقص و الکساندرا دانیلوا، رقصنده هستند که هر دو در سن پترزبورگ به دنیا آمدند.
بالانچین آموزشگاه باله آمریکایی را در ۱۹۳۴ و گروه باله نیویورک سیتی را در سال ۱۹۴۸ تأسیس کرد. دانیلوا مربی رقصندگان گروه های ملی و محلی از جمله تئاتر باله آمریکایی، باله سان فرانسیسکو، باله سینسیناتی و باله واشنگتن بود. به گفته رولاند او این کار را با استفاده از “تکنیک سختگیرانه و رپرتوار عالی” نظام تئاتر روسیه انجام داد.
“هنر باله روسی میراث ماندگاری در چشم انداز آمریکا به جا گذاشته است و به پاس سنت ایام کریسمس فندق شکن، گذشته آن در هر فصل تعطیلات زنده می شود.”
روابط ایالات متحده و روسیه در طول سال ها مراحل بسیاری را پشت سر گذاشته است. علیرغم آسیبی که جنگ پوتین در اوکراین به روابط ایالات متحده و روسیه وارد کرده است، سنت های قدیمی روسی-آمریکایی مانند فندق شکن تداوم روابط فرهنگی ایالات متحده با مردم روسیه را برجسته می کنند.
