آزار و اذیت و سانسور رسانه های مستقل و منتقدان دولت در فدراسیون روسیه رایج است. قانونی موسوم به “عاملان خارجی” که در سال ۲۰۱۲ به تصویب رسید و از آن زمان بارها گسترش یافته است، وزارت دادگستری را قادر می سازد تا گروه ها یا افراد را “عاملان خارجی” بنامد و آنها را جریمه کرده و در معرض آزار و اذیت قرار دهد، و بدین ترتیب مانع فعالیت آنها می شود.
دیده بان حقوق بشر گزارش داد که در ماه ژوئیه مقامات روسی، سمیون سیمونوف، مدافع حقوق بشر که بدرفتاری با کارگران ساختمانی را فاش کرده بود، به اتهامات جنایی در ارتباط با قانون عاملان خارجی محکوم کردند.
در همان ماه، مقامات روسی پایگاه خبریThe Project را یک سازمان ناخواسته نامیدند، آن را توقیف و سردبیر و چهار روزنامه نگار دیگر را به عنوان “عاملان خارجی” شناسایی کردند. گزارش های این رسانه تحقیقی نحوه به ثروت رسیدن یک مقام بلندپایه روسی را زیر سؤال برده بود.
در ماه مارس، لِو پونوماریوف، مدافع دیرین حقوق بشر، سازمان خود به نام برای حقوق بشر را پس از جریمه های فزاینده دولت روسیه به خاطر نقض قانون “عامالان خارجی” تعطیل کرد.
پونوماریوف در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: “ما اینجا با یک مشکل اساسی روبرو هستیم. ما در شرایطی قرار داریم که هزاران متخصص که در سراسر کشور برای سازمان من کار می کنند … ممکن است به طور دسته جمعی جریمه شوند.”
در حالیکه مقامات روسی به اشتباه قانون “عاملان خارجی” که برای سرکوب مخالفان به کار گرفته می شود را با قانونی با نامی ظاهراً مشابه در ایالات متحده مقایسه می کنند، باید دانست که این دو قانون بسیار متفاوت هستند.
قانون ثبت نام عاملان خارجی ایالات متحده (FARA) فقط افراد و سازمان ها را ملزم می دارد تا فعالیت های خود به نمایندگی از یک نهاد خارجی را افشا کنند. در روسیه، قانون “عاملان خارجی” یکی از ابزارهای اصلی دولت برای سرکوب و مجازات مخالفان است.
بر اساس قوانین روسیه، هر کسی که از خارج کمک مالی دریافت می کند، می تواند “عامل خارجی” نامیده شود، حتی اگر به دستور یک نهاد خارجی عمل نکند. تحت این قانون روسیه، تقریباً هر سازمان معتبر حقوق بشر در روسیه و بسیاری از رسانه های مستقل مجبور شده اند به عنوان “عاملان خارجی” ثبت نام کنند.
در عوض، فهرست عاملان خارجی ایالات متحده تقریباً کاملاً از شرکت های حقوقی و روابط عمومی تشکیل شده است که توسط نهادهای خارجی برای جلب توافق و آرای نمایندگان دولت ایالات متحده استخدام شده اند. کسانی که از نهادهای خارجی فرمان نمی گیرند نیازی به ثبت نام ندارند.
رسانه هایی که تصمیمگیری هیئت تحریریه شان توسط دولت های خارجی اتخاذ می شود، می توانند همچنان آزادانه در ایالات متحده فعالیت کنند. در ماه می ۲۰۱۹، در پی صدور حکم یک دادگاه ایالات متحده، یک شرکت که برنامه های رادیو اسپوتنیک متعلق به روسیا سِگودنیا، خبرگزاری دولت روسیه را پخش می کند، به عنوان عامل خارجی ثبت نام کرد زیرا تصمیمگیری هیئت تحریریه این نهاد توسط دولت روسیه هدایت می شود. اما رادیو اسپوتنیک همچنان آزادانه در شهرهای ایالات متحده از جمله واشنگتن دی سی برنامه پخش می کند.
یک مقام وزارت دادگستری پس از رسیدگی به این پرونده گفت: “مردم آمریکا حق دارند بدانند که پشت پرده یک سخنرانی که در ایالات متحده پخش می شود، یک دولت خارجی پنهان هست. نگرانی ما محتوای سخنرانی نیست، بلکه شفافیت در مورد هویت واقعی سخنران است.”
در همین حال، روسیه همچنان از قانون خود برای خاموش کردن منتقدان و اذیت و آزار رسانه های مستقل سوءاستفاده می کند. این “عاملان” با حملات پلیس، محدودیت در فعالیت های خود، و جریمه های سنگین روبرو هستند. خدمات فدرال نظارت بر ارتباطات، فناوری اطلاعات و رسانه های جمعی روسیه، دستگاه اجرایی مسئول سانسور در رسانه ها و ارتباطات روسیه از ماه ژانویه رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی (RFE/RL) را از ماه ژانویه تا کنون بیش از ۳ میلیون دلار جریمه کرده است، حساب های بانکی آن را مسدود و دفاتر آن را چندین بار بازرسی کرده است.
کارکنان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی در معرض تعقیب کیفری و حبس در زندان قرار دارند و این رسانه همچنان با الزامات زوری برچسب گذاری که برای کاهش مخاطبان طراحی شده است، مواجه می باشند.
رادیو آزادی یک سازمان خبری خصوصی و غیرانتفاعی است که در کشورهایی فعالیت دارد که دولت ها آزادی مطبوعات را محدود یا ممنوع می کنند. اگرچه بودجه این سازمان از طریق کمک مالی دولت ایالات متحده تأمین می شود، اما استقلال تهیه کنندگان رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی تحت قوانین ایالات متحده محفوظ می باشد.
آنتوني بلينكن، وزير امور خارجه آمريكا در ۲ می گفت: “آزادی بيان و دسترسی به اطلاعات واقعی و دقيق كه توسط رسانه های مستقل تهیه و ارائه می شوند، برای رفاه و امنیت جوامع دموكراتیک اساسی است.”