فیلیس اوکلی: پیشگام زنان در عرصه دیپلماسی

(© Paul Hosefros/The New York Times/Redux)
فیلیس اوکلی بیرون خانه‌اش در واشنگتن در ۱۹۹۹، سالی که از وزارت امور خارجه بازنشسته شد. (© Paul Hosefros/The New York Times/Redux)

این مقاله توسط جالینا پورتر، معاون ارشد سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده نوشته شده است.

من یک شغل حساس و معنادار دارم. من به عنوان معاون ارشد سخنگوی وزارت امور خارجه، سیاست خارجی آمریکا را برای اعضای مطبوعات داخلی و خارجی، هم برای مخاطبان آمریکایی و هم مخاطبان جهانی توضیح می دهم.

این کار مهم و هیجان انگیز است و من آن را بسیار دوست دارم. اما اگر فیلیس اوکلی که قبل از تولد من به خدمات خارجی پیوست، نبود شاید هرگز از این فرصت برخوردار نمی شدم. امروزه، زنان به عنوان وزیر امور خارجه و در بسیاری از سمت های بلندرتبه در این وزارتخانه خدمت کرده اند. همه ما به خاطر نقشی که فیلیس اوکلی به عنوان یک رهبر زن برجسته ایفا کرد و تأثیری که در این وزارتخانه داشته است، به او مدیون هستیم.

فیلیس اوکلی در سال ۱۹۵۷ به خدمات خارجی پیوست و در انتظار اولین مأموریت خود خارج از کشور بود که با رابرت اوکلی، همسر آینده اش آشنا شد. در دوران خدمت او، قانون نانوشته ای وجود داشت که طبق آن افسران زن خدمات خارجی (FSOs) در صورت ازدواج، می بایست خدمت را ترک می کردند. اوکلی گفت، این فرهنگ پذیرفته شده آن زمان بود. “ما این تبعیض را بدون هیچ چون و چرا  پذیرفته بویدم.”

اگرچه اوکلی دیگر رسماً افسر خدمات خارجی نبود، اما به مدت ۱۶ سال همسرش را در پست های مختلف از جمله سودان، ساحل عاج و فرانسه همراهی کرد. اوکلی علاوه بر بزرگ کردن دو فرزند و زندگی در مکان‌های ناآشنا، به سازماندهی رویدادهای دیپلماتیک همسرش کمک کرد. در آن زمان انتظار می رفت که همسر یک افسر خدمات خارجی پا به پای او بدون دریافت دستمزد کار کند.

 (Courtesy of Jalina Porter)
جورج شولتس و جالینا پورتر (Courtesy of Jalina Porter)

چشم انداز فرهنگی آمریکا کمی پس از آن شروع به تغییر کرد. در ۱۹۷۱، وزارت امور خارجه ممنوعیت ازدواج را برای افسران زن خدمات خارجی لغو کرد. اوکلی در ۱۹۷۴ دوباره رسماً به خدمات خارجی پیوست و در واشنگتن و سپس در کینشاسا در کنار همسرش که سفیر وقت ایالات متحده در زئیر ( جمهوری دموکراتیک کنگو امروزی) بود، خدمت کرد.

در ۱۹۸۶، جورج پی. شولتس، وزیر خارجه او را به سمت سخنگوی ارشد وزارت امور خارجه انتصاب کرد، و بدین ترتیب او به نخستین زنی تبدیل گشت که در سمت امروزی من خدمت کرد.

سی و پنج سال بعد، من توسط پرزیدنت جوزف آر. بایدن جونیور منصوب گشتم و اکنون به عنوان اولین زن آمریکایی آفریقایی تبار در سمت معاون ارشد سخنگوی وزارتخانه، من نیز این راه مهم را برای دیگران هموار می کنم.

قبل از انتصاب من، جورج شولتس تنها وزیر امور خارجه ای بود که در محیط کار به عنوان همکار امنیت ملی در مؤسسه هوور دانشگاه استنفورد افتخار همکاری با او را داشتم. این تعامل بر چیزی که برای اولین بار هنگام ملاقات با افسران خدمات خارجی در حین خدمت در سپاه صلح در کامبوج به آن پی بردم، تأکید کرد: من باید در وزارت امور خارجه کشورم را نمایندگی کنم. دوران خدمتم در این وزارتخانه همچنین این باور مرا تقویت کرد که همه زنان در هر نقشی این قدرت را دارند که زنان و دختران دیگر اطراف خود را توانمند سازند.

من از همکارانم در وزارت امور خارجه آموختم که اوکلی کارش را به نحو عالی انجام می داد. در حالیکه از زمان خدمت او در این سمت تا کنون تغییرات زیادی صورت گرفته است، او هر روز برای پاسخ دادن به پرسش های داغ ستاد مطبوعات دیپلماتیک با جدیت آماده می‌شد، با دستیاران وزیر و تیم‌های مطبوعاتی دفاتر منطقه ‌ای و عملکردی وزارتخانه رایزنی و از نزدیک با همکارانمان در سایر نهادهای دولتی همکاری می کرد. خوشبختانه برای او توئیتر هنوز وجود نداشت و تازه ترین خبرها هر روز در یک ساعت مشخص و قابل پیش بینی منتشر می شدند.

پس از خدمت به عنوان معاون ارشد سخنگوی وزارت خارجه، اوکلی در آژانس توسعه بین‌المللی ایالات متحده (USAID) در پاکستان مشغول به کار شد و همسرش نیز همان زمان به عنوان سفیر در آن کشور خدمت می کرد. پس از بازگشت به واشنگتن، او در وزارت خارجه در امور پناهندگان کار کرد، به رتبه های بالا دست یافت و دو بار به عنوان دستیار وزیر خدمت کرد.

فیلیس اوکلی درهای فرصت را برای بسیاری از زنان دیگر در وزارتخانه، از جمله خود من باز کرد. ند پرایس، سخنگوی وزارت امور خارجه میراث او را “انجام کاری که مدت‌ها به تعویق افتاده بود، یعنی حصول اطمینان از برخورداری زنان متأهل از حقوق برابر با همتایان مرد” خواند.

همه ما می دانیم که تنوع، برابری، شمول و دسترسی، سیاست خارجی ما را قوی تر، هوشمندانه تر، خلاق تر و نوآورانه تر می کند. وقتی از همه مردم صرفنظر از جنسیت، نژاد، سن و یا گرایش جنسی استقبال می‌ کنیم و همه را می پذیریم، از برترین استعدادها و بهترین مشارکت‌ها بهره مند می شویم. به عنوان زنانی که در وزارت امور خارجه فرصت نمایندگی کشورمان را داریم، ما همچنین موظف هستیم که برای تبدیل کردن دنیای خود به مکانی بهتر تلاش کنیم، کاری که از داخل کشور و با نیروی کارمان آغاز می شود. وقتی ما از یکسان نگری و برابری جنسیتی دفاع می کنیم، از عدالت و حقوق بشر نیز دفاع می کنیم و در نهایت صلح و امنیت را ترویج و برای همه پیش می بریم.

از همه زنانی که در این وزارتخانه با روحیه فضل، شمول، تعالی و حسن نیت خدمت می کنند، برای کارتان و الهام بخشیدن به نسلی دیگر از زنان شجاع متشکرم.