روایت سربازان جنگ جهانی اول که با آسیب های روانی دست و پنجه نرم می کردند و یک پیانیست جاز که با موسیقی نجات یافت، از جمله داستان های آمریکایی هستند که اکنون به طور رایگان در دسترس عموم قرار دارند.
هر سال در اول ژانویه، قانون حق تکثیر ایالات متحده که هم از معیشت هنرمندان و خلاقان و هم از استفاده نسل‌های آینده از آثار محافظت می کند، هزاران اثر هنری را برای استفاده عمومی منتشر می کند.
آثار منتشر شده در ۲۰۲۲ موسیقی، فیلم، هنر و ادبیات مربوط به سال ۱۹۲۶ هستند. بنابراین همه، از آموزگاران و گروه‌های تئاتر گرفته تا شرکت‌های اینترنتی می توانند به طور رایگان از آثاری مانند The Weary Blues، اولین مجموعه لنگستون هیوز، با شعری که از موسیقی و فرهنگ آمریکایی- آفریقایی در دوران رنسانس هارلم تجلیل می کند، لذت ببرند.
ازجمله آثار مهم دیگری که امسال در اختیار عموم قرار گرفت، خورشید همچنان می دمد، نخستین رمان ارنست همینگوی و مزد سرباز، نخستین رمان ویلیام فاکنر، نویسندگان نامدار آمریکایی هستند. نویسنده انگلیسی آلن الکساندر میلن، اولین مجموعه ماجراهای خرس وینی پو را در سال ۱۹۲۶ منتشر کرد. در حالیکه این مجموعه طبق قانون حق تکثیر ایالات متحده در اختیار عموم قرار گرفته است، تا سال ۲۰۲۷ تحت محافظت قانون مشابهی در بریتانیا باقی خواهد ماند.
قانون اساسی ایالات متحده به کنگره اجازه می دهد تا قوانینی را “برای ترویج پیشرفت علم و هنرهای مفید، با تضمین حقوق انحصاری نویسندگان و خلاقان در رابطه با آثار و اختراعاتشان برای مدت زمان مشخص، وضع کند.”
کپی رایت یا همان حق تکثیر، به نوعی یک قانون مالکیت فکری است که از آثار اصلی از جمله شعر، رمان، آهنگ، معماری و حتی نرم افزار رایانه محافظت می کند. اشکال دیگر قانون مالکیت فکری شامل حق ثبت اختراع و علائم تجاری است که از اختراعات و نمادها یا شعارهایی که در پیام های بازرگانی و تبلیغات به کار برده می شود، محافظت می کند.
دو جنبه اصلی حق تکثیر – حقوق انحصاری برای یک مدت زمان مشخص، و سپس آزادی استفاده از آنها- هر دو به روش های مختلف برای خلاقان انگیزه بخش هستند. در مدت زمانی که حق تکثیر قابل اجرا است، نویسندگان می توانند دستمزد دریافت کنند.
اتحادیه نویسندگان، متشکل از داستان نویسان، شاعران، مورخان و روزنامه نگاران می گوید: “محافظت مؤثر از حق تکثیر رکن اصلی نویسندگی حرفه ای است. این کار نویسندگان را قادر می سازد تا از راه نوشتن تأمین معاش کنند.”
اما انتشار ادبیات از حق تکثیر، دسترسی به آهنگ ها و داستان های قدیمی را افزایش می دهد و استفاده از آنها را در خلاقیت های جدید امکان پذیر می سازد. به گفته نورتروپ فرای، منتقد ادبی برجسته: “شعر را فقط می توان بر اساس اشعار دیگر، رمان ها از بر اساس رمان های دیگر نوشت.”
Just entered the @creativecommons celebration of Public Domain Day – celebrating the 400,000 #sound recordings from the pre-1923 era that are now in the #publicdomain thanks to the Music Modernization Act in the U.S.! pic.twitter.com/jGRp32KdtP
— Museum Of Portable Sound (@museumsound) January 20, 2022
به پاس قانون حق تکثیر ایالات متحده، علاوه بر داستان‌ها، آهنگ‌ها و فیلم‌های صامت، امسال تقریباً ۴۰۰ هزار فایل صوتی پیش از ۱۹۲۳، یعنی چند دهه از اولین صداهای ضبط شده اند در اختیار عموم گذاشته شده اند.
این صداها اکنون می توانند در اینترنت بارگیری و میکس شوند و مورد استفاده مجدد قرار گیرند. جنیفر جنکینز، مدیر مرکز مطالعه دامنه عمومی در دانشکده حقوق دانشگاه دوک این پیشرفت را “چشمه ای برای خلاقیت” می نامد.
جنکینز می گوید: “هدف اصلی حق تکثیر ترویج خلاقیت است و مالکیت عمومی در انجام این کار یک نقش اصلی ایفا می کند”.
