سی و هفت ایالت در آمریکا و واشنگتن دی سی در حال حاضر برای زوج های همجنسگرا سند ازدواج صادر می کنند. ولی از زمانیکه ماساچوست به نخستین ایالتی تبدیل شد که قانون منع ازدواج همجنسگرایان را لغو کرد، یازده سال می گذرد.
در آن زمان، فقط ۳٠ درصد آمریکایی ها از این پیوند حمایت می کردند. در ٢٠۱۵ ، این آمار دو برابر شده و به ۶٠ درصد رسیده، و اکنون بیش از ٧٠ درصد آمریکایی ها در ایالاتی زندگی می کنند که ازدواج همجنسگرایان را قانونی و مجاز می دانند. برای بسیاری از فعالان مدافع حقوق همجنسگرایان، این تغییر قانونی و فرهنگی سریع یک انقلاب بوده و بس.
زوج های همجنسگرا خواستار همان وضعیت حقوقی و محافظت های قانونی بودند که زوج های دگرجنسگرا از آن برخوردارند، و در این راستا این ممانعت را در دادگاه های ایالت شان به چالش کشیدند. بسیاری از دادگاه هایی که از آنها طرفداری کردند از این دیدگاه به مسئله نگاه کردند که ازدواج حقی است که در قانون اساسی ایالات متحده برای همه شهروندان تضمین شده است، و تبعیض مبتنی بر گرایش جنسی غیرقانونی است. در ٢٠۱۳، دیوان عالی ایالات متحده، قانون فدرال ۱٩٩۶ را که استفاده از واژه های “ازدواج” و “همسر” را منحصرا به زوج های متشکل از یک مرد و یک زن محدود می کرد، لغو کرد. در ٢۸ آوریل استدلال هایی به دیوان عالی ارائه خواهند شد که احتمالا به لغو ممنوعیت ازدواج همجنسگرایان در بقیه ایالت های آمریکا خواهند انجامید.
نسل های جوان تر آمریکایی که با همجنسگرایان تماس بیشتری داشته اند و در نتیجه خیلی راحت تر روابط همجنسگرایان را می پذیرند، حمایت شان را از لغو ممنوعیت ها در ایالت هایشان با برگه های رأی خود نشان داده اند، و بدین ترتیب یک تحول فرهنگی در آمریکا به وجود آوردند. بسیاری از گروه های مذهبی و سازمان های سیاسی، ازجمله انجمن ملی پیشرفت رنگین پوستان، رسما از حقوق زوج های همجنسگرا حمایت به عمل می آورند.
در این ویدیو جوانان آمریکایی بر این نکته تاکید می کنند که عشق، عشق است و جنسیت نمی شناسد.
پاتریک ایگان، استاد دانشگاه نیویورک این پرسش را مطرح کرد، “آیا شما حاضرید قانونا این زوج را که می خواهند برای یک عمر به هم متعهد شوند به رسمیت بشناسید، یا اینکه با زور قانون تعهد آنها را باطل و بی اعتبار می کنید؟”
