آمریکایی های آفریقایی تبار از زمان تصویب پانزدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده در سال ١٨٧٠ حق رای داشته اند، یا حداقل طبق اسناد تاریخی از این حق برخوردار بوده اند. ولی چند ایالت از طریق راه هایی مانند نظرسنجی های مالیاتی و آزمون های بی سوادی مانع رای دادن شهروندان سیاهپوست شدند. اذیت و آزار و تهدید برای دور نگه داشتن رای دهندگان آفریقایی تبار از صندوق های رای در برخی از مکان ها رایج بودند.
ولی در ششم اوت، آمریکایی ها پنجاهمین سالروز تصویب قانون حق رای را جشن می گیرند- یک پیروزی که به سختی به دست آمد و رای دهندگان سیاهپوست را قادر ساخت تا به حق دموکرتیک خود عمل کنند.
مارتین لوتر کینگ جونیور در رهبری مبارزه برای کسب حق رای سیاهپوستان که در سطح محلی آغاز شد، نقش مهمی ایفا کرد. او با راهپیمایی از سلما به مونتگمری در آلاباما این مبارزه را در سال ١٩٦٥ به صحنه ملی کشاند و با این جنبش مسالمت آمیز و در عین حال مبارزه طلبانه عزم سیاهپوستان را برای رای دادن با وجود تبعیض و قوانین نژادپرستانه ایالت نشان داد.
پرزیدنت اوباما در هفتم مارس در گرامیداشت راهپیمایی سلما و تمجید از شرکت کنندگان در آن گفت: “پنجاه سال پیش، ثبت نام برای رای دادن در سلما و بیشتر مناطق ایالت های جنوبی کاری بسیار دشوار، و به معنی به مخاطره انداختن منزلت و گاهی اوقات جان شما بود.
اوباما قانون حق رای را “یکی از مهمترین دستاوردهای دموکراسی ما” نامید. او گفت که تاریخ روابط بین نژادها در ایالات متحده “هنوز سایه بلندی بر سر ما افکنده است،” ولی حقوق برابر برای اقلیت ها، و همچنین برای زنان و دگرباشان جنسی طی پنجاه سال اخیر پیشرفت های چشمگیری داشته اند.
اوباما گفت: “نادیده گرفتن این پیشرفت ها که به سختی کسب شده اند- پیشرفت های ما- به معنی انکار اقدام خود ما، ظرفیت خود ما، و مسئولیت ما در انجام کارهایی است که آمریکا را به کشور بهتری تبدیل خواهد کرد.”
